یک سال قبل در چنین روز‌هایی جنگ رسانه‌ای بین دو سرمربی خارجی شاغل در کشورمان یعنی کارلوس کی روش و برانکو ایوانکوویچ به اوج خود رسیده بود و این دو سرمربی از هر فرصتی برای کنایه زدن به یکدیگر استفاده می‌کردند؛ آن روز‌ها کمتر کسی تصور می‌کرد امروز هیچ یک از این دو نفر در کشورمان نباشند و جای خود را به نفرات دیگری بدهند. با این حال این اتفاق رخ داده و حالا شاهد حضور مارک ویلموتس بلژیکی و گابریل کالدرون آرژانتینی در راس نیمکت تیم ملی و پرسپولیس هستیم و با نتایجی که این دو سرمربی گرفته اند، خیلی زود دلتنگ مربیانی شده ایم که علی رغم تمام حواشی که بین آن‌ها وجود داشت، در بحث فنی فوق العاده کار کردند.
این ویلموتسِ بیخیال
اخبار ورزشی- مارک ویلموتس با وجود تمام وعده‌هایی که از سمت خودش مبنی بر انجام فوتبال هجومی و انتخاب نفرات شایسته لیگ و از طرف تاج درباره حضور مستمر در ایران داده شده بود، تاکنون عملکرد بسیار ضعیفی داشته و تیم ملی در یک قدمی حذف از دور پیش مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قرار دارد. علاوه بر نتایج ضعیف او از نظر تاکتیکی و فنی هم نتوانسته خودش را نشان دهد و برخلاف کی روش اهمیتی به مشکلات مختلف تیم ملی از قبیل از دست دادن روز‌های فیفا نمی‌دهد و در مجموع تا به امروز نشان داده گزینه مناسب تیم ملی ایران نیست. او پیش از بازی حساس مقابل عراق هم تا قسطش را نگرفت وارد تهران نشد و حتی از گوشه و کنار شنیده می‌شود بازیکنان تیم ملی هم از تمرینات ویلموتس چندان راضی نیستند و معتقدند او برنامه خاصی برای تیم ملی ندارد. تمام این اتفاقات باعث شده شایعه جدایی ویلموتس از تیم ملی به صورت جدی به گوش برسد که این موضوع با توجه به قرارداد بالای ویلموتس، خسارت جبران ناپذیری به فدراسیون فوتبال وارد خواهد کرد. شنیده شده رقمی که پیش از بازی با عراق برای ویلموتس واریز شده، عددی حدود ۱/۸ میلیون یورو است، اما مشخص نیست که این مبلغ نیمی از مبلغ سالانه او بوده که در ترکیه به حسابش واریز شده یا آن طور که وزیر ورزش گفته سه ماه از پولش هم پیش پیش پرداخت شده و قرارداد یک سالش بوده است که هرکدام صحیح باشد بازهم در شرایط اقتصادی کنونی مبلغ بالایی است.
سردرگم مثل کالدرون
از همان ابتدا هم مشخص بود که سرمربی سابق الاتحاد عربستان کار سختی برای جانشینی برانکو دارد؛ سرمربی سابق پرسپولیس با کسب سه عنوان قهرمانی پیاپی محبوبیتی کم نظیر نزد هوداران این تیم پیدا کرده بود که همین امر کار را برای کالدرون بسیار دشوار کرد. کالدرون شروع بدی نداشت و حتی مقابل استقلال هم به برتری رسید، ولی شکست مقابل دیگر بالانشینان کمی کار را برای او سخت کرد. برخلاف برانکو، سرمربی آرژانتینی پرسپولیس تا به امروز نشان داده مرد بازی‌های بزرگ نیست و علاوه بر این تغییرات فراوان در ترکیب اصلی و تغییر دادن پست بازیکنانی، چون خلیل زاده و نادری موجب نارضایتی هواداران پرسپولیس شده است. کالدرون در یک مقطع سیدجلال حسینی و حالا شجاع خلیل زاده را نیمکت نشین کرده که نیمکت نشینی دومی و شکست مقابل نفت مسجدسلیمان باعث شد طاقت هواداران خشمگین پرسپولیس تمام شود و خواستار جدایی او و حضور دوباره برانکو روی نیمکت تیمشان شوند. عملکرد کالدرون به اندازه ویلموتس ضعیف نبوده، ولی سایه سنگین برانکو و برخی اشتباهات تاکتیکی منجر به شکست باعث شده جایگاه مستحکمی روی نیمکت قرمز‌ها نداشته باشد و چه بسا با یک شکست دیگر مدیران پرسپولیس مجبور به تغییر مربی هم بشوند که با توجه به وضعیت مالی این تیم و پرونده‌هایی که در فیفا دارند، می‌تواند باعث یک بحران جدی دیگر شود.
عدم شناخت کافی نقطه مشترک ویلموتس و کالدرون
اشتراک ویلموتس و کالدرون در عدم شناخت کافی از فوتبال ایران و توانایی نفراتشان است که این یک نکته منفی دیگر در کارنامه این دو سرمربی است. در حالی که استراماچونی پس از گذشت چند ماه از حضور در ایران به شناخت خوبی از وضعیت تیمش رسیده، کالدرون و ویلموتس همچنان مشغول آزمون و خطا و امتحان کردن بازیکنان مختلف هستند که خودش یکی از دلایل عدم نتیجه گیری آن‌ها تا به امروز بوده است. در مورد ویلموتس برخی به کمبود بازی‌های دوستانه اشاره می‌کنند، ولی این هم یک بهانه غیرقابل قبول است چرا که او می‌توانست در این باره به فدراسیون فشار بیشتری بیاورد یا حداقل بیشتر در کشورمان حاضر شود و با زیر نظر گرفتن لیگ و برگزاری چند مینی کمپ – کاری که کی روش اوایل حضورش زیاد انجام می‌داد- به شناخت بهتری از بازیکنان ایرانی و فوتبال ما برسد. کالدرون هم با وجود تلاش بیشتر نسبت به ویلموتس هنوز به شناخت کافی نرسیده و اگر می‌خواهد شغلش را از دست ندهد باید هرچه زودتر تیمش و فوتبال ایران را بشناسد.
صدای پای برانکو می‌آید!
سرمربی کروات سابق پرسپولیس و تیم ملی پس از ترک ایران و حضور در فوتبال عربستان نتوانست موفقیت هایش را تکرار کند و خیلی زود اخراج شد و این روز‌ها بدون تیم است. از میان ویلموتس و کالدرون هرکدام که زودتر جدا شود، برانکو به عنوان یک آلترناتیو می‌تواند به کشورمان برگردد و هدایت تیم ملی یا پرسپولیس بر عهده بگیرد که به نظر می‌رسد تمایل خود برانکو برای حضور روی نیمکت تیم ملی بیشتر باشد. با این حال این‌ها تنها گمانه زنی است و چند نتیجه خوب می‌تواند ورق را به سود این ویلموتس و کالدرون برگرداند.
