هوگو لوریس از والدینش یاد گرفته تا ساکت و کم‌حرف باشد. او حالا در سن 31 سالگی کاپیتان تیم ملی فرانسه است. لوریس تنیسور ناکام که سمپراس را به عنوان الگویش برگزیده بود، در سن 12 سالگی اولین تصمیم مهم زندگی‌‌اش را گرفت: حضور درون دروازه؛ که با گذشت زمان تبدیل به عشق زندگی‌‌اش شد.
در جام جهانی روسیه، لوریس بازی‌های ملی‌‌اش برای خروس‌ها را به عدد100 خواهد رساند و این افتخاری است که تنها شش بازیکن در طول تاریخ فوتبال فرانسه موفق به انجامش شده‌اند.
در فاصله کمتر از یک هفته تا شروع جام جهانی روزنامه مارکا گفت‌وگویی اختصاصی را با لوریس انجام داده که می‌توانید گزیده‌ای از آن را اینجا مطالعه کنید:
*رئیس‌جمهور فرانسه از شما خواسته تا با جام برگردید. این فشار را روی دوش‌تان بیشتر نمی‌کند؟
او دیدگاه‌هایش برای رسیدن به موفقیت را از دید خودش به ما گفت. درست است که او سخنگوی کشور است و توقعات زیادی از ما می‌رود. فرانسه در فوتبال ملت بزرگی است و طبیعی است چنین هیجانی وجود داشته باشد. انگیزه‌های‌مان بالاست و هدف‌مان رسیدن به بالاترین و دورترین مرحله ممکن است.
*فکر نمی‌کنی که حالا وقت موفقیت فرانسه باشد؟
قبل از آنکه دور را ببینیم، باید به گروه‌مان نگاه کنیم. خطرناک است فکر کنیم اوضاع ساده پیش می‌رود. می‌دانیم که در این سطح همه بازی‌ها سخت هستند. باید در زمان حال تمرکز کرد. ما پتانسیل و کیفیت کافی را داریم ولی این فقط ما نیستیم. آلمان، اسپانیا و برزیل هم مدعی هستند و سلاح‌های خودشان را دارند.
*نقطه قوت فرانسه در چیست؟
ترکیبی خوب از بازیکنان باتجربه و جوانانی که شور و عطش بالایی دارند. از نظر تهاجمی انفجاری هستیم و اگر بتوانیم به تعادل خوبی برسیم و در خط دفاع منسجم شویم، می‌توانیم کارهای زیبایی انجام دهیم.
*نقطه ضعف‌تان شاید عدم کنترل و مدیریت بازی در میانه میدان باشد. نه؟
فکر می‌کنم این در DNA بازیکنان فرانسوی نیست؛ چیزی که شاید در اسپانیایی‌ها و آلمانی‌ها که علاقه به مالکیت بیشتر بر میدان دارند، باشد. کیفیت فرانسه در این است که می‌تواند سریع روند بازی را با اتکا به سرعت و قدرت انفجاری بازیکنانش تغییر دهد ولی برای باور داشتن به خودمان، باید از نظر گروهی هم قوی باشیم و آماده سختی کشیدن در لحظات سخت باشیم چون آنجاست که باید متحد و قوی باشیم و در این صورت شانس گلزنی خواهیم داشت.
*در روسیه می‌توانی صدمین بازی‌ات برای فرانسه را انجام دهی. کار ساده‌ای هم نیست.
همیشه باید توانایی‌هایت را نشان دهی؛ حتی وقتی کارنامه ورزشی‌ات را می‌بندی باید به عنوان انسان خودت را نشان دهی. زندگی در سطح بالا هم همین‌طوری است؛ همیشه انتقادات خوب و بد وجود دارد و بسته به توست که بتوانی از چالش‌ها عبور کنی یا نه.
*لوریس کاپیتان چطور فردی است؟ می‌گویند کم‌حرفی...
