بلژیکیها که با نسل طلاییشان میخواستند برای اولین بار قهرمان دنیا شوند به ناگاه با شکست برابر فرانسه رؤیایشان را از دست رفته دیدند ولی حالا آنها هنوز یک بازی دیگر پیشرو دارند؛ دیدار رده بندی. در واقع بلژیکیها هنوز انگیزه لازم برای برنده شدن در دیدار ردهبندی را دارند. انگیزههایی که البته با دلایل مشخصی شکل گرفتهاند.
به دستآوردن عناوین فردی
قبول؛ بازی فینال و قهرمانی در جام جهانی از دست رفته ولی بلژیکیها امید زیادی دارند عناوین فردی در این جام جهانی را به دست بیاورند. اولین عنوانی که دلخوش به کسب آن هستند، دستکش طلا است. تیبو کورتوا در این دوره از رقابتهای جام جهانی درخشیده و در کنار هوگو لوریس، دروازهبان تیم ملی فرانسه، شانس زیادی برای بردن این جایزه انفرادی دارد. اگر لوریس قرار باشد در فینال بلغزد این کورتوا است که میتواند امید زیادی داشته باشد. دومین و ارزشمندترین مورد هم عنوان بهترین بازیکن جام جهانی است؛ در فینال یکی، دو نفر هستند که در پی رسیدن به چنین عنوانی هستند ولی خیلی از بلژیکیها هنوز امید دارند ادن آزار، این عنوان را به خودش اختصاص دهد. عنوان آقای گلی هم سومین عنوانی است که بلژیکیها در پی رسیدن به آن هستند؛ روملو لوکاکو فعلاً از هری کین که باید امروز مقابلش بازی کند گل کمتری زده ولی طبق قانون نانوشتهای که همیشه بازیهای ردهبندی پرگل از آب درمیآید به نظر میرسد روملو هنوز گوشه چشمی به عنوان بهترین گلزن جام جهانی دارد.
سبقت گرفتن از قهرمانان مکزیک
دومین موردی که انگیزه بازیکنان بلژیک برای این بازی و پیروزی مقابل انگلیس را زیاد میکند این است که از اسطورههای سابق بلژیک سبقت بگیرند. تا اینجا بهترین نتیجه تاریخ فوتبال بلژیک در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک رقم خورده؛ جایی که آنها مثل همین دوره به نیمهنهایی رسیدند ولی با شکست ۲ بر صفر برابر آرژانتین به ردهبندی رسیدند. در ردهبندی هم ۴ بر ۲ به فرانسه باختند و چهارم شدند. حالا این نسل اگر میخواهد محبوبتر از نسل مکزیک شود باید انگلیس را ببرد و به رتبه سوم برسد. رتبهای که بهترین رتبه تاریخ این کشور در رقابتهای جام جهانی خواهد شد.
پایان جام جهانی فقط با یک شکست
بلژیک تا قبل از بازی نیمهنهایی تنها تیم حاضر در جام جهانی بود که با ۵ برد پی در پی به حیاتش ادامه میداد. علاوه بر این، این تیم با ثبت تفاضل گل مثبت ۹ عملکرد خارق العادهای هم در باز کردن دروازه رقبا داشت. تا اینکه نوبت به بازی حساس برابر فرانسه در نیمهنهایی رسید و شیاطین سرخ درست در آستانه ورود به فینال شکست خوردند. تلخی این شکست از آنجا بیشتر شد که از سپتامبر ۲۰۱۶ تا همین بازی، بلژیکیها اصلاً طعم شکست را در این مدت تقریباً ۲ سال نچشیده بودند. حالا با ثبت آن کارنامه درخشان و عادت به بردن، برای بلژیکیها خیلی سخت است که جام جهانی درخشانی که داشتهاند را با ثبت دو شکست متوالی به پایان ببرند. این موضوع انگیزهای مضاعف به شاگردان روبرتو مارتینس خواهد داد تا هنوز برای رؤیای باقی ماندهشان بجنگند.
فرصت به ذخیرههای باانگیزه
شاید روبرتو مارتینس در بازی امروز دوباره همان کاری را کند که در آخرین بازی مرحله گروهی مقابل همین انگلیس انجامش داد؛ اینکه نفرات اصلی را بنشاند و به بازیکنانی که فرصت کمتری داشتهاند بازی بدهد. شاید آن زمان مارتینس هم مثل همتای انگلیسی اش این کار را کرد تا به طرف سادهتر جدول برود ولی این بار ممکن است داستان فرق کند؛ اینکه مارتینس به آنهایی که فرصت کمتری برای بازی داشتهاند زمان بدهد تا برگی از تاریخ فوتبال بلژیک را به نام خودشان بزنند. هرچند که بعید است همه بازیکنان اصلی بنشینند و احتمالا میتوان با ترکیبی از بازیکنان اصلی و ذخیره به میدان رفت. اینطوری بازیکنان ذخیره هم برای اثبات تواناییهایشان میتوانند در بازی ردهبندی با انرژی بیشتری به میدان بروند و برای پیروزی بلژیک تلاش بیشتری کنند.