کاپیتان استقلال لیگ هجدهم را به خوبی آغاز کرد. سیدمهدی رحمتی بعد از بالا بردن کاپ قهرمانی جام حذفی در تعطیلات هم از تمریناتش غافل نبود و این موضوع از فیزیک او پیداست. او در بازی با پیکان دروازهاش را بسته نگه داشت و مقابل ذوبآهن علیرغم دریافت ۲ گل، بارها با واکنشهایش منجی دروازه آبیپوشان شد. گفتوگویی با مرد شماره یک استقلال انجام دادیم که میخوانید:
مدتهاست سکوت کردهای. علت چیست؟
فقط آرامش! اینجوری تمرکزم فقط به تمرین و بازی است.
از شرایط فعلی خودت رضایت داری؟
در همه حال شکرگزار هستم.
استقلال با کمبودهای زیادی لیگ را شروع کرد. به آینده تیمتان خوشبین و امیدواری؟
استقلال در هر حال تیمی بزرگ و عزیز است. همانطور که مستحضر هستید، فصل را با کمبود شروع کردیم با این حال کادر فنی به خوبی از ظرفیت موجود بهترین استفاده را برد و به مرور بازیکنان دیگری به تیم اضافه شده و میشوند و طبیعتاً شرایط با گذر زمان بهتر و بهتر میشود. همه اعضای تیم با تمام وجود به دنبال کسب موفقیت هستند و انشاءا... بتوانیم پاسخ محبت طرفداران استقلال را بدهیم و البته امیدوارم آنها در شرایط سخت اقتصادی بتوانند برای حمایت از تیمشان حداکثر سکوهای ورزشگاههای کشور را پر کنند، چون معتقدم استقلال متعلق به تکتک شهرها و شهرستانهای ایرانزمین است.
در بازی فینال جام حذفی در خرمشهر ۵ جیمیجامپ و در بازی با ذوبآهن هم ۲ نفر دیگر ریسک بازداشت و تنبیه را به جان خریده و برای دیدن تو به داخل زمین آمدند. به نظر حالا چهره ویژهای برای طرفداران استقلال هستی.
من دوستدار و سرباز تیم محبوبشان هستم و همیشه و در هر شرایطی خواهان موفقیت استقلال بودهام و هرگز منافع شخصی را به منافع تیمم ترجیح ندادهام. قدردان لطف و محبت هواداران هستم و تمام تلاشم را میکنم که شرمنده این حجم از محبت در استانهای گوناگون کشورم نشوم.
در دقیقه ۲۴ بازی استقلال و ذوبآهن، رضا حبیبزاده بازیکن حریف دچار آسیب شدیدی شد. چطور متوجه وخامت حال او شدی؟
گل خورده بودیم و مشغول صحبت با بازیکنان خودمان بودم که یک لحظه دیدم چند بازیکن ذوبآهن به سمت چپ من میآیند. نگاه کردم و دیدم یک بازیکن از روی زمین بلند نمیشود. رفتم بالای سرش و متأسفانه صحنه ناخوشایندی را دیدم. حتی یک لحظه رویم را برگرداندم تا صحنه را نبینم، اما همان لحظه متوجه شدم دهان حبیبزاده در حال قفل شدن است.
... و سریع نشستی و با دست دهان او را باز کردی؟
همینطور است. به دلیل سالها بازی و دیدن صحنههای مختلف، چه در فوتبال و چه خارج از محیط فوتبال، میدانستم باید دهان او را باز نگه دارم. فکهای او هم آسیب جدی دیده بود و باید جانب احتیاط را هم رعایت میکردم. به هر زحمتی بود این کار را انجام دادم و خدا را شاکرم این جوان خیلی زود به میدان برمیگردد.
در هر حال کارت خوب و جوانمردانه بود.
فوتبال ارزش این را ندارد که یک جوان در زمین بازی به این شرایط بیفتد. در فوتبال امکان هرگونه برخوردی وجود دارد و احتمال دارد برای هر کسی اتفاق بیفتد. حبیبزاده که مثل برادر کوچک من است. وظیفه انسانیام را انجام دادم و کار خاصی نکردم. حتی اگر یک تماشاگر هم در ورزشگاه چنین شرایطی پیدا میکرد، اگر به او دسترسی داشتم، در حد توان کمک میکردم.
صحبت خاصی داری؟
تشکر از هواداران استقلال و همه کسانی که در چند روز اخیر نسبت به من محبت داشتهاند.