فرهاد مجیدی چند درصد احتمال می‌داد آن روزی که گوشی همراه خودش را برداشت تا بابت برتری مقابل شهر خودرو و صدرنشینی استقلال بعد ۱۳۱۰ ،روز از سینیور استراماچونی تشکر کند، خودش می‌بایست هدایت استقلال را در اولین دیدار مرحله پلی‌آف آسیا بر عهده بگیرد؟ استقلال در مقابل نماینده کویتی ازآن‌جهت فراتر از انتظارات ظاهر شد که مشکلات عدیده این تیم پیش از سوت آغاز بازی تا حدی گرفتن نتیجه در این دیدار را با شک و تردید همراه کرده بود.
اخبار ورزشی- شاید تمام عوامل پیش از بازی را کنار هم قرار می‌دادیم به نتیجه‌ای متفاوت با آنچه در پایان دیدار دو تیم‌های استقلال و الکویت می‌رسیدیم اما نمایش درخور توجه آبی پوشان در ورزشگاه شیخ آل مکتوم شهر دبی و برد 3 بر صفر مقابل الکویت تمام آن چیزی بود که در برهه کنونی استقلال به آن احتیاج داشت.
البته برای برپایی جشن پیروزی مقابل نماینده کویت تا حدی زود است، چراکه تا سه روز دیگر استقلال باید در یک میدان به‌مراتب سخت‌تر از امروز به مهمانی ستارگان خارجی الریان برود اما فراموش نکنیم پیروزی برابر الکویت در شرایطی به دست آمد که استقلال در هفته‌های اخیر با مشکلات عدیده‌ای مواجه شده بود و همین نکته ارزش این موفقیت را چند برابر می‌کند.
از نداشتن یک زمین تمرین مناسب گرفته تا مشکلات این تیم برای جذب بازیکن و همچنین مصدومیت فرشید اسماعیلی و برخی ازعناصر خط دفاع و علاوه بر آن مشخص نبودن حتی برگزاری این دیدار و شکل پرواز و نحوه رسیدن به محل بازی وسایرمشکلات ریزودرشتی که تا حدی طرفداران و شاید حتی مجموعه تیم را نسبت به عبور از خوان اول نگران کرده بود. اما فرهاد مجیدی در اولین تجربه خودش به‌عنوان سرمربی توانست استقلال را از گذرگاه اول در آسیا به‌سلامت عبور دهد تا به کمک کادر فنی‌اش به دنبال کشف فرمول شکست الریان باشد، فرمولی که یافتن آن برابر است با ورود استقلال به جمع 16 تیم برتر آسیا و این همان اولین هدف 7 محبوب آبی‌هاست. نکته اینکه استقلال در برابر با الکویت به‌هیچ‌وجه چهره تیمی را نداشت که بیش از 40 روز در شرایط مسابقه قرار نگرفته و در طی هفته قبل حتی یک جلسه تمرین در شرایط عادی را تجربه نکرده است.
مجیدی در آزمون سخت اولین دیدار ، به بهترین نحو ممکن سربلند خارج شد آن‌هم در یک بازی‌ای خارج از خانه که از حیث حمایت طرفدارانش هم محروم شده بود و قطعاً این شکل از پیروزی برای شروع در راهی سختی که در پیش رو دارد ایده آل بود. او نشان داد که با DNA باشگاهی که هدایتش را پذیرفته است به خاطر سال‌ها حضور در چنین اتمسفری به‌خوبی آشنایی دارد و شاید به همین خاطر است که در 7 دیداری که به‌عنوان نفر اول روی نیمکت استقلال نشسته هنوز شکستی را تجربه نکرده که امیدواریم این رکورد لااقل تا آخر همین هفته پابرجا بماند.
برای بسیاری از هواداران استقلال، بردن با کسی با درجه‌ی محبوبیت فرهاد مجیدی مزه و طعم بیشتری دارد تا یک مربی‌ای که به‌محض احساس خطر تیم را به حال خودش رها می‌کند. مسلماً لذتی که قهرمانی و کسب افتخار با گواردیولا برای هواداران بارسا وزیدان با رئال مادرید دارد به‌مراتب شیرین‌تر از والورده و لوپتگی است که موفقیت فرهاد هم از جنس همین است، هفت خاطره ساز که حالا در یک بزنگاه سخت این فرصت را دارد که با راه‌یابی استقلال به مرحله نهایی لیگ قهرمانان آسیا به تمام کسانی که به او به دیده تردید می‌نگرند ثابت کند که سخت در اشتباه هستند و علاوه بر آن میزان محبوبیتش را بیش از هرزمانی این بار در نقشی متفاوت و مؤثرتر از قبل ارتقاء ببخشد.
او فارغ از اینکه مبادا این برد را به‌پای مربی سابق بنویسند و اینکه بخواهد آرایش تیم را بر هم بزند عاقلانه‌ترین تصمیم ممکن را گرفت تا ثابت کند که بالاتر ازهر تعریف و تمجیدی این موفقیت استقلال است که برایش اهمیت دارد، حالا می‌خواهد به نام هرکسی تمام شود که البته او از هرکسی سهم بیشتری از این برد را دارد.
درواقع برد تسکینی بود بر دردهای این هفته‌های اخیر استقلال که با پیروزی مقابل الریان می‌تواند بدل به دستاورد بزرگی در اولین روزهای حضور کسی شود که همیشه خاطرات خوشی را برای استقلالی‌ها تداعی کرده است .
آیا این پیروزی دورخیزی است برای بهترین شروع ممکن؟ بیایید امیدوار باشیم که تقدیر بر همین مسیر قرار گرفته باشد.
