به خواسته کارلوس کی روش، برای دیدار برابر تیم ملی ترکیه که دوشنبه شب گذشته برگزار شد، کریم انصاری فرد در پست هافبک تدافعی به میدان رفت و البته عملکرد جالبی هم نداشت تا مورد انتقاد کارشناسان و حتی برخی بازیکنان از جمله سردار آزمون قرار بگیرد.
البته می دانیم که پست انصاری فرد، مهاجم نوک است که البته توانایی بازی به عنوان وینگر راست را نیز دارد ولی بازی در پست هافبک تدافعی کاری نبود که او در آن تخصص کافی داشته باشد به همین علت نتوانست بازی خوبی نیز ارائه کند.
اما سوال اینجاست که چرا انصاری فرد هافبک تدافعی تیمش شد؟
شاید بتوانیم در این مورد، به چند پاسخ برسیم:
اول) کارلوس کی روش در مورد خط میانی تیمش می خواست به آنالیزورهای تیم های همگروه ما در جام جهانی رودست بزند.
دوم) کریم از سرعت و قدرت بدنی خوبی سود می برد و برای افزایش جنگ های میانه میدان، کی روش از او در این پست استفاده کرد.
سوم) انصاری فرد چون مهاجم بوده، همیشه رو به جلو فوتبال بازی می کند که این امر می تواند در بحث بازیسازی از یک سوم میانی به تیم ملی کمک کند.
چهارم) او از هوش سرشاری سود می برد و قدرت عبور از یار مقابلش را دارد. از این رو، کار برای هافبک ها و حفظ توپ در میانه میدان راحت تر می شود.
پنجم) در باز ی اول در جام جهانی مقابل مراکش، تیم ملی نمی تواند از سعید عزت اللهی استفاده کند. از این رو، نیاز به بازیکنی هم قد و قواره انصاری فرد برای شروع جنگ های اول و پیروزی در نبردهای تن به تن داریم.
این در حالی است که وقتی در نیمه دوم بازی با امید ابراهیمی رسید، خط هافبک مان سر و سامان پیدا کرد و به خاطر اینکه امید نزدیک به خط دفاع بازی می کرد، موقعیت های کمتری به مهاجمان ترکیه رسید. همچنین ابراهیمی توانست فضای بین خط میانی و خط دفاعی مان را پوشش بدهد.
به هر حال و با هر کدام از این دلایل، باز هم به راحتی نمی توان قبول کرد که کریم یک هافبک تدافعی باشد. حداقل در بازی با ترکیه که در این پست چندان موفق نبود.
