کارلوس کی‌روش در اولین روز‌های حضور در ایران، انتقاد از لیگ برتر را شروع کرد. آن روز‌ها لیگ ۱۸ تیمی بود و کارلوس می‌گفت: ۱۶ تیم هم زیاد است. بعد ایده‌ای داد که یک تیم امید در لیگ برتر تشکیل شود تا جوان‌ها فرصت بازی پیدا کنند. در این سال‌ها او همواره به کیفیت بازی‌ها ایراد گرفته و شاید یکی از معروف‌ترین جملاتش این بود: «وسط بازی‌های لیگ برتر می‌توانی به یک کافه بروی و قهوه‌ات را بخوری، بی‌آنکه چیزی را از دست بدهی!» او البته حرف‌های خود در مصاحبه بعدی‌اش تکمیل کرد و گفت: «منظورم به تمارض و وقت تلف کردن بود. در ایران حتی بیشتر از کشور‌های عربی، در زمین مسابقه وقت تلف می‌کنند.» کی‌روش و لیگ ایران در این سال‌ها همدیگر را دفع کرده‌اند. کارلوس اعتقاد دارد نباید تیم ملی و تورنمنت‌های مهم قربانی بازی‌های لیگی شوند که خروجی چندانی ندارند. مربیان لیگی هم همواره مقابل او ایستاده‌اند و بی‌شک بزرگترین جنگ، بین کی‌روش و برانکو درگرفته است. از دو سال قبل وقتی جنگ این دو به اوج رسید، کاملاً پیدا بود کارلوس نقشه‌ای بزرگ در سر دارد. رفته رفته کوچ بازیکنان ایرانی به خارج از کشور آغاز شد؛ به ویژه کوچ بازیکنانی، چون طارمی و رضاییان از پرسپولیس. کی‌روش به گفته نزدیکانش در این سال‌ها هیچ‌گاه به بازیکنان نگفت حتماً باید به خارج از ایران بروند ولی هر بار که بازیکنان از او مشورت گرفتند، روی این مسئله تأکید کرد. کی‌روش دوست دارد بازیکنان به خاطر شرایط تمرینی و امکانات سخت‌افزاری به خارج از ایران بروند. او اعتقاد دارد حتی امکانات ریکاوری در لیگ‌های خارجی، می‌تواند به بازیکنان ملی ایران کمک کند. مثلاً وقتی قلی زاده از کارلوس درباره رفتن به شارلوا مشورت خواست، حرف سرمربی ایران کاملاً روشن بود: «اگر به آنجا بروی فقط یک بازیکن از لیگ ایران کم می‌شود ولی در آن صورت شانس پیشرفت بیشتری داری.»
وقتی کارلوس به تیم ملی ایران آمد، لژیونر‌ها در اروپا ته کشیده بودند. تنها مسعود شجاعی و جواد نکونام باقی مانده بودند، اما بعد از جام جهانی ۲۰۱۴ کم‌کم بازیکنان کوچ‌شان را آغاز کردند و در دو، سه سال گذشته این کوچ به اوج رسید تا دیگر کسی نتواند بگوید اگر تیم ملی خوب است، چطور بازیکنان ترانسفر نمی‌شوند؟ با پایان یافتن جام جهانی روسیه هم این کوچ ادامه پیدا کرد و حتی بازیکنی، چون مجید حسینی راهی سوپرلیگ ترکیه شد. کسی فکر نمی‌کرد وحید امیری هم بتواند در سن ۳۰ سالگی از لیگ برتر برود که این اتفاق هم رخ داد. یک نگاه گذرا به لیست ۲۳ نفره ایران در جام جهانی روسیه نشان می‌دهد تنها ۵ بازیکن از این لیست در ایران مانده‌اند که اگر بعضی از آن‌ها هم می‌خواستند، می‌توانستند ایران را ترک کنند و به لیگ دیگری بروند.
بازمانده‌های لیگ
علیرضا بیرانوند و مهدی ترابی (پرسپولیس)، روزبه چشمی و پژمان منتظری (استقلال) و رشید مظاهری (ذوب‌آهن)
از لیست ۲۳ نفره ایران در جام جهانی، این ۵ نفر تنها کسانی هستند که در لیگ برتر مانده‌اند. بیرانوند اگر می‌خواست، به سادگی می‌توانست راهی یک تیم خارجی شود. او فرصت ایده‌آلی داشت ولی تصمیم گرفت در پرسپولیس بماند. مهدی ترابی هم جزو جوان‌هایی بود که قطعاً کارلوس دوست داشت راهی اروپا شود ولی در نهایت تصمیم گرفت به پرسپولیس ملحق شود. روزبه چشمی و منتظری هم بازیکنانی بودند که دوست داشتند استقلال را ترک کنند و ادعا داشتند پیشنهاداتی دارند. مظاهری هم با ادامه درخشش‌های خود قطعاً می‌تواند در آینده شانس بازی در خارج از ایران را به دست بیاورد.
لژیونر‌ها
احسان حاج‌صفی و کریم انصاری‌فرد (المپیاکوس)، میلاد محمدی (ترک گروزنی)، سعید عزت‌اللهی (روستوف)، مسعود شجاعی (آخرین تیم آاک یونان)، مرتضی پورعلی‌گنجی (آخرین تیم السد)، امید ابراهیمی (الاهلی قطر)، وحید امیری و سیدمجید حسینی (ترابوزان اسپور)، محمدرضا خانزاده (الاهلی قطر)، سامان قدوس (اوسترسوندس)، رضا قوچان‌نژاد (آپوئل قبرس)، مهدی طارمی (الغرافه)، علیرضا جهانبخش (برایتون)، سردار آزمون (روبین‌کازان)، اشکان دژاگه (آخرین تیم ناتینگهام فارست)، امیر عابدزاده (ماریتیمو) و رامین رضاییان (آخرین تیم اوستند)
این هم لیست بازیکنانی است که در خارج از ایران توپ می‌زنند. حالا درصد زیادی از بازیکنان دیگر در ایران نیستند و به هر حال این مسئله می‌تواند مانع درگیری کارلوس کی‌روش و مربیان لیگ برتری شود. کارلوس تازه قرار است بازیکنانی، چون شکاری، امید نورافکن و کاوه رضایی را هم به تیم ملی برگرداند؛ سه بازیکنی که در تیم‌های روبین‌کازان و شارلوای بلژیک بازی می‌کنند. علی قلی‌زاده هم به عنوان مهمان همراه بازیکنان در روسیه حاضر بود و او هم در عضویت باشگاه شارلوای بلژیک است. کارلوس از روز اول تأکید داشت باید ایران تیمی بین‌المللی بسازد. حالا هرکس لیست اسامی بازیکنان و باشگاه‌هایشان را نگاه کند احتمالاً به این نتیجه می‌رسد که ایران تیمی بین‌المللی در اختیار دارد که می‌تواند آینده درخشانی داشته باشد.
