برای هرگونه اختلاف و مشکلی با باشگاه واقعاً خیلی زود بود. شاید بهتر بود هم جباری مشکلی به وجود نمی‌آورد و اعتراض نمی‌کرد هم مدیریت باشگاه جریان را کنترل می‌کرد.
با این حال همه ما با شناختی که از مجتبی جباری داریم می‌دانیم تحمل این وضعیت برای او سخت نیست!
چراکه جباری پیش از این در استقلال چنین تجربه‌ای داشته است و شرایط کنونی برایش غریب نیست. جباری آنقدر کله‌شق بوده که حتی جام جهانی 2014 که شانس حضور صددرصدی داشته را از دست داده است.
او به یکباره از تیم ملی خداحافظی کرد، بدون اینکه کسی به او بگوید از تیم ملی برود اما جباری پای حرف خود ایستاد و هیچ وقت دور و بر تیم ملی آفتابی نشد.
وقتی کار جباری در فوتبال قطر تمام شد