مگر می‌شود ایکر مقدس، آن هم در ۳۷ سالگی دچار حمله قلبی شده باشد. نسل من هنوز آمادگی از دست دادن اسطوره‌هایش را ندارد. ما با امثال کاسیاس و دیدن نمایش‌هایش بزرگ شدیم و لازم نبود حتماً طرفدار رئال باشید تا کاسیاس را دوست داشته باشید. دروازه‌بانی بی‌حاشیه که چندین سال متوالی دروازه رئال و تیم ملی اسپانیا را بیمه کرده بود و حتی وقتی یک نیم‌فصل کامل به دست مورینیو نیمکت‌نشین شد اعتراضی نکرد. همان کاسیاسی که وقتی سران رئال مادرید با بی‌معرفتی تمام خواهان خروجش شدند در کنفرانس خبری گریه کرد و رفت ولی باز هم جنجال به پا نکرد، چون یک حرفه‌ای به تمام معنا بود. در توصیف بزرگ بودن این دروازه‌بان فقط همین را می‌توان گفت که هر وقت دروازه‌بانی گمنام عملکرد خوبی از خودش به جای می‌گذاشت می‌گفتند طرف کاسیاس شده. برای نسل من دروازه‌بانی با نمایش‌های کاسیاس و بوفون تعریف شده بود. با نگرانی اخبار را دنبال می‌کردم تا بالاخره صفحه رسمی این دروازه‌بان، عکس کاسیاس را بر تخت بیمارستان منتشر کرد و خبر داد حال این دروازه‌بان خوب است. نفس راحتی کشیدم. واقعاً نگران‌مان کردی مرد بزرگ. برای رفتنت خیلی خیلی زود بود.
