محسن مسلمان با نارضایتی فنی و اخلاقی شکل گرفته از سوی برانکو ایوانکوویچ به در خروجی باشگاه رسید و در نهایت نیز قرارداد خود را با ذوب آهن به امضا رساند تا پروسه جداییاش نهایی شود.
مسلمان که از یک بازیکن ناآماده و پرحاشیه در اردوگاه برانکو تبدیل به ستارهای بزرگ شده بود و بعد از آن نیز با حرکات تکنیکی و پاسهای طلاییاش لقب مهندس را به خود اختصاص داده بود، در نهایت نتوانست از موقعیت شکل گرفته برای خود سود ببرد و مشکلات شکل گرفته، باعث شد تا پیراهن شماره 77 را از تن خارج کند. مسالهای که علیرغم اعتمادی که بین هواداران به برانکو ایوانکوویچ وجود دارد یک نگرانی بزرگ را نیز شکل داده است؛ بدون مهندس طراحی حملات این تیم چگونه شکل خواهد گرفت؟
این سوالی است که با جدایی محسن مسلمان به وجود آمده و البته اولین و دم دستیترین پاسخ به آن اینجاست که فلسفه سود بردن از محسن مسلمان و پاسهای بیش از نیمی از فصل گذشته از ذهن برانکو خارج شده بود. برانکو در شرایطی به قهرمانی مجدد در لیگ برتر دست یافت و توانست به جمع هشت تیم برتر آسیا راه یابد که مسلمان خصوصا در آسیا هیچ فرصتی به دست نیاورد و در لیگ برتر نیز نیم فصل دوم را بیشتر روی نیمکت پشت سر گذاشته بود و اکنون نیز عدم حضور او نمیتواند مشکل چندانی حداقل از این جهت در ترکیب سرخپوشان شکل دهد.
با این حال نمیتوان از قدرت فنی و تکنیکی این بازیکن صرفنظر کرد. مسلمان با 10 پاس گل سهم 20 درصدی در گلهای لیگ برتری تیم برانکو ایوانکوویچ از خود به جا گذاشت. سرمربی کروات سرخپوشان اما در همان مقطع ستاره بعدی تیمش که باید لقب مهندس را از آن خود کند را معرفی کرده بود؛ بشار رسن!
در خصوص بشار رسن فاکتورهای زیادی موجود است که میتوان از آن برای درخشش احتمالی و ستاره شدن در فصل آتی نام برد. مهمترین آن بی حاشیه بودن و جوانی این بازیکن عراقی و هدف بزرگی که در پیش دارد، است. ستاره تیم المپیک عراق همواره از حضورش در پرسپولیس به عنوان سکوی پرتابی برای عزیمت به فوتبال اروپا یاد کرده است. او هر چند در فصل گذشته به دلیل مشکلات خانوادگی مربوط به بیماری مادرش و اردوهای پیاپی تیم ملی عراق شانس حضور ثابت در ترکیب پرسپولیس را از دست داد اما در روزهای ابتدایی این حضور به خوبی خود را در قامت یک ستاره نشان داد. اوج عملکرد او در بازی مرحله یک چهارم فصل گذشته مقابل الاهلی عربستان بود که به همراه گادوین منشا بازی را به سود پرسپولیس بازگرداندند. قدرت تکنیکی، پاسهای طلایی از مهمترین فاکتورهای فنی او محسوب میشوند که در صورت بلوغ آن در فصل نوزدهم بزرگترین اتفاق را برای این تیم رقم خواهد زد تا هیچ کس یاد مهندس سابق نیفتاد. مسالهی دیگر نیز محبوبیت اوست که علیرغم حضوری کوتاه مدت در پرسپولیس و ترکیب این تیم به رابطه مناسبی با هواداران دست یافته و اکنون میتواند از این پتانسیل برای موفقیت بیشتر سود ببرد.
آقای پاس گل تکراری
در طول دوران حضور برانکو ایوانکوویچ در پرسپولیس این تیم 3 آقای گل و دو آقای پاس گل را به لیگ برتر معرفی کرده است. مهدی طارمی با دو بار عنوان آقای گلی و علیپور نیز در فصل گذشته با تکرار این افتخار، برانکو ایوانکوویچ را از حیث آمار فردی نیز به موفقیت رساندهاند. امید عالیشاه نیز در فصل پانزدهم موفق به کسب عنوان برترین پاسور شده بود و در لیگ گذشته نیز محسن مسلمان این عنوان را به دست آورد. در روزهایی که مهدی طارمی با محرومیت و در ادامه جدایی از این تیم هواداران را شوکه کرده بود، کمتر کسی تصور آقای گلی علی علیپور را داشت و شاید این اتفاق اینبار با تکرار دریافت عنوان پاسور برتر توسط بشار رسن شکل گیرد. هافبک عراقی که به شماره 13 علاقه ویژهای دارد و در پرسپولیس مجبور است شماره 5 را برتن کند اما با شرایطی که داراست گزینه اول برای دستیابی به این عنوان در اردوگاه پرسپولیس محسوب میشود.
