سیدرضا افتخاری از جمله مدیران ورزشی ایران است که در سال‌های گذشته در فوتسال و باشگاه استقلال حضور داشت. افتخاری که سابقه دبیرکلی، نایب رئیسی و ریاست سازمان لیگ فدراسیون فوتبال و مدیرکل تربیت بدنی استان تهران را در کارنامه دارد، در سال ۱۳۹۲ ابتدا به عنوان سرپرست و سپس به عنوان رئیس کمیته فوتسال انتخاب شد و در سال ۱۳۹۵ به مدیرعاملی باشگاه استقلال رسید. البته مدیریت افتخاری در استقلال پایان خوشی نداشت و وی در حالی که به خاطر توهین هواداران به پدرش در مقابل دوربین‌ها اشک می‌ریخت، از استقلال استعفا کرد.
اخبار ورزشی- این مدیر به اتفاقات و حواشی این روزهای باشگاه استقلال پرداخت و اشاره‌ای به دوران فعالیتش در این تیم داشت؛ دورانی که به گفته افتخاری ۲۰ میلیارد تومان از بدهی‌های قبلی استقلال تسویه شد و ۲ میلیون دلار پول هم در فیفا و کنفدراسیون آسیا برای این باشگاه باقی ماند.
افتخاری با انتقاد از بعضی از مسئولان استقلال بعد از استعفایش از باشگاه، مبلغ قرارداد وینفرد شفر را منطقی دانست و فروش اللهیار صیادمنش به فنرباغچه ترکیه را کار اشتباهی دانست. وی در واکنش به حقوق ۲۵ و ۱۵ میلیون تومانی مدیران بعد از خودش در استقلال هم گفت: وقتی من در باشگاه بودم ۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان حقوق می‌گرفتم که آن‌هم صرف هزینه‌های جاری رفت و آمد و تلفن می‌شد.
نزدیک به دو سال است که شما از باشگاه استقلال استعفا کرده‌اید. آیا هنوز هم در جریان اخبار و اتفاقات این باشگاه هستید و آن‌را پیگیری می‌کنید؟
بله در جریان هستم. متاسفانه از گذشته به باشگاه ارث خوبی نرسیده و بدهی‌ها زیاد است. زمانی که من در استقلال بودم سعی کردم طوری کار کنم که برای مدیران بعدی بدهی نگذارم. روزی که استقلال را تحویل دادم از فیفا و کنفدراسیون آسیا ۲ میلیون دلار طلب داشتیم. از اسپانسر هم پول می‌خواستیم. قرارداد بازیکنان و کادر فنی بین ۸۰ تا ۱۰۰ درصد تسویه شده بود. حتی نزدیک به ۲۰ میلیارد تومان از بدهی‌های گذشته را پرداخت کردیم. فکر می‌کنم یکی از دوران خوب استقلال همان زمان بود. استقلال قهرمان جام حذفی شد و به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسیدیم. بعد از آن اتفاقاتی افتاد که به من مربوط نیست. تلاشم این بود در استقلال آرامش حاکم شود. تیم شخصیت پیدا کرده بود و کارهای بزرگی انجام دادیم مثل اخذ مجوز حرفه‌ای که با شرایط سختی به دست آمد و تسویه حساب با طلبکاران خارجی که از قبل مانده بود.
* اما در پرونده تسویه حساب بعضی از بازیکنان خارجی از جمله پروپئیچ حاشیه زیادی ایجاد شد. حتی یازالده گومز بازیکن خارجی که با دعوتنامه اش از استقلال شکایت کرد.
- برای ما زیاد حاشیه ساختند. آقای خطیر (معاون سابق استقلال) آمد گرد و خاک کرد. او می‌گفت اینها (افتخاری) خیانت کردند و به خاطر گومز حسابی جریمه می‌شویم در حالی که همه اش دروغ بود. دیدند که رای فیفا آمد و این‌طور نبود. ما اصلاً قراردادی با گومز نبسته بودیم ولی برایمان حاشیه درست کردند. یکی از دلایلی هم که سکوت کردم این بود که زمان خودش همه چیز را به هواداران ثابت می‌کند. خوشحالم بعد از رفتنم از استقلال نگفتند قراردادهای ناجوری بسته شد و یا پول‌ها حیف و میل شد. هر بازیکنی که کادر فنی خواست گرفتیم و هرکسی هم که نخواستند با رضایت تسویه حساب کردیم.
* در زمان مدیریت شما اتفاقاتی رخ داد که حاشیه‌هایش بعداً گریبان استقلال را گرفت. مثلاً قرارداد سرور جباروف که پرداخت نشد و این بازیکن الان استقلال را محکوم کرده است.
- زمانی که بنده از استقلال رفتم، جباروف و تیام بازیکنان ما بودند. حتی آقای فتحی (مدیرعامل استقلال بعد از افتخاری) یک ماه بعد از رفتن من با این بازیکنان مذاکره کرد. نمی دانم چه اتفاقاتی رخ داد که توافق حاصل نشد. همان زمان جباروف مقدار کمی از استقلال طلب داشت که آن را پرداخت نکردیم به این خاطر که منتظر مشخص شدن وضعیتش بودیم و تسویه حساب صورت نگرفته بود. تا جایی که یادم می‌آید در دوران حضورم در استقلال حقوق همه را کم و بیش یکسان پرداخت کردیم.
