محمد ایرانپوریان بعد از شکست یک بر صفر سپاهان مقابل پرسپولیس گفت: من خودم هم نفهمیدم چطور اخراج شدم برای این فدراسیون و کمیته اخلاق متأسف هستم.نمی‌خواهم به گذشته برگردم اما بازیکنان ما با کوچکترین مصاحبه یک جلسه محروم شد.
وی افزود: با کوچکترین صحبت بازیکن ما را محروم می‌کنند اما بازیکنان آنها بعد از قهرمانی در لیگ برتر یکی یکی مصاحبه کردند و گفتند دیگر به ما جام نمی‌دهند و این فضا را به وجود آوردند. این حرف بسیار سنگین و زشت است شما ببینید با ما چطور برخورد می‌کنند اما با بازیکنان پرسپولیس چگونه رفتار می‌کنند. بازیکن ما هیچ کاری نکرد ولی محروم شد. کوچکترین اعتراضی من امروز نکردم ولی داور کارت زرد نشان داد او نمی‌دانست من کارت دارم و داشت می‌رفت که یکی از بازیکنان پرسپولیس گفت او کارت دارد و باید اخراج شود.چه بگویم اگر صحبت نکنیم بهتر است.
مدافع سپاهان در مورد اینکه چرا بعداز اخراج از زمین خارج نمی‌شد، گفت: این اتفاقات بسیار ناراحت‌کننده است. ما برای هواداران سنگ تمام گذاشتیم و دست همه آنها را می‌بوسیم اما این اتفاقات بسیار ناراحت کننده است. جلوی داور توپ به اوت رفت و کرنری اتفاق نیفتاد و من فقط به نشانه اعتراض و شاید یک کم صدایم بالا بود گفتم توپ به اوت رفته اگر به جای من بازیکن پرسپولیس بود داور کارت نشان می‌داد. این صحبت‌ها فایده ندارد و کلاً تبدیل به کلیشه شده است
وی در مرد اینکه آیا داور در سطح این بازی بود یا نه، تصریح کرد: اینکه داور در سطح بازی بود یا نه را دوست ندارم در موردش صحبت کنم. متأسفانه اتفاقات زیادی افتاد و خیلی از سوت‌ها برعکس زده شد در مورد کارت قرمز خودم هم فقط حرفی که زدم این بود که کرنر نشد اما این صحنه کارت نداشت. اصلاً داور فراموش کرده بود که من کارت دارم که حسینی به او گفت من کارت زرد دارم داور با عملکردش بازی ترکاند.
ایرانپوریان در رابطه با اینکه هواداران سپاهان شیشه اتوبوس پرسپولیس را شکسته اند، گفت: ما همیشه به دنبال این هستیم که این اتفاقات رخ ندهد. اتفاقات زمین از بازیکن به سکو منتقل می‌شود ما هم یکجا دل‌مان به درد می‌آید و مجبور به اعتراض می‌شویم. چرا داور کارت قرمز بی‌مورد می‌دهد این مسائل یکجا بیرون می‌زند ما نمی‌توانیم همیشه صبور و سربه‌زیر باشیم. حرف هم بزنیم کمیته انضباطی زورش به ما می‌رسد و بازیکنان‌مان را محروم می‌کند. شاید زورشان به دیگران نرسد امازورش به سایر تیم‌ها نمی رسد.