بشار در مسیر کرار
پرسپولیس خاطره خوبی از بازیکنان عراقیاش دارد و شاید بهترین بازیکنی که پیش از بشار رسن پیراهن این تیم را تصاحب کرد هوار ملامحمد بود. ستارهای که خیلی زود با تواناییهای فنیاش دل هواداران این تیم را ربود و با نمایشی موفق به چهره ویژه این تیم با رهبری علی دایی تبدیل شد.
موفقترین بازیکنان عراقی که پا به فوتبال ایران گذاشتهاند را میتوان هوار ملامحمد، جاسم کرار و عماد محمدرضا نامید. سه ستارهای که هر کدام خاطرات جالب توجهی را رقم زدهاند و نمایش خاطرهانگیزی از آنها در ذهن وجود دارد. اکنون فوتبال ایران بشار رسن را به عنوان سرآمد بازیکنان عراقی حاضر در لیگ برتر میبیند و این بازیکن باید در روزهایی که محرومیت نقل و انتقالاتی بزرگترین دردسر را برای پرسپولیس شکل داده به دنبال صدرنشینی در جمع بازیکنانی که از کشورش پا به فوتبال ایران گذاشتهاند، باشد.
نمایش هم سطح بشار رسن و جاسم کرار باعث میشود این دو بازیکن اکنون با یکدیگر قیاس شوند. کرار که ورای مسائل اخلاقیاش همواره از بعد فنی یکی از ستارههای تیمهای استقلال، تراکتور و نفت آبادان بوده، البته همیشه مورد ستایش بشار رسن نیز قرار گرفته است. ستاره کنونی پرسپولیس از این بازیکن به عنوان یکی از الگوهای خود البته از نظر فنی یاد کرده است و باید دید در فصل هجدهم قادر به عبور از نام او خواهد بود یا خیر.
رسن در فصل گذشته و بعد از حضور در اردوی تیم المپیک عراق به طور کامل به یک نیمکت نشین در جمع شاگردان برانکو ایوانکوویچ تبدیل شد. سرمربی سرخپوشان که در آن مقطع از مسلمان ناراضی بود با از دست دادن بشار رسن که در اردوی تیم کشورش حاضر شده بود مجبور شد تاکتیک تیمش را تغییر دهد و با توجه به نتیجه گیری این تغییرات حتی بازگشت بشار رسن نیز کمکی به حضور او در ترکیب نکرد. با این حال در لیگ هجدهم شرایط کاملا است؛ جدایی چند ستاره در خط میانی و خالی بودن نیمکت باعث میشود تا او جایگاه ثابتی در تیم به دست بیاورد. بشار رسن اگر در فرم بدنی و آمادگی ذهنی و روحی روزهای ابتدایی حضورش در این تیم باشد مطمئنا قادر خواهد بود عنوان مهندس تیم برانکو ایوانکوویچ را نیز به سادگی از آن خود کند و بزرگترین دغدغه کنونی سرخپوشان را برطرف کند.
قمار برانکو روی بشار رسن
برانکو ایوانکوویچ علیرغم اینکه در مقطع پایانی فصل بشار رسن را نیز در ترکیب اصلی تیمش قرار نمیداد اما همواره در مواجهه با سوالاتی در خصوص محسن مسلمان از آمادگی و شرایط بشار رسن مثال میزد و حضور او و رقابت این بازیکن عراقی را به عنوان مسالهای برای چشم پوشی از هافبک مورد علاقه سکوها یاد میکرد. برانکو ایوانکوویچ اکنون بعد از مهدی طارمی و رامین رضاییان سومین ستاره محبوب روی سکوها را نیز از دست داده است. جدایی دو ستاره قبلی با ظهور صادق محرمی و علی علیپور همراه شد تا برانکو با مشتهای گره کرده و لبخندی ژکوند به این تغییر و تصمیم خود ببالد. آیا سومین قمار برانکو ایوانکوویچ نیز با یک اتفاق بزرگ همراه خواهد بود و بشار رسن نیز بعد از جدایی مسلمان به ستاره جدید این تیم برای فراموشی ستاره قبلی تبدیل خواهد شد؟