پرویز مظلومی جزو سرمربیان سابق استقلال است که هواداران استقلال او را به خاطر بردهای مقابل پرسپولیس دوست دارند. حالا دربی 90 فرا رسیده و مظلومی درباره آن سخن گفته است.
اخبار ورزشی- پرویز مظلومی در مواجهه با این پرسش که آیا حاضر است تکگل شهرآورد سال ۱۳۶۲ خود را با ۴ گلی که فرهاد مجیدی در شهرآوردها زده عوض کند، پاسخ جالبی داد که در ادامه همراه با نظرات صریح او از استقلال مدل استراماچونی میخوانید.
حاضرید گل خاطرهانگیزتان در شهرآورد ۱۲۰ هزار نفری را با ۴ گل فرهاد مجیدی در شهرآوردها عوض کنید؟
گل شهرآورد را با گل دیگری نمیتوان تاخت زد! هر گلی در شهرآورد اصالت، سند و اعتبار خودش را دارد و هرگز این کار را نمیکنم.
پنجشنبه به تمرین رفته بودید. از استقلال امروز و تیم استراماچونی چه برداشتی داشتید؟
مسلماً استقلال فصل را بد شروع کرده است. البته این اتفاقی است که طی ۳، ۴ سال گذشته برای این تیم رخ داده است. ولی هم تیم منصوریان و هم شفر در پایان نتایج خوبی مانند نایبقهرمانی یا سومی و قهرمانی جامحذفی به دست آوردهاند. پس باید به این تیم اعتماد کرد و به آن مهلت داد.
استراماچونی را شما تأیید میکنید؟
ما زمانی که در کمیته فنی بودیم کارنامه استراماچونی را بررسی کردیم. آن زمان او به اضافه یک مربی کروات و یک مربی فرانسوی برای استقلال کاندیدا بودند که در نهایت باشگاه استراماچونی را انتخاب کرد. پس از آن هم دیگر کمیته فنی را به حساب نیاوردند و به کل از بین رفت.
درباره تغییرات پایان فصل هم حرفی به میان آمده بود؟
صورتجلسه کمیته فنی را دارم و هر زمان خواستید آن را در اختیارتان قرار میدهم. ما گفتیم در ۴ پست باید تیم را تقویت کرد بقیه هم باید حفظ شوند ولی به کلی ما را کنار زدند و تیم این همه تغییر کرد. تیم جدید خیلی بازیکن از دست داده و باید بیشتر با هم هماهنگ شوند.
استراماچونی را چطور ارزیابی کردید؟
او مربی کوچکی نیست. از اروپا آمده و در اینتر کار کرده ولی با فوتبال ما ناآشنا بود و برای همین هم ابتدای کار کمی داد و بیداد راه انداخت ولی میبینیم حالا با فوتبال ما آشنا شده و در کنفرانسهای خبری هم شرکت میکند. او حالا توجیه شده که فوتبال ایرانی چطور است.
استقلال تمرین تاکتیکی هم میکرد.
یکی از دلایل از کوره دررفتنهای استراماچونی میتواند همین باشد، چون بازیکن ایرانی اصلاً تاکتیکپذیر نیست و در نهایت درون زمین کار خودش را میکند. او هم بدشانسی آورد و در تبریز و تهران دو تا گل دقیقه ۹۵ خورد و در بازی مسجدسلیمان هم انصافاً استقلال تیم برتر میدان بود و نباید مساوی میکرد. باید به او فرصت بیشتری داد.
درست است اگر شهرآورد را باخت او را از تیم برکنار کنند؟
اصلاً و ابداً. با این تصمیم مخالف هستم. این روش نباید در فوتبال ما بدعت شود. مگر ما عربستان هستیم؟ دیدیم با برانکو چه رفتاری شد. ما باید خودمان الگوی دیگران باشیم نه اینکه الگوبرداری کنیم. من با فتحی حرف زدم و متوجه شدم باشگاه محکم پشت استراماچونی ایستاده است.
پیشبینیتان از نتیجه شهرآورد چیست؟
ما در این شهرآورد با مشکلاتی مواجه هستیم. دیاباته را نداریم. فرشید باقری و فرشید اسماعیلی هم که نیستند. دو بازیکنی که تجربه این دیدار را دارند. دیاباته هم اگر بود میتوانست آن جلو تأثیرگذار باشد ولی نفرات جایگزین قطعاً با همه وجود برای استقلال و پیروزی اش بازی میکنند.
نتیجه شهرآورد چه میشود؟
خیلی به برد استقلال خوشبین هستم. در تمرین هم دیدم بازیکنان با انرژی و روحیه بالایی کار میکردند.
حرف آخر؟
امیدوارم استقلالیها بدون توجه به اختصاص جایگاه کمتر و بیشتر به میزبان و مهمان به استادیوم بروند و تیم خودشان را با قدرت تشویق کنند. حتی اگر تیم عقب افتاد هم تا دقیقه نود دست از حمایت تیم نکشند. شهرآورد بازی جدول نیست و این بازیکنان و روحیه آنهاست که تعیینکننده نتیجه خواهد بود. در شهرآورد بازیکنان نه صدای مربی را از لب خط میشنوند و نه استرس بازی اجازه میدهد تاکتیک محور بازی کنند. فقط باید به آنها آرامش داد. امیدوارم در پایان شهرآورد استقلال با برد شیرین سربلند به دل لیگ برگردد و استارت بردهایش در فصل جدید را بزند.
خاطره بازی با پرویز مظلومی
گل زدم و با تماشاگران شادی کردم!
تفاوت آن شهرآورد با دیگر شهرآوردها شلوغی استادیوم بود. ۱۲۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه بودند و ۲۰، ۳۰ هزار نفر هم بیرون در ماندند و نتوانستند به داخل بیایند. اینقدر جمعیت بود که روی لبه بالایی ورزشگاه (کنار عکس امام) و دکلهای نورافکنها هم نشسته بودند. دور پیست تارتان تا لب زمین چمن هم تماشاگر نشسته بود. بازی هم برای دقایقی قطع شد. خدابیامرز ناصر حجازی بلندگو را گرفت و از آنهایی که روی نورافکنها بودند، درخواست کرد پایین بیایند، چون اگر چراغها روشن میشد جزغاله میشدند. آنها هم آمدند و لابهلای مردم نشستند. من هم که آن تکگل را زدم. واقعاً حس عجیبی بود. شادی گلی که در آن لحظه کردم با مردم بود و همه اینها خاطرات بزرگی از تاریخیترین شهرآورد پایتخت برایم شد ولی مهمترین اتفاق آن بازی گل من نبود بلکه خروج ۱۲۰ هزار تماشاگر از ورزشگاه بدون اینکه خون از دماغ کسی بیاید بود. این مردم همان مردم هستند و نمیدانم چرا امروز با کوچکترین تنش همه به جان هم میافتند!
با قانون آفساید پرسپولیس را غافلگیر کردیم
در شهرآورد سال ۱۳۶۹ که من دستیار منصور پورحیدری بودم و پس از ۷ سال شهرآورد را بردیم و قهرمان هم شدیم. ۱-۲ برنده شدیم. با دو گل عباس سرخاب و صمد مرفاوی که روی اصل غافلگیری با قانون جدید زدیم. درست دو روز پیش از شهرآورد در سمیناری شرکت کرده بودم که برای داوری بود. از همان تاریخ درباره قانون آفساید قرار شد اگر چند بازیکن قبل از ضربه در منطقه آفساید قرار بگیرند بازیکنی که بعد از ضربه حرکت کرده و به توپ ضربه زده است ملاک بودن یا نبودن در آفساید است. اتفاقاً گلی که ما زدیم هم به همین شکل بود و ۴ نفر اضافهتر درون محوطه در آفساید بودند ولی کمکداور که اگر اشتباه نکنم محمد فنایی بود آن روز به درستی تصمیم گرفت و در واقع روز درخشش او بود. من که در آن کلاس داوری شرکت کردم این را به تیم گفته بودم. روزنامهها هم خیلی درباره آن گل نوشتند و حتی دور بازیکنان درون آفساید هم خط کشیده بودند.
بد نیست یادی کنیم از شهرآورد سال ۱۳۷۳ و آن درگیریها و زد و خوردها! من آن زمان در استقلال نبودم ولی بازی را در تهران و در خانه میدیدم. هر کس دلش میخواست یک فوتبال جذاب و درگیرانه با چاشنی دعوای تن به تن ببیند باید آن شهرآورد را میدید. فکر میکنم بین شهرآوردهایی که درگیری در آنها رخ داده آن بازی گل سرسبد همه باشد. کتک کاری قلعهنویی و محرمی هرگز از یادها نمیرود. خیلیها سؤال میکنند چرا در آن روزها این اتفاق رخ داد. البته در بازیهای قبل و بعدی اش هم از این درگیریها زیاد داشتیم. نکته خوب در آن شهرآورد این بود که با آن همه دعوا درون زمین مردم روی سکوها کوچکترین درگیری با هم پیدا نکردند. فشار روی بازیکنان خیلی زیاد بود و کریخوانیهایی که بین خود بازیکنان با یکدیگر وجود داشت باعث بروز این اتفاقات میشد.