به گزارش مهر، "اهل شعار دادن نیستم امسال زمان ندارم که تیم راه آهن را بسازم اما سعی می کنیم تیم دیگر دغدغه سقوط نداشته باشد و حتی چند رده در جدول صعود کند". این نخستین اظهارنظر علی دایی پس از قبول مسئولیت تیم فوتبال راه آهن بود. او آمد که شعار ندهد و راه آهن را بسازد اما نه تنها راه آهن را نساخت، بلکه مدام شعار داد!

دایی که به اهالی فوتبال ثابت کرده به داشتن " دشمن فرضی " علاقمند است و مجادله با این و آن را دوست دارد، طی فصل جاری بارها در نشست خبری پیش و بعد از مسابقات راه آهن به مدیران پرسپولیس تاخت. او می‌گوید به پرسپولیس علاقمند است و قلبش برای این تیم می‌تپد اما به مدیرعامل و سرمربی این تیم می‌تازد و بدترین چیزها را می‌گوید، حال آنکه درست یا غلط آنها هیچ پاسخی به او نمی‌دهند و صحبتهای دایی همیشه بی پاسخ است.

دایی هر هفته عنوان می‌کرد، این آخرین باری است که در مورد پرسپولیس حرف می‌زند اما در هفته بعد بدتر و بدتر به پرسپولیس و مدیرانش می‌تاخت. او همیشه تاکید می‌کرد در پرسپولیس مورد ظلم قرار گرفته اما هیچ وقت نگفت چرا تیمش فصل قبل رفت و برگشت به استقلال، صبای قم و ملوان باخت! او درست یا غلط از کاشانی، استیلی، ذوالفقارنسب، پنجعلی، زادمهر و … انتقاد می‌کند اما هیچ وقت نگفت و نمی گوید چرا تیمش در آزادی از سپاهان و صبای قم چهار گل خورد. او که همیشه با بدترین الفاظ لیدرهای پرسپولیس را مورد خطاب قرار داده و آنها را در حد خود نمی‌داند، چطور از توطئه آنها دل نگران است؟

دایی و اطرافیانش به درستی از کاهش تعداد تماشاگران پرسپولیس انتقاد می‌کنند اما آیا دایی دوران خودش را فراموش کرده است؟ آیا بازی پرسپولیس - صبا، پرسپولیس - پیکان و … از خاطر دایی رفته است؟ آیا او فراموش کرده تعداد تماشاگران در آن بازیها را؟! دایی درست می‌گوید تماشاگران پرسپولیس کم شده‌اند اما کیست که نداند این نزول تماشاگران از زمان او آغاز شد.

دایی می‌خواسته پرسپولیس را بسازد اما فرصت به او ندادند، همانطور که می‌خواست تیم ملی را به جام جهانی ببرد و به او اجازه ندادند! همانطور که آمد راه آهن را بسازد و تاکنون نساخته است، البته او مفتخر است به تساوی با استقلال، سپاهان، ذوب آهن و… و با این شرایط به کسی اجازه نمی‌دهد از او بپرسد چرا راه آهنی که می‌خواست این فصل برای نیفتادن بجنگند امروز شانزدهم جدول است؟

دایی مانند گذشته لیدرهای پرسپولیس را به " بُن " گرفتن محکوم کرده است. ذهن تاریخی ما نشان می‌دهد از دید او هرکس به غیر از دایی را تشویق کند، تطمیع شده است، حال کسی نیست از او بپرسد آن چند صد تماشاگری که هر هفته برای تماشای دیدارهای راه آهن به ورزشگاه اکباتان می‌آیند، رایگان از این تیم حمایت می‌کنند؟

دایی که در ابتدای فصل از تشویق خود در ورزشگاهها لذت می‌برد و از اینکه نماد انتقاد بود، به هیچکس پاسخ نداد چرا فقط و فقط ۱۰ هزار نفر از آنها برای حمایت از او روز پنجشنبه به ورزشگاه نیامدند؟ او که مدعی است می‌تواند و این پتانسیل را دارد که صدهزار نفر را به ورزشگاه بکشاند، چرا یک دهم از این جمعیت روز پنجشنبه از او حمایت نکردند؟

دایی بیرحمانه به این و آن می‌تازد و پیش می‌رود. برای او پیشکسوت خوشنامی چون دکتر زادمهر هم جایگاهی ندارد و او را هم زیر بار انتقادات خود له می‌کند، چرا؟ چون زادمهر هم جزو کمیته‌ای بود که او انتخاب اولشان برای سرمربیگری پرسپولیس بوده است!

ای کاش دایی در پرسپولیس میماند تا امروز مشخص میشد، تیم او در قواره قهرمانی بود یا نه. ای کاش دایی در پرسپولیس میماند و استیلی این چنین نمیسوخت. ای کاش دایی در پرسپولیس میماند تا چهرههای خوشنامی چون زادمهر و ذوالفقارنسب زیر سئوال نمیرفتند. ای کاش دایی در پرسپولیس میماند و امروز راه آهن شانزدهم جدول نبود. ای کاش ... .