همانطور که پیشبینی میشد، ویتنام حریف قلدرتر و چغرتری برای تیم ملی بود، ولی در نهایت باز هم بازی سازماندهیشده و بابرنامه تیم ملی باعث شد یک برد دیگر همراه با کلینشیت به سود ما رقم بخورد. در مطلب زیر عملکرد بازیکنان تیم ملی را در این بازی مطالعه میکنید:
۱- علیرضا بیرانوند
هر چند مثل دیدار قبلی باز هم علیرضا خیلی مجبور به واکنش نشد، ولی در نیمه دوم او یک عکسالعمل بسیار خوب نشان داد و در مصافی تک به تک موفق شد مهاجم ویتنام را آن هم در حالی که بازیکن حریف در موقعیت گلزنی مناسبی قرار داشت، ناکام بگذارد.
۲- مرتضی پورعلیگنجی
در نیمه نخست با توجه به بازی کاملاً هجومی تیم ملی بیشتر توان مرتضی در بازیسازی صرف شد، ولی در نیمه دوم و به دلیل جلو کشیدن تیم ویتنام، مرتضی بیشتر در خط دفاعی تحت فشار قرار گرفت و در بیشتر مواقع هم نسبتاً موفق بود هر چند با یکی، دو مورد اشتباه، کمی متزلزل نشان داد.
۳- محمدحسین کنعانیزادگان
با توجه به فرصت ویژهای که کیروش در اختیار این مدافع میانی برای حضور در ترکیب اصلی قرار داده بود، محمدحسین تلاش زیادی کرد تا شایستگیهای خود را نشان دهد و انصافاً او هم علیرغم این که دروازه ما چندان مورد تهدید حریف نبود، خوب عمل کرد تا نمره قبولی از این بازی بگیرد.
۴- وریا غفوری
گل اول ایران با حرکت پابهتوپ و در عمق وریا طراحی شد تا در امور تهاجمی و با توجه به این موضوع، وریا نمره قبولی بگیرد، ولی چند مورد اشتباه در فاز دفاعی، تلاش وریا را در مجموع چندان مطلوب نشان نداد؛ بنابراین وریا برای ادامه این رقابتها باید تعادل لازم را در بازی خود ایجاد کند.
۵- احسان حاجصفی
چپپای خوشاستیل تیم ملی در این دیدار هم مثل همیشه بدون نوسان و متعادل بازی کرد و با مشارکت منطقی در امور دفاعی و فاز تهاجمی، سمت چپ تیم ملی را در یک حالت بالانس نگه داشت و البته در چندین مورد هم با سامان قدوس و وحید امیری بازی ترکیبی را به نمایش گذاشت.
۶- امید ابراهیمی
در نیمه نخست با توجه به بازی کاملاً تهاجمی و رو به جلوی تیم ملی، بیشتر توان امید در ایجاد عرض برای باز کردن فضای بازی و طراحی حملات ایران صرف شد، ولی در نیمه دوم او بیشتر در نقش یک هافبک دفاعی ظاهر شد و وظایفی که یک بازیکن این پست به عهده دارد را انجام داد.
۷- اشکان دژاگه
کاپیتان تیم ملی باز هم پرانگیزه و البته مؤثر بازی کرد و با شیوه بازیای که دارد، خلاقیت فردی خودش را در اختیار تیم قرار داد تا درست در جایی که نیاز به ایجاد خلاقیت در بازیسازی وجود داشت، او و عملکردش به سود تیم ملی شود و از این شیوه بازی او تیم ملی بهره ببرد.
۸- وحید امیری
اگر بخواهیم در مجموع عملکرد وحید امیری را مورد نقد قرار بدهیم، باید بگوییم این بازیکن ارزشمند و دونده تیم ملی در این دو بازی که برگزار کرده، هنوز نتوانسته مثل همیشه خودش باشد و آن تأثیرگذاری بزرگ خود را در میدان نشان دهد و شاید به همین دلیل باشد که وحید در هر دو بازی ما تعویض شد.
۹- مهدی طارمی
نمایش او در این بازی و بهخصوص در نیمه اول بسیار چشمگیر بود و او بارها توانست بازی هماهنگی را با دیگر مهاجمان تیم ملی و بهخصوص سردار آزمون انجام دهد هر چند گاهی اوقات یک و دوهای او با آزمون دیگر بیش از حد بود و به تعارف تبدیل میشد.
۱۰- سامان قدوس
بازیکن ارزشمند و آرام تیم ملی با توجه به عملکرد درخشان در تیم باشگاهیاش و همچنین بازی اولی که در این تورنمنت انجام داد، از ابتدا در ترکیب تیم ملی حاضر شد و انصافاً نمایش بسیار خوبی داشت و با کلاس بالایی که در حرکات پا به توپ و البته فرارهای مؤثری که در عمق داشت، توانست زمینهساز گل اول تیم ملی بشود.
۱۱- سردار آزمون
زدن ۲ گل به خودی خود گواه عملکرد بسیار خوب آزمون در این دیدار است، اما دقت در گلهای زده او بهخصوص گل دوم تأکید بر این نکته است که مهاجم هدف تیم ملی با چه مهارت و ظرافت خاصی گل دوم خودش را به ثمر رسانده، موضوعی که نشاندهنده کلاس خوب اوست.
۱۲- مهدی ترابی
برای بررسی عملکرد ترابی که به عنوان بازیکن جانشین به میدان آمد، میتوان به تأثیرگذاری او در گل دوم ایران اشاره کرد و همین موضوع باعث میشود تا به این جوان خوب تیم ملی نمره قبولی در این بازی بدهیم.
۱۳- احمد نوراللهی
وقتی تیم ویتنام بیشتر از قبل جلو کشید، احمد نوراللهی جنگنده و دونده وارد میدان شد تا مالکیت توپ ما در میانه میدان از دست نرود و ضمن آن برنامههای تهاجمی حریف ما عقیم شود.
۱۴- کریم انصاریفرد
تنها ۱۱ دقیقه فرصت بازی در میدان به کریم داده شد و او که به عنوان مهاجم هدف به جای آزمون دوگله وارد زمین شد، نقش خودش را انجام داد تا برای دومین بازی فرصت حضور در میدان را داشته باشد.