سوشا مکانی دروازه‌بان سابق پرسپولیس که دو سال پیش به لیگ نروژ رفت و برای باشگاه‌هایی نظیر استروم‌گودست و میوندالن بازی کرد. مکانی در این حدفاصل، یک بار هم به ایران برگشت و پیراهن نفت‌آبادان را پوشید.
اخبار ورزشی- او فصل گذشته با میوندالن در لیگ دو نروژ حضور داشت و موفق شد به لیگ یک صعود کند. صعود به بالاترین سطح فوتبال باشگاهی نروژ، با آسیب‌دیدگی این دروازه‌بان از ناحیه رباط صلیبی همراه شد که کام او را تلخ کرد تا برای یکسال از فوتبال فاصله بگیرد.
اما حالا مکانی دوران نقاهت را سپری کرده و به مستطیل سبز برگشته و انگیزه‌های بسیاری دارد. او که به تازگی وارد تمرینات میوندالن شده، قراردادش را برای یک و نیم سال (پایان فصل آینده) با این باشگاه تمدید کرده است. میوندالن از ابتدای فصل سوشا مکانی را در ترکیب نداشت، اما از ابتدای نیم‌فصل دوم می‌تواند از این بازیکن در ترکیب خود استفاده کند.
سوشا مکانی که فصل گذشته به عنوان بهترین دروازه‌بان لیگ دو نروژ و بازیکن سال میوندالن انتخاب شد، این فصل کاپیتان سوم تیمش شده است.
سوشا مکانی درباره تمدید قراردادش با میوندالن و دوران آسیب‌دیدگی اظهار داشت: وقتی مصدوم شدم و پای آسیب‌دیده‌ام جراحی شد، مدیران میوندالن به عیادت من آمدند. همان زمان آنها به من اطمینان دادند هر وقت به نروژ برگشتی، می‌خواهیم قراردادت را تمدید کنیم. حتی گفتند مطمئن باش بعد از پایان مصدومیت و بهبودی کامل، دروازه‌بان شماره یک و ثابت میوندالن هستی. مدتی است که در تمرین‌ها شرکت می‌کنم و کم‌کم آماده حضور در ترکیب اصلی می‌شوم. از لطف مدیران میوندالن هم متشکرم که نشان دادند برای افرادی که در باشگاه آنها زحمت می‌کشند، ارزش قائل‌اند.
وی ادامه داد: در فوتبال ایران اگر بازیکنی خدای نکرده مصدوم شود، همه او را فراموش می‌کنند. حتی برخی باشگاه‌ها نه تنها به عیادت ورزشکارشان نمی‌روند و پیگیر کار مصدومیت نمی‌شوند، بلکه جواب تماس‌ها را هم نمی‌دهند. این مسئله بیش از خود مصدومیت ناراحت کننده است. بازیکنی که باید با فکر آزاد و بدون دغدغه مراحل درمان را طی کند تا هرچه سریع‌تر به زمین فوتبال برگردد آنقدر بی‌توجهی می‌بیند که در مایوس و ناامید می‌شود. گاهی باشگاه‌ها از این اتفاق سواستفاده می‌کنند و با بیرون گذاشتن بازیکن از لیست، نه هزینه درمان می‌دهند و نه پول قرارداد را که از نظر قانونی باید پرداخت کنند.
دروازه‌بان میوندالن در پایان گفت: خدا را شکر می‌کنم در باشگاهی حضور دارم که از روز اول آسیب دیدگی به من قوت قلب داد و مسئولانش آماده هر کمکی بودند. همین نکات به ظاهر کوچک، تفاوت یک باشگاه حرفه‌ای را با برخی از باشگاه‌های ما که فقط نام حرفه‌ای را یدک می‌کشند، نشان می‌دهد. البته در لیگ ایران هم برخی باشگاه‌ها اصول اخلاقی را رعایت می‌کنند و منظورم آنها نیستند.
