تیم ملی جوانانی که او ساخت در بازیهای مقدماتی 15 گل به حریفان زد بدون اینکه گلی بخورد، در جام ملتهای آسیا بر سکوی سوم ایستاد و بعد از 16 سال به جام جهانی صعود کرد و در جام جهانی هم با همه کمبودها کاستاریکا را شکست داد تا بعد از 40 سال طعم پیروز شدن در جام جهانی را بچشد.
همین تیم به همراه 4 بازیکن زیر 23 سال در بازیهای مقدماتی زیر 23 سال آسیا (بیشکک) حاضر شد. یحیی گلمحمدی و علیرضا منصوریان به تیم امیرحسین پیروانی بازیکن ندادند تا ایران با باخت برابر عمان حذف شود! آن هم چه بازیکنانی: آرمین سهرابیان، سیدمجید حسینی و عارف آغاسی در خط دفاعی و بازیکنانی چون امید نورافکن و مهدی قائدی در فاز تهاجمی.
جالب اینکه لیگ برتر هنوز شروع نشده بود و حضور این بازیکنان در اردوی تیم ملی امید لطمهای به باشگاهها نمیزد. غیر از این بود برانکو و علی دایی به امیرحسین پیروانی بازیکن نمیدادند.
امید حذف شد؛ به بهانه بازیکن ندادن باشگاهها. امیرحسین پیروانی با این کارنامه خوب در تیمهای پایه کنار رفت! آن هم در شرایطی که فدراسیون فوتبال برنامهریزی کرده بود با این تیم تا 2020 ادامه دهد و کیروش هم نوای حمایت از امیرحسین پیروانی را سر داده بود.
امیرحسین پیروانی قربانی شد. حرفی هم نزد. گلهای هم نکرد. نه از فدراسیون فوتبال، نه از کیروش و نه از علیرضا منصوریان و یحیی گلمحمدی. هوای کرانچار را داشته باشید. به او بازیکن بدهید. او مربی تیم ملی امید ایران شده. تکرار میکنیم مربی تیم ملی امید که برای همه ما ایرانیهاست. لطفاً!