باشگاه استقلال از جمله باشگاه های بزرگی است که در طی سالهای فعالیتش با استفاده از مربیان سازنده و داشتن آکادمی‌های پویا بیشتر از آنکه خرید داشته باشد از محصولات آکادمی خودش استفاده می کرد.
بازیکنان شاخص زیادی بودند که در دهه های مختلف از آکادمی استقلال به تیم بزرگان این باشگاه رسیدند و تبدیل به ستاره های فوتبال ایران شدند که از جمله آنها در بازه های زمانی نزدیک می توان به نفراتی مثل وحید طالب لو، خسرو حیدری، مجتبی جباری، پیروز قربانی، امیر حسین صادقی، فرزاد آشوبی، سعید بیگی، آندرانیک تیموریان، امید نورافکن، سید محسن کریمی، سید حسین حسینی، سید مجید حسینی اشاره کرد. به جز این نفرات بسیاری از بازیکنان دیگر که در این آکادمی پرورش یافتند در دیگر باشگاه ها به فعالیت حرفه ای پرداختند که بعنوان مثال می توان به محمد انصاری، شایان مصلح، میعاد یزدانی و... اشاره کرد.
مسئولان باشگاه استقلال در هیاهوی نقل و انتقالات تابستانی خریدهای زیادی کردند که در بین آنها ۹-۸ بازیکن جوان هم به چشم می خورند. هرچند این خریدها نشان از نگاه ویژه سرمربی آلمانی آبی ها به استفاده از بازیکنان جوان و پر نگیزه دارد، اما خرید این تعداد بازیکن جوان را می توان از یک زاویه دیگر هم نگاه و به عملکرد مجموعه باشگاه استقلال نقد وارد کرد.
از صحبت های حسن روشن پیشکسوت این باشگاه وام می گیریم. وی چند روز پیش جمله ای گفت که می تواند کلید حل برخی از مشکلات اساسی و پایه ای در باشگاه استقلال باشد. روشن گفت: «در باشگاه بزرگی مثل استقلال بازیکن جوان را نمی خرند، بلکه می سازند!»
حسن روشن به نکته ای کاملا درست اشاره می کند. وقتی باشگاهی مثل استقلال یک فراخوان برای استعداد یابی می دهد ده ها هزار استعداد جوان و نوجوان از جای جای کشور خود را به محل تست می رسانند. استعداد یابی صحیح و چرخه درست بازیکن سازی در آکادمی می تواند منجر به خروجی های فوق العاده ای باشد که برای این باشگاه تبدیل به نورافکن، سید مجید حسینی، محسن کریمی، سید حسین حسینی و... باشد.
خرید بازیکن جوان شاید از یک زاویه خوب باشد، اما با نگاه از زاویه دیگر نشان دهنده معیوب بودن چرخه بازیکن سازی این باشگاه و نقص در آکادمی و ساختار آن می باشد. اتفاقی که در دوران طولانی حیات باشگاه استقلال به ندرت برای این تیم اتفاق افتاده است.
