سید مجید حسینی و امید نورافکن عزمشان برای جدایی از استقلال جزم است و نوع قراردادهای آنها هم طوری است که مشکل چندانی برای جدایی ندارند درست مثل تیام.
استقلالی ها هنوز خاطره تلخ نحوه جدایی کاوه رضایی را از تیمشان فراموش نکرده اند که برخی از بازیکنان این تیم به دلیل قراردادهای نه چندان محکمی که دارند در آستانه جدایی قرار گرفتهاند.
در حالی که مدیران استقلال مشغول کلنجار رفتن با تیام و مدیربرنامههای ایرانی او هستند و هنوز تلاشها برای متقاعد کردن این دو جهت تمدید قرارداد ثمر نداشته، جدایی امید نورافکن از این تیم تاحدودی جدی شد و حالا صحبت از جدایی سید مجید حسینی هم جدی تر از قبل به گوش میرسد و این در حالی است که برخی از مهرههای کلیدی این تیم مثل امید ابراهیمی، سرور جباروف، فرشید باقری و وریا غفوری هم فاقد قرارداد هستند و خطر جدایی آنها نیز تهدیدی برای مدیریت باشگاه استقلال تلقی میشود.
«قراردادهای یکساله و کوتاه مدت» اپیدمی تازهای که بلای جان استقلال و مدیریت آن شده است. کاوه رضایی با استفاده از همین حربه بدون حتی یک خداحافظی ساده از استقلال جدا شد و آنها وقتی فهمیدند دیگر او را در اختیار ندارند که عکس خود را در بلژیک و با پیراهن شارلوا منتشر کرد.
در بدو ورود مامه تیام به استقلال صحبت از قرارداد یک و نیم ساله با او مطرح شد اما هرچه او بیشتر گل زد و بیشتر درخشید، زمزمههای جداییاش از این تیم جدی تر شد تا جایی که به نظر میرسد تیام دست نیافتنی تر از همیشه برای آبیها شده باشد. مدیران استقلال هنوز پرونده تیام را جمع نکرده باید به فکر راضی کردن نورافکن و حسینی باشند و شاید این قصه در مورد غفوری، ابراهیمی و حتی باقری و سید حسین حسینی هم تکرار شود. بهرحال این بازیکنان با آبی پوشان قرارداد ندارند.
ابتدای فصل نقل و انتقالات گذشته هم نفراتی مثل نورافکن، ابراهیمی و مجید حسینی با آبی پوشان قرارداد نداشتند و جبارف هم با قراردادی نصفه و نیمه در حالت بلاتکلیف بود. در آن ایام مدیریت استقلال وقت زیادی برای صرف انعقاد قرارداد بازیکنان کرد و خیلی از قراردادها شبانه و نیمه شب منعقد شد. گرچه آن زمان رضایتمندی خاصی بین هواداران استقلال بابت تمدید قرارداد با بازیکنان قدیم و عقد قرارداد با نفرات جدید ایجاد شده بود، اما یکساله بودن این قراردادها مشکلی بود که می توانست در آینده اثراتش را نشان بدهد؛ آینده ای که از راه رسیده است و حالا مدیران این مجموعه با انبوهی از قراردادهای تمام شده مواجه هستند.
گرچه مدیران این باشگاه و مسئولین قرارداد وقت و انرژی زیادی برای جمع و جور کردن تیم صرف کردند، اما این وقت و انرژی برای عقد قراردادهای کامل و قوی کافی نبود و قراردادها ضعیف عقد و تمدید شد. در واقع مدیران استقلال فاقد تجربه لازم بودند تا پیش بینی سختی تمدید قرارداد بازیکنانی مثل نورافکن و حسینی را در آینده داشته باشند. آنها اشتباهی را که در باره کاوه رضایی داشتند باز هم تکرار کردند و این تکرار اشتباه باعث می شود تا آنها امروز کاری سخت و دشوار برای حفظ شاکله اصلی فصل گذشته خود داشته باشند.
باز شدن دروازه لیگ های نه چندان معتبر اروپایی به روی بازیکنان ایرانی و رویای حضور در فوتبال اروپا مانع سختی برای حفظ بازیکنان جوان این تیم است. گرفتن پیشنهاد از لیگ های بلژیک، یونان و امثالهم راحت تر از پیدا کردن تیم در لیگ برتر برای خیلی از بازیکنان شده است و این نکته ای است که مدیران استقلال فصل قبل و به هنگام عقد قراردادها در نظر نگرفتند تا این قراردادهای کوتاه مدت بلای جان این فصل خودشان باشد.