جمعه گذشته، یک قاضی دادگاه منطقه‌ای ایالات متحده، ادعاهای تیم ملی فوتبال زنان آمریکا در مورد تبعیض جنسیتی را رد کرد و به نفع فدراسیون فوتبال آمریکا، حکم داد و اعلام کرد از مزایای آنها دستمزدی کم نشده است. این تصمیم تقریباً همه کسانی که پیگیر این دعوی بودند را متعجب کرد، در حالی که زنان فوتبالیست سال گذشته دادخواست ارائه داده بودند. انتظار می‌رفت که قاضی طرفین را وادار به توافق کند اما در عوض او به نفع فدراسیون فوتبال حکم داد و به فوتبال زنان حق کمتری داد. فقط شکایات تیم مبنی بر اینکه در مقایسه با همتایان مرد خود در مسافرت و اسکان در سطح پایین قرار دارند، در دادگاه بررسی خواهد شد که این دادگاه هم برای ماه ژوئن برنامه‌ریزی شده است.
جنگ ادامه دارد
اخبار ورزشی- جنگ هنوز تمام نشده است. تیم فوتبال زنان آمریکا قول داده است در مورد حقوق برابر، درخواست تجدیدنظر کند و این می‌تواند موضوع را تا یک سال دیگر یا بیشتر کش بدهد، به خصوص اینکه شیوع ویروس کرونا زندگی روزمره را به تأخیر می‌اندازد. ممکن است در این زمان باقی مانده، موضوع به نوعی حل و فصل شود. با این وجود، صرف‌نظر از اتفاقاتی که در این دادخواست خاص رخ می‌دهد، بازیکنان فوتبال زنان آماده‌اند که به عنوان پیروز نهایی، در جنگ علیه سرمربیان خود در فوتبال ظاهر شوند.
از این گذشته، بحث حقوقی آنها همیشه در دادگاه سخت‌تر از افکار عمومی بوده است. بازیکنان زن به طور جمعی برای قراردادشان چانه‌زنی می‌کردند که شامل ساختار غرامت مورد نظر آنها بود. بدشانسی این بود که در حقیقت دریافتی آنها بیشتر توسط فدراسیون فوتبال ایالات متحده پرداخت می‌شود زیرا تیم آقایان در سال‌های اخیر خیلی بد عمل کرده، که قاضی این را به عنوان دلیلی برای رد دادخواست ذکر کرد.
بیشتر بخوانید:
جو بایدن نوشت: دست از جنگ نکشید
خارج از دادگاه
اما خارج از دادگاه، فوتبال زنان بدون توقف پیروز شده است و به نظر می‌رسد باز هم برنده شود. فقط از رئیس سابق فدراسیون فوتبال آمریکا ، کارلوس کوردیرو سؤال کنید. او در ماه مارس مجبور شد استعفا دهد، وقتی تیم ملی فوتبال آمریکا در دفاع از دادخواست فوتبال زنان بیش از اندازه از این دادگاه دفاع کرد و به حامیان مالی هشدار داده شد. در حالی که زنان فوتبالیست در حال فروش تی‌شرت‌های اعتراضی بدون تصویر تاج فوتبال ایالات متحده بود، اعضای هیئت‌مدیره مشغول صدور بیانیه عذرخواهی بودند. این اتفاق فوتبال زنان آمریکا را شناخته شده کرد، در حالی که برای فوتبال آمریکا، یک کابوس بوده است. صرف‌نظر از حکم دادگاه، فدراسیون ناامید شده است که این جنجال را از بین ببرد.
زنان فوتبالیست به فدراسیون در مورد موضوعاتی مانند زمین بازی و پروازهای چارتر طعنه زدند، دو عاملی که در پرونده حقوق برابر قرار گرفتند و فوتبال ایالات متحده داوطلبانه به آنها رسیدگی کرد. فوتبال زنان سرانجام در انجام همه بازی‌های خود در چمن طبیعی به فوتبال مردان پیوست و در دو سال گذشته زنان نسبت به همتایان مرد خود بیشتر با پرواز چارتر سفر می‌کنند. زنان برای به دست آوردن این امتیازات، نیازی به پیروزی در دادگاه خود ندارند و آنها فقط باید اعتراض خود را اعلام کنند.