* قبول دارید قرارداد وینفرد شفر با استقلال که زمان شما تمدید شد، بسیار گزاف بود و هزینه زیادی به باشگاه تحمیل کرد؟
- قرارداد شفر گزاف نبود. فکر می‌کنم دلار آن روزها ۴ هزار تومان بود. قراردادی که با شفر و دستیارانش بستیم، در مجموع ۸۰۰ هزار دلار بود که شاید پول یک بازیکن خوب می‌شد. در واقع ۳ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان پول برای شفر و دستیارانش منطقی بود و مشکلی نداشت. ما هم به خواست هواداران قرارداد شفر را تمدید کردیم. اگر شفر می‌ماند و کارش را انجام می‌داد، پرداخت پولش مشکلی نداشت. بعد از اخراجش از استقلال، این داستان‌ها شروع شد. تغییر مدام مدیریت در یک باشگاه، سیستم کاری را به هم می‌ریزد و همه دیدند که نتیجه اش چه چیزی شد.
* فکر می‌کنید چه کسی نقش پررنگی در آشفتگی‌های استقلال داشته است؟
- نمی‌خواهم به این موضوع ورود کنم. قطعاً دستگاه‌های نظارتی همه چیز را زیر نظر دارند و عملکردها را ارزیابی می‌کنند. ما با حضور بازیکنانی مثل صیادمنش، قائدی و باقری تیم جوانی را درست کرده بودیم. به نظرم از دست دادن صیادمنش منطقی نبود چون استقلال خودش به او نیاز داشت. اگر همان تیم را حفظ می‌کردند، نیازی نبود هفت بازیکن خارجی بیایند و بروند. زمان من یک دلال می‌خواست دو بازیکن خارجی را به تیم تحمیل کند که هر دوبار جلوی او را گرفتم و حتی اجازه ندادم وارد دفترم شود. نمی دانم چطور یک هفته بعد از رفتنم، با این دو بازیکن قرارداد بسته شد و بحث مالی آنها هم به باشگاه لطمه زد.
* این روزها بحث حقوق ۲۵ و ۱۶ میلیون تومانی امیرحسین فتحی و احمد
- طبق تصویب هیات مدیره آن زمان ۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان حقوق می‌گرفتم. البته این پول صرف هزینه‌های مرتبط با باشگاه می‌شد مثل پول بنزین رفت و آمد به باشگاه یا پول موبایل و مواردی از این دست. سال بعد از من، این حقوق ۷ میلیون تومان شد. الان نمی دانم چرا حقوق‌ها این قدر شده است. جالب است وقتی در استقلال بودم، یکبار عکسی از من در فرودگاه بیرون آمد که در سالن ترانزیت روی صندلی خوابم برده بود. چه داستان‌هایی که برای من نساختند. می‌توانستم همان زمان با بلیت بیزینس بروم و خیلی راحت در اتاق‌های مجهز استراحت کنم ولی این پول، پول بیت المال بود. ممکن بود هیچکس هم از این کارم ایراد نگیرد ولی وجدانم اجازه نمی‌داد. یکی از دوستان از همان آژانس هواپیمایی می‌گفت فلانی و فلانی از باشگاه با بلیت بیزینس پرواز می‌کنند و شما هم بهتر است این کار را بکنید ولی نمی‌خواستم هزینه برای باشگاه بتراشم. تمام تلاشم این بود که ریخت و پاش نکنم. شک نکنید اگر ریخت و پاش داشتم بعضی از این آقایان برای سرپوش گذاشتن بر ضعف‌های خود آن‌را در بوق و کرنا می‌کردند.
* فکر نمی‌کنید حتی حقوق ۱۵ میلیون تومانی هم برای مدیرعامل در این شرایط زیاد باشد؟
- این چیزی است که هیات مدیره باید پاسخگو باشد. آنها این مبلغ را تصویب می‌کنند و باید هواداران را توجیه کنند که علت این تصمیمشان چه بوده است.
* خبر دارید باشگاه برای یکی از معاونان سابقش منزلی را کرایه کرده بود و پولش را هم پرداخت می‌کرد؟
- بله. کجای دنیا یک باشگاه برای مدیرش که ایرانی است چنین کاری می‌کند؟ اگر خارجی بود یک توجیهی داشت و وظیفه باشگاه بود اما این مدیر که ایرانی بوده و احتمالاً خودش هم منزل داشته است. نمی دانم چه بگویم. ماهیت همه برای هواداران مشخص شده است.
* ارزیابی تان از قرارداد عجیب موسوی عضو سابق هیات مدیره با باشگاه و گرفتن غرامت میلیونی روزانه به عنوان دیرکرد از باشگاه چیست؟
- باید بگویم فشار زیاد روی باشگاه از سوی بازیکن یا هوادار مدیر را وادار به اشتباه می‌کند. مدیران برای نجات از آن شرایط مجبور می‌شوند این کارها را انجام بدهند و با خودشان می‌گویند "من که دیگر در آینده مدیرعامل نیستم". در زمان من هم این فشارها بود اما زیر بار نرفتم. توهین شنیدم و به من حمله کردند اما جلوی این فشارها ایستادم. تلاش کردم درآمدزایی از راه درست صورت بگیرد. همه چیز در دوران ما شفاف بود. تنها سالی بود که مفاصا حساب گرفتیم و سازمان مالیاتی، حساب‌های ما را تایید کرد. اینها برای یک باشگاه ارزش دارد. شاید این اقدامات زیاد رسانه‌ای نباشد اما باشگاه با همین روش انسجام مالی یافت.
* ارتباط شما با آقای جهانگیری معاون رئیس جمهوری هم همواره یکی از مسائلی بوده که گفته می‌شود شما از آن برای حضور در فوتسال و استقلال و درآمدزایی در این دو بخش از آن استفاده کردید. شفاف و صادقانه نقش فرزند و دامادتان را که رئیس دفتر معاون رئیس جمهور بود و استفاده از آنها را برای ارتباط با جهانگیری توضیح می‌دهید؟
- کاری که کردم ارتباطی به دامادم نداشت. من سال‌های سال در بخش معادن بودم و آقای جهانگیری هم وزیر معادن بود و از همانجا مرا می‌شناسد. آن زمان معاون معادن کمیته امداد بودم. روی این شناخت به من فرصت داده شد که دو بار در استقلال و یکبار در فوتسال توانستم جلسه‌ای با وی بگذارم. وقتی تیم ملی فوتسال می‌خواست به جام جهانی برود، نیاز به روحیه و انرژی داشت. باید به آن تیم شخصیت داده می‌شد و من هم ترتیب برگزاری جلسه با آقای جهانگیری را دادم. محمد کشاورز کاپیتان تیم ملی فوتسال در آن جلسه گفت که برای گرفتن پاداش نیامده‌ایم و فقط می‌خواهیم به فوتسال توجه شود. اینها هنر مدیریت فردی بود. هیچکس به من نگفت بیا این پول را بگیر و برو؛ خودم آن پول‌ها را جور می‌کردم. نمی‌خواهم از خودم تعریف کنم ولی خیلی‌ها دنبال این هستند که از این روابط و پول‌ها برای خودشان بگیرند.
* آیا فوتسال را هم هنوز دنبال می‌کنید؟
- بله. زمانی که من به فوتسال آمدم، این رشته یک اتاق در فدراسیون فوتبال داشت ولی بعد از آن صاحب دو ساختمان شد. دو بار قهرمان آسیا شدیم و در جام جهانی هم به عنوان سوم رسیدیم. لیگ را سر و سامان دادیم و تیم‌های خوبی هم وجود داشتند اما بعد از آن پشتوانه تیم ملی ضعیف شد. بازیکنانی که داشتیم در حال بازنشسته شدن هستند و جایگزین‌های کمی وجود دارند. در آن زمان ما پایگاه‌هایی را در چند استان شکل دادیم که مدیریتش بر عهده آقای ناظم الشریعه و صانعی بود. بازیکنانی مثل اولادقباد، شجری و خیلی‌های دیگر از همان پایگاه‌ها کشف شدند و کم کم به اردوهای تیم ملی رسیدند. بدون چشمداشت هم در فوتسال و هم استقلال کار کردم و چیزی از آنجاها گیرم نیامد (باخنده).
* در استقلال کاری بود که نیمه تمام بماند؟
- بله. متاسفانه بعضی از هواداران استقلال عجولانه برخورد کردند. اگر صبر می‌کردند، می‌خواستم خیلی کارها انجام بدهم. خیلی از مدیران شعار می‌دهند ولی من اهل شعار نبودم. ما برای کمپ مرحوم حجازی برنامه داشتیم و می‌خواستیم یک هتل در این کمپ بسازیم. حتی نقشه معماری را کشیدیم تا بازیکنان در همین هتل اسکان پیدا کنند ولی من رفتم و این طرح هم به جایی نرسید.
* هزینه ساخت این هتل از کجا تامین می‌شد؟
- پولش را از محل درآمد ۲ میلیون دلاری در فیفا و کنفدراسیون آسیا تامین می‌کردیم. با نصف آن مبلغ می‌شد هتل را بسازیم. خیلی از بازیکنانمان را گرفته بودیم و نیازی نبود که هزینه زیادی برای جذب بازیکن خارجی انجام بدهیم. همه چیز داشت خوب پیش می‌رفت. به هر حال هر اتفاقی افتاده است را به فال نیک می‌گیرم. شاید هم خدا دلش برای ما سوخت و ما را نجات داد! معمولاً تغییر مدیریت در یک باشگاه در صورتی است که ریخت و پاش باشد ولی ما دنبال سر و سامان دادن به باشگاه بودیم.
