وقت خداحافظی با سنت پترزبورگ، شب های سفیدش و خاطرات شیرینش فرا رسیده است. در شهر که گشت می زنی هنوز حال و هوای ایرانی دارد. تماشاگران ایرانی، پرچم های ایران و حتی تنها بیلبورد فوتبالی شهر که با تصویری از عزت اللهی و طارمی و جمله ای با مضمون: یک بازی بزرگ را زندگی کن به چشم می خورد. باتوجه به کم کاری شهرداری سنت پترزبورگ در بسیاری از مناطق این شهر می توان حدس زد این تصویر و نوشته به عنوان نمادی از جام جهانی ۲۰۱۸ در این شهر حالا حالاها سر جای خود خواهد ماند. چه بهتر!
مسرور از دیدن تصاویر ملی پوشان کشورمان هستیم که ناخودآگاه توجهمان به سر و صدای آن طرف خیابان جلب می شود. طرفداران تیمی خاص که از روی پرچم هایشان نمی توانم تشخیص بدهم اهل کدام کشور هستند چنان سر و صدایی به راه انداخته اند که بیا و ببین. آنها کاری کرده اند که روس های بی توجه به فوتبال، همگی موبایل به دست در پی ثبت و ضبط این تصاویر باشند.
تعدادشان لحظه به لحظه بیشتر می شود. تعجب می کنم اما نمی شود به سمتشان رفت. آنها آنقدر با هیاهو و با نفرات زیاد تشویق می کنند که انگار داخل استادیوم هستند. در بین تشویق هایشان نام محمد صلاح را می شنوم. بنابراین آنها مصری هستند هرچند خودشان نام کشورشان را "ای جپت (Egypt)" صدا می زنند.
پس از بازگشت به هتل متوجه حضور مصری های بیشتری می شوم. به سراغشان می روم تا علت حضورشان را بپرسم و همچنین کنجکاوی ام را برطرف کنم. یکی از آنها خوش مشرب تر به نظر می رسد پس با او هم کلام می شوم.
خودم را که معرفی می کنم اول از همه بابت برد ایران مقابل مراکش تبریک جانانه ای می گوید. با غرور و خوشحالی، تشکر می کنم.
نامش ایمان است. به همراه یک تور تفریحی از اسکندریه مصر به سنت پترزبورگ آمده. از اسکندریه که تعریف می کنم رضایت در چهره اش موج می زند. می پرسم: حریف بعدی تان کدام تیم است؟ می گوید: روسیه. جا می خورم! دلم به حالشان می سوزد. بازی اول را باخته اند و حالا با میزبان... متوجه احساسم می شود به همین دلیل ادامه می دهد: محمد صلاح در این بازی هست. او بهترین گلزن لیگ برتر جزیره است.
حق دارد. با صلاح امیدهای مصر بیشتر خواهد بود. به صلاح که ابراز علاقه می کنم خوشحال می شود. می گوید: بازی بعدی شما مقابل اسپانیا بسیار سخت است و روی سختی اش تاکید دارد. به او می گویم: ایرانی ها ریلکس هستند چرا که ۳ امتیاز دارند و از آن مهمتر کارلوس کی روش... حرفم را کامل می کند: کی روش یک مربی بسیار بزرگ است.
با اینکه می گوید فقط برای همین یک بازی مصر برابر روسیه هست و بخاطر همسرش و شرایط کاری اش نمی تواند بیشتر از یک مسابقه را از نزدیک ببیند اما آرزو می کند مصر در مرحله بعدی با ایران روبرو شود. (احتمالا خیلی روی ما حساب می کند چون اول شدن خودشان در گروه A بسیار بعید است) احساس غرور می کنم. نه فقط بخاطر حرف های ایمان و برد لحظه آخری برابر مراکش قدرتمند بلکه به خاطر دستاوردهای زیاد و چشمگیر این برد ارزشمند که پس از گذشت چند روز هنوز همه را به تحسین و تبریک وا می دارد.
سنت پترزبورگ را تحویل مصری های پرشور و البته روس های سرد می دهیم اما مطمئنم هر نتیجه ای در دیدار این دو تیم رقم بخورد همچنان نام این شهر با ایران و برد تاریخی اش سر زبان ها خواهد ماند. مگر آنکه ایرانی ها بخواهند در دیدار مقابل اسپانیا هم شگفتی ساز باشند. آن وقت کازان رویایی تر و زیباتر از سنت پترزبورگ هم خواهد شد.
البته لذت نگاه کردن به جدول گروه B رقابت های جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه وصف ناشدنی است. اینکه قهرمان جام جهانی ۲۰۱۰ در دیدار دوم مرحله گروهی بیم حذف شدن دارد و ما شانس صعود. شاید به همین دلیل هم هست که اشتیاق زودتر رسیدن به کازان ایرانی ها بیشتر از ماتادورهاست.
