گرچه گادوین منشا زننده مهمترین گل تاریخ باشگاه پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا بود و به لطف گل وی به تیم الدحیل بود که سرخ پوشان برای نخستین بار در تاریخ حیات شان به فینال آسیا رسیدند، اما حتی آن گل حساس هم نمی تواند مانع از نادیده گرفته شدن عملکرد بسیار ضعیف وی در خط حمله این تیم باشد.
گادوین منشا که بعد از درخشش با پیراهن پیکان در لیگ شانزدهم، مورد توجه پرسپولیس قرار گرفت و پیش از پایان رسمی آن دوره از مسابقات با سرخ پوشان توافق کرد تا به همراه شجاع خلیل زاده اولین خریدهای این تیم برای لیگ هفدهم باشند، هرگز در پرسپولیس نتوانست انتظارات را برآورده نماید.
منشا فصل گذشته را کلا با ۱۰ گل شامل ۴ گل در آسیا، ۴ گل در لیگ برتر و ۲ گل در جام حذفی برای پرسپولیس به اتمام رساند و عملکرد او آنقدر سئوال بر انگیز بود که وی را حتی تا آستانه جدایی از پرسپولیس هم پیش ببرد. تنها پنجره بسته نقل و انتقالات پرسپولیس بود که مانع از جدایی این بازیکن از جمع شاگردان برانکو برای فصل جاری شد.
منشا فصل جاری را با نیمکت نشینی و حضور بعنوان بازیکن جانشین در پرسپولیس آغاز کرد اما رفته رفته بر دقایق حضور وی در پرسپولیس افزوده شد و از هفته ششم تبدیل به بازیکن ثابت و تغییر ناپذیر در این تیم شد.
گادوین منشا در هر ۱۱ بازی پرسپولیس در این فصل حضور داشته و عملکرد او در این ۱۱ بازی تنها یک گل است. آن هم در حالی که او نزدیک ترین بازیکن پرسپولیس به دروازه حریف بوده و نقش مهاجم هدف را ایفا می کند.
منشا در این ۱۱ بازی مجموعا ۶۹۰ دقیقه بازی کرده یک گل به ازای ۶۹۰ دقیقه بازی به هیچ وجه نمی تواند آمار جالب توجهی برای بازیکنی باشد که نقش مهاجم نوک را در بهترین پرسپولیس تاریخ که توانسته نایب قهرمان آسیا شود، بازی می کند.
برای مشخص کردن عملکرد ضعیف منشا در پرسپولیس می توان به این جمله بسنده کرد که ثابت ترین بازیکن پرسپولیس که یک مهاجم هدف است، به اندازه آدام همتی، مدافع جوانی که در ۸ بازی و به میزان تنها ۱۷۳ دقیقه برای این تیم بازی کرده گل زده است. با این تفاوت که گل آدام همتی یک گل 3 امتیازی در دیدار با سپیدرود بود اما گل منشا در دیداری به ثمر رسید که سرخ پوشان با نتیجه 3 بر صفر فولاد را شکست داده بودند.
