علیرضا بیرانوند اولین بازیکنی است که با وجود داشتن قرارداد حرف از جدایی در نیم‌فصل و رفتن به خدمت سربازی می‌زند. او حتی تراکتورسازی را هم انتخاب کرده اما کد داده که اختیار همه چیز دست خودش است و حتی می‌تواند تا 10 سال دیگر هم دانشجو باشد!
به نظر می‌رسد این فقط یک شروع برای پرسپولیسی‌ها باشد. علیرضا بیرانوند تا سال 1400 با پرسپولیس قرارداد دارد اما می‌تواند به همان روش قدیمی احمد نوراللهی و امید عالیشاه دفترچه خدمت سربازی بگیرد و بدون مشکل به تبریز برود!
هرچند سرپرست تراکتورسازی تبریز عنوان کرده است از پرسپولیس بازیکنی جذب نمی‌کند و خود بیرانوند هم فعلاً قید سرباز شدن را زده ولی خیلی نمی‌توان روی این حرف‌ها حساب باز کرد.
از آن گذشته توجه مسئولان و مدیران پرسپولیس را به این موضوع جلب می‌کنیم که قرارداد 7 بازیکن دیگر این تیم در پایان فصل به اتمام می‌رسد؛ 7 فوتبالیستی که اغلب در ترکیب اصلی هستند و به قول معروف شاکله پرسپولیس را تشکیل می‌دهند.
محسن مسلمان، کمال کامیابی‌نیا، فرشاد احمدزاده، مهدی طارمی، حتی شجاع خلیل‌زاده، وحید امیری و محمد انصاری هم آخر فصل بازیکن آزاد می‌شوند و می‌توانند به راحتی از پرسپولیس جدا شوند.
البته در مورد شجاع خلیل‌زاده گفته می‌شود همه چیز به توافق طرفین بستگی دارد.
با این وجود علیرضا بیرانوند که اتفاقاً پسر صاف و ساده‌ای است، شروع دردسرهای باشگاه پرسپولیس خواهد بود.
تجربه تراکتورسازی پس از حکم فیفا و بسته شدن پنجره نقل و انتقالات این تیم نشان داد به بازیکنان نمی‌توان امید بست. یکی خواستار قرارداد 2 میلیارد تومانی شد و حتی 100 میلیون تومان هم تخفیف نداد.
آن دیگری وقتی دید به خواسته مالی‌اش نمی‌رسد، راهی خارج از کشور شد و یکی هم ماند و رکورد قرارداد بازیکنان لیگ برتر را شکست!
اینک همان سرنوشت در انتظار پرسپولیسی‌هاست. مدیران این تیم باید ششدانگ و حواس‌جمع باشند.
از همین امروز باید به دنبال تمدید قرارداد بازیکنانی بود که در پایان فصل قراردادشان به اتمام می‌رسد و چنانچه ناز کردند، راهکارهای دیگر وجود دارد.
در باشگاه‌های مطرح اروپایی وقتی چنین شرایطی به وجود می‌آید، باشگاه از سرمربی می‌خواهد آن بازیکن را روی نیمکت بنشاند که از تیمش به عنوان ویترین برای انتخاب باشگاه بعدی استفاده نکند. در صورتی که بازیکن قراردادش را تمدید کرد، آن‌گاه اتوماتیک‌وار وارد ترکیب اصلی می‌شود و این از اصول حرفه‌ای است. البته از ما گفتن بود.
