۱- تماشاى مسابقه ذوب‌آهن و نفت مسجد سلیمان، اثرى از سبقت گرفتن و برترى‌جویى ندارد! دل را زده‌اند به دریاى قناعت! خود را سپرده‌اند به امواج غیر مواج، هر چه پیش آید، خوش آید!
قمارى که در آن، منصوریان بازنده مى‌شود، نه الان ولى با تکرار اتفاقات و روندى که حالا، تسلط دارد!
همه دارند منصوریان را در حال تکرار شدن، مى‌بینند! تکرار روزگارى که در استقلال از سر گذراند و نه تکرار جریانى مثبت و آینده‌آفرین که در تیم نفت تهران براى خودش و تیمش و کادر مربیان همکارش، پدید آورد! بضاعتى که براى آن روز‌ها کافى و براى پس از آن، ناکافى بود! امروز هم با شدتى بیشتر!
... مگر اسباب بزرگى، همه آماده کنى! راه بزرگى این است و منصوریان در ذوب‌آهن هم هنوز، اسباب بزرگى خود را فراهم نیاورده است! تیم او در حد امیدهایى که به او بسته‌ایم، نیست! منصوریان، خودش را خرج تجربه‌اندوزى و حتى تجربه‌نیندوزى کادر فنى اش مى‌کند!
حساب منصوریان با سعید آذرى جداست! آذرى، کارهایش را کرده است و منصوریان، هزار کار ناکرده دارد! حیف است که او را در عالم دوستى، فداى خام‌فکرى‌هاى خود کنیم! منصوریان، به تیم ششدانگ نیازمند است!
هم داورى، هم داوران
۲- بازى‌هاى پانزدهم لیگ برتر، به همان ترتیب تمام شد که مسابقه‌هاى روز اول شروع شده بود:
... تحت تأثیر داورى‌ها! متأثر از عملکرد داوران!
این اواخر، داورى‌ها غوغا مى‌کند! داورهاى اسمى و بزرگ ما، مرد اول همه میدان‌هایند! شفر حق دارد که از گل به هدر داده شده تیمش که صد در صد، بلکه هزار درصد درست بود بگوید که با یک چشم به هم بستن و خیلى چشم‌بندانه، آفساید اعلام شد! یک گل سالم، یک برد مسلم و شیرین که پرید! کمک‌داور اشتباه کرد! به همین راحتى! به همان آسانى که پیروزى سپاهان پرید! هفته پیش، داورى‌ها، هم صداى پدیده را درآورد و هم ناله سپاهان را به آسمان برد و هم پرسپولیس را بابت نوع داورى صاحب حق کرد!
در یک روز، همه، داورى‌ها را علیه خود دیدند! در لیگ برتر، تیمى نیست که ننالد! در لیگ برتر، مربى‌اى نداریم که از داورى‌ها، ضربت نخورده و زخمى نشده باشد!
مى‌گویند؛ ظلم بالسَویه، عدل است! ولى داورى‌هاى غلط که بالسَویه تقسیم نمى‌شود! بدتر از داورى‌ها، توجیه کمیته داوران است! بدتر از توجیه اینان، توسل به داورى‌هاى خوب فغانى در جام جهانى است!
شفر هم، کم اشتباه نکرد
۳- بیست دقیقه نخست بازى استقلال- پدیده محشر بود! حداکثر سرعت! حد اعلاى حرکت! توپ در رفت و آمد! فوتبالى که نظیرش را کم مى‌توان دید!
استقلال تیم برتر بود! پرسینگ استقلال حریف‌شکن بود! فشارى که پدیده تحمل مى‌کرد، دم به دم پرفشارتر مى‌شد! توپ در تمام زمین تحت تأثیر و مال استقلال بود! ترکیب على کریمى و فرشید باقرى، با مثلث فرشید اسماعیلى، همام طارق و وریا غفورى خوب جور مى‌آمد!
روح‌ا... باقرى، رفته رفته بازى با اسماعیلى و همام را یاد مى‌گیرد! استقلال براى گل زدن، خوب تاخت مى‌آورد! باید اسماعیلى را هم به اندازه فرشید باقرى رو به جلو و در حال اورلپ به حرکت درآورد!
شفر در این تساوى، یک وزنه سنگین بود! چرا مارکوس نیومایر در تعویض فرشید باقرى، بر رضا آذرى ترجیح داده شد؟ آذرى که در بازى با سپیدرود، یکى از خوبان بود، چرا دوباره به زمین نرفت؟ چرا از پاس دادن او صرف نظر شد؟ آذرى بهتر نیست؟
اشتباه داورى، بزرگ بود! اشتباه شفر هم، اصلاً کوچک نبود! اسماعیلى را باید در خط دفاع حریفان و در خط حمله استقلال، رهاتر و آزادتر به بازى گرفت! اسماعیلى، باید از عقب اضافه شود!
