سوپرجام فوتبال ایران تا قبل از فصل هفدهم تنها ۳ بار رقم خورده بود هر بار، داستانهای عجیبی داشت؛ از درگیری ایمان مبعلی با علی دایی تا بازی نفت تهران با تیم دومش مقابل پرسپولیس، اما این بار، کار به شکایتهای رسمی و بین المللی کشید و سازمان لیگ در اقدامی حیرت انگیز، جام را بدون برگزاری بازی به باشگاه پرسپولیس داد آن هم درست در فصلی که استقلال و پرسپولیس میتوانستند جذابترین دربی یک دهه اخیر را برگزار کنند.
پرسپولیسیها جام را گرفتند و استقلالیها به فیفا و دادگاه حکمیت ورزش شکایت کردند. پرونده همچنان در جریان است و از آنجا که مثل تمام اتفاقات به خوبی از سوی فدراسیون فوتبال «مدیریت» نشد، ممکن است با احکام بین المللی، یک آبروریزی جدید برای فوتبال ایران رقم بخورد. استقلالیها معتقدند سازمان لیگ حق نداشت بدون برگزاری بازی، به پرسپولیس جام بدهد و سرخپوشان میگویند زمان بازی تعیین شده بود و، چون استقلالیها نیامدند، قهرمانی را به حق، به چنگ آورده اند.
ایرج عرب سرپرست باشگاه پرسپولیس در آخرین مصاحبه اش گفت: «موضوع سوپر جام هنوز مطرح است و مکاتبات ما به صورت مستمر ادامه دارد تا بتوانیم از حقوق باشگاه به بهترین شکل دفاع کنیم.»، اما واقعا چرا باید باشگاههای پرسپولیس و استقلال که مهمترین برند ورزش کشورمان محسوب میشوند، به جای تمرکز روی افزایش قوای فنی و شاد کردن هواداران شان، به فکر این باشند که آیا در یک تورنمنت فرعی و بی اثر، قهرمان شوند؟
اینجاست که خلاء مدیریت را بیش از پیش احساس میکنیم؛ اگر مدیریتی وجود داشت، به جای این مباحث که فقط حساسیت بین هواداران را بیشتر میکند و هیچ تاثیری بر عملکرد، کیفیت و فعالیت باشگاههای نامبرده ندارد، از مدیران استقلال و پرسپولیس دعوت میشد در فضایی دوستانه و آرام، بحث را تمام کنند و به آماده سازی خود قبل از لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۹ بپردازند.