ماجرای سفر بشار رسن به کشورش برای حضور در مسابقات زیر 23 سالههای آسیا هم از آن دست تصمیمات عجیب برانکو بود.
مرد کروات در حالی با جدایی یک ماهه هافبک عراقی خود موافقت کرد که رقابتهای امیدهای آسیا در تقویم فیفا نیست و باشگاه پرسپولیس میتوانست جلوی رفتن بشار رسن را بگیرد بدون آن که دچار مشکلی شود. شاید برانکو تصور میکرد محسن مسلمان را دارد و با وجود فرشاد احمدزاده و وحید امیری نیازی به بشار رسن پیدا نخواهد کرد اما بازی با نفت تهران خلاف این تصورات را به اثبات رساند. در روزی که فرشاد احمدزاده به دلیل بیانضباطی از اردوی تیم کنار گذاشته شده بود و محسن مسلمان هم با یارگیری من تو من و دفاع فشرده حریف راه به جایی نمیبرد، حضور بشار رسن میتوانست مثمرثمر باشد. هافبک عراقی نشان داده هر زمان که در ترکیب اصلی یا به عنوان جانشین برای پرسپولیس بازی کرده توانسته با تکنیک ناب خود و قدرت بسط بازیاش به مدد تیمش بیاید. غیبت چنین بازیکنی در دیدار با نفت تهران به شدت محسوس بود تا کار به تساوی بکشد. برانکو بار دیگر از محسن ربیعخواه و کمال کامیابینیا به عنوان دو هافبک تدافعی بهره برد و محسن مسلمان و سیامک نعمتی را جلوتر از این دو گماشت اما هیچ یک نتوانستند در حد و اندازههای خود ظاهر شوند.
علیپور و امیری به درستی تغذیه نشدند تا خیلیها از خود بپرسند چرا برانکو با مرخص کردن بشار رسن خودش را خلع سلاح کرد؟
شاید هم او از این تصمیم خود پشیمان شده باشد اما دیگر بیفایده است. 2 امتیاز بازی خانگی پرید تا پرسپولیس با چالش جدیدی مواجه شود.