در حالی که وکلای زنان فوتبالیست ممکن است نظری غیر از این داشته باشند، جنگ مداوم بین این تیم و فدراسیون هرگز به پیروزی در یک دادخواست بستگی ندارد. میراث فوتبال زنان آمریکا در این مبارزه با حکم یک قاضی مشخص نخواهد شد. بازیکنان یک بحث را شعله‌ور کرده‌اند و اکنون این الگوهای زنان در سنی هستند که خوب نیست از دیگران انتظار داشته باشند و باید این توقع را در خودشان ایجاد کنند، روشی که همتایان مردشان برای مدت طولانی در پیش گرفته‌اند.
شعار حقوق برابر
هنگامی که تیم ملی فوتبال زنان آمریکا تابستان گذشته جام جهانی ۲۰۱۹ فرانسه را به دست آورد، ورزشگاه غرق این شعار شد: «حقوق برابر! حقوق برابر!» این کلمات به رویدادهای ورزشی زنان دیگر منتقل شده و در بازی‌های لیگ فوتبال زنان آمریکا به یک روال معمول تبدیل شده است، که احتمالاً به این زودی‌ها از بین نمی‌رود. همه اینها به روزهای اولیه موفقیت فوتبال زنان در دهه ۱۹۹۰ بازمی‌گردد، وقتی بازیکنانی مثل «میا هام» و «جولی فودی» تصمیم گرفتند که نمی‌خواهند به سادگی ساکت شوند و هر کاری را که فوتبال ایالات متحده به آنها گفته بود، انجام دهند.
اولین حضور بزرگ این تیم با سرمربی خود برمی‌گردد به بعد از جام جهانی ۱۹۹۹، هنگامی که فدراسیون می‌خواست بازیکنان ناشناس بمانند در عوض، بازیکنان تور نمایشی خود را در سراسر ایالات متحده برگزار کردند. فدراسیون تهدید کرد از این تیم شکایت خواهد کرد، و هام و فودی عهد کردند که دیگر به فوتبال آمریکا پا نگذارند. بازیکنانی که باهوش و متحد بودند و به‌راحتی نترسیدند، در این مبارزه پیروز شدند. تور پیروزی بعد از جام جهانی که خود بازیکنان در سال ۱۹۹۹ ایجاد کردند، تا به امروز وجود دارد و به آنها کمک می‌کند تا برای موفقیت خود درآمد کسب کنند اما مهمتر از همه، این حادثه فرهنگی را برای فوتبال زنان ایجاد کرد: این تیم زیر بار حرف زور نرفت و در دو دهه گذشته هم این مسئله ادامه داشته است.
بسیاری از اختلافات تیم زنان با فوتبال آمریکا خارج از دیدگاه عمومی اتفاق افتاده است، مانند وقتی که آنها به تحریم در سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ تهدید شدند یا وقتی گزارش ادعاهای مربوط به رفتار جنسی در کمیته المپیک ایالات متحده در سال ۲۰۰۵ ارائه کردند. با همه این موارد، تیم زنان، فوتبال ایالات متحده را تحت فشار قرار داد تا سرمایه‌گذاری بیشتری کند و به مراقبت بیشتری بپردازد.
توافق نهایی
مسائل اخیراً عمومی‌تر شده است و منتقدان دعوی فوتبال زنان خاطرنشان کردند که هیچ فدراسیونی تیم‌های ملی خود را به اندازه فوتبال آمریکا حمایت مالی نمی‌کند و این سرمایه‌گذاری به نوبه خود به فوتبال زنان کمک کرده است جام‌های جهانی را به دست آورد. این مسئله درست است اما این قهرمانی‌ها نتیجه تلاش بی‌امان خارج از زمین توسط بازیکنان هم هست. در مورد این آخرین جنگ، حتی با وجود نفوذ کمتر نسبت به گذشته، زنان را احتمالاً مجبور به یک توافق خواهند کرد، تا هر دو طرف بتوانند با اعلام پیروزی، از این جنجال دور شوند. بازیکنان ۶۷ میلیون دلار پاداش درخواست کرده‌اند و منابع آگاه به نشریه «گاردین» گفته‌اند که فوتبال ایالات متحده پیش از این ۹ میلیون دلار در مذاکرات پیشنهاد داده بود. با این وجود، پول در اولویت دوم است.
فوتبال آمریکا، سابقه دارد که کارهایش را درست پیش نبرد، تا زمانی که در عموم مطرح شود. بازیکنان این مسئله را روشن کرده‌اند که تیم انتظار دارد در آینده ارتباط، همکاری و احترام بیشتری کسب کند. بازیکنان مثل همیشه بیشتر از آنچه ممکن است در مسیر خود پیش رفته‌اند.