فرم‌های مختلفی برای کاپیتان بودن وجود دارد. شخصیت‌ها هم متفاوت است. شاید کاپیتان 20 سال پیش سروصدای بیشتری در رختکن به راه می‌انداخت. روش‌ها متفاوت است ولی مهم این است که روی باورهایت محکم بایستی و به خودتان اطمینان داشته باشی و مورد احترام سرمربی و بازیکنان باشی. احساس غرور می‌کنم که کاپیتان تیم هستم و از بار مسئولیت روی دوشم آگاهم.
*فرانسه نشان داده که در سطح اسپانیا وآلمان هست.
فرانسه ملت فوتبالی بزرگی است ولی به اندازه آلمان و برزیل بزرگ نیست. مثل ایتالیایی است که در جام جهانی نیست. فرانسه یک بار در تاریخ قهرمان جام جهانی شده و در یک فینال و نیمه‌نهایی حضور داشته اما آلمان‌ها به حضور همیشگی در نیمه‌نهایی عادت دارند. اسپانیا هم به خاطر DNAاش و سطح فوتبال گروهی‌‌اش در 10 سال اخیر، مدعی قهرمانی است چون فوتبال حیرت‌آوری بازی می‌کنند. بعد آرژانتین، بلژیک و انگلیس که در سطحی مثل فرانسه هستند.
*توقعش را داشتید که در مورد رابیو چنین اتفاقی بیفتد؟
گذشته‌ها گذشته. تعجب‌آور بود ولی روزها می‌گذرند و الان به فکر جام جهانی هستیم. در این رابطه در زمان مناسبش صحبت می‌کنیم.
*و بن‌زما؟ موافق رئیس فدراسیون که گفته بود داستان او هم مربوط به گذشته است، هستید؟
نمی‌دانم لو گرائه چه گفته ولی بعید می‌دانم. کریم بازیکن بزرگی است و باید برای کارنامه‌‌اش در مادرید احترام قائل بود. او فوق‌‌‌‌العاده است. متأسفانه در شرایط فعلی در تیم ملی نیست ولی این تصمیم به سرمربی تیم برمی‌گردد و بعید می‌دانم که این پایان کار او در تیم ملی باشد.
*از پوچتینو و متد کاری‌‌اش بگو.
او جوان است ولی نامش را در بین سرمربیان بزرگ قرار داده. موفقیت تاتنهام نتیجه موفقیت سرمربی‌‌اش است. او با ایده‌های کاری مشخص و ذهنیت برنده‌ای آمد و فکر می‌کنم باشگاه‌مان هر سال در حال رشد است و امیدوارم که به جام برسیم. فاصله‌مان را با بزرگان انگلیس کم کرده‌ایم و باید به همین روند ادامه داد.
*نمی‌ترسید که او به رئال برود؟
بعید می‌دانم. می‌دانیم که در فوتبال همه چیز ممکن است ولی او با تمدید قراردادش، تعهدش را به تاتنهام ثابت کرد. البته همه چیز می‌تواند خیلی سریع تغییر کند اما شایعات هم زیاد است.
*الگویت در دروازه‌بانی کیست؟
اولین کسی که به او توجه می‌کردم، اشمایکل بود و بعد بارتز، کاسیاس، بوفون، ژولیو سزار. همیشه از هرکدام‌شان چیزهایی یاد می‌گرفتم. کانیزارس هم بود. از پست دروازه‌بانی خوشم می‌آمد و تمام بازی‌های لیگ قهرمانان را تماشا می‌کردم.
*اما در دنیای تنیس ناکام ماندی. نه؟
بله. اول با تنیس شروع کردم. هوادار سمپراس بودم و بازی‌هایش را می‌دیدم ولی از12 سالگی دست کشیدم؛ چون تنیس وقت زیادی از من می‌گرفت و تمرکزم را روی فوتبال گذاشتم.
*فکر می‌کنی که زیدان سرمربی آتی تیم ملی فرانسه باشد؟
قطعاً روزی این‌گونه می‌شود ولی الان دشان سرمربی است و در آستانه جام جهانی هستیم و صحبت در این‌باره پیچیده است. عملکرد زیدان در رئال فوق‌‌‌‌العاده بود و او در فرانسه حسابی محبوب و مورد احترام است. به عنوان بازیکن، مرد و سرمربی خوب است ولی الان دشان را داریم.
