عملیاتی با سه معامله‌کننده که هیچ‌کدام از سه طرف قرارداد در آن برنده نیستند.
رئال‌مادرید: چرا این‌قدر زشت؟
سفید‌ها هم ۵۰ گل تضمینی در هر فصل را از دست داده‌اند و هم یک فرصت ایده‌آل برای خداحافظی رؤیایی با یکی از بزرگترین اسطوره‌های تاریخ باشگاه‌شان را. مثل اتفاقی که برای رائول و کاسیاس افتاد، CR۷ هم از در پشتی خواهد رفت. او بزرگترین چهره تاریخ باشگاه رئال‌مادرید در کنار دی استفانو است. بازیکنی که در ۹ فصل برای این تیم به ثمر رسانده و چهار لیگ قهرمانان و چهار توپ طلا را با پیراهن سفید مادرید کسب کرده است، پدیده‌ای که رئال‌مادرید دیگر هرگز شبیه او را پیدا نخواهد کرد.
مادرید احتمالاً یک، دو، سه یا حتی چهار ستاره را برای جایگزینی او خواهد خرید و البته خود باشگاه هم می‌داند هیچ‌کدام از آن‌هایی که می‌آیند نمی‌توانند ۹ سال متوالی برای تیم بیش از ۵۰ گل بزنند. رئال باید پیش خودش این سؤال را جواب بدهد که چرا چنین خداحافظی بد و عجولانه‌ای با کریس داشت؟ از نظر اقتصادی هم این معامله چندان پراهمیت نیست. ۱۰۰ میلیون یورو رقم فوق العاده‌ای برای یک بازیکن ۳۳ ساله است، اما نه برای رونالدو. اسطوره‌ها قیمت ندارند.
کریستیانو رونالدو: چرا هیچ‌کس اعتراض نکرد؟
کریستیانو رفت، چون عصبانی است. او احساس کرد باشگاه رئال، او را نمی‌خواهد، چون با حقوق درخواستی اش موافقت نکردند و نخواستند او در کنار پردرآمدترین فوتبالیست‌های جهان مثل مسی و نیمار قرار بگیرد. کریس در این قضیه فلورنتینو را بیش از همه مقصر می‌داند. بنابراین راه خروج را در پیش گرفت و رفت. او حق انجام چنین کاری را داشت. اما کریس باید با خودش فکر کند جایگاهی که در حال حاضر دارد را به تنهایی کسب نکرده است. او در یکی از بزرگترین باشگاه‌های جهان- اگر نگوییم بزرگترین- و در کنار هم‌تیمی‌هایی فوق العاده مثل راموس، مارسلو، بن‌زما، مودریچ، کاسمیرو و... حضور داشت. فوتبال یک ورزش تیمی است و نه انفرادی. کریس در یووه نخواهد توانست در هر فصل ۵۰ گل بزند، او در تیمی بازی نخواهد کرد که برای هر بازی آن حدود یک میلیارد بیننده تلویزیونی وجود داشته باشد. بله، شاید او دوباره پردرآمدترین فوتبالیست باشد (از نظر دستمزد فوتبالی)، اما اینکه او تیم بزرگتری را از دست داده است، قابل انکار نیست. همان‌طور که رئال باید به تصمیمش فکر کند، کریس نیز باید به این فکر کند و از خود بپرسد چرا باشگاه اجازه داد او با قیمت ۱۰۰ میلیون یورو فروخته شود؟ چرا هیچ اعتراضی جلوی ورزشگاه برنابئو بابت فروش او صورت نگرفت؟ چرا رئال عاشق مودریچ هست ولی عاشق کریستیانو نه؟ چون حقیقت این بود هواداران مادرید فقط عاشق گل‌های رونالدو شده بودند و نه کاراکتر او.
یوونتوس:
خودشان در ایتالیا می‌گویند این «انتقال قرن» است. بله از نظر تأثیرگذاری و پر سر و صدا بودن، این یک خرید خاص است، اما فقط شاید مزیتش همین باشد: سر و صدا. طی یکی، دو هفته باشگاه ایتالیایی که در راه درآمدزایی مشکلاتی هم داشته احتمالاً با خود خواهد اندیشید که چطور باید از پس این معامله ۳۴۵ میلیون یورویی برآید (۱۱۲ میلیون برای ترانسفر و ۶۰ میلیون بابت هر فصل، با در نظر گرفتن مالیات و پاداش‌ها) آن هم برای بازیکنی که در آستانه ۳۴ سالگی است. اینکه رونالدو از نظر بدنی در شرایطی بی‌نظیر قرار دارد، اما فراموش نکنیم در همین فصلی که گذشت او در هفت بازی لیگ و ۶ بازی جام‌حذفی برای رئال بازی نکرد، چون باید به او استراحت می‌دادند چراکه در ۳۳ سالگی و در آستانه ۳۴ سالگی بدن او نیاز به استراحت بیشتری دارد تا بتواند در لحظات حساس، کارایی لازم را داشته باشد. پس CR۷ هم اکسیر جوان ماندن تا ابد را در بدنش ندارد. کریستیانویی که حالا قراردادی چهار ساله با یوونتوس دارد سال بعد ۳۵ ساله و بعد از آن ۳۶ ساله خواهد شد. وقتی شما برای بازیکنی چنین مبالغی می‌پردازید باید انتظار داشته باشید او هر سال ۵۰ بازی برای شما انجام دهد. در مورد رونالدو هم باید همین‌طور باشد... آیا امکانش هست؟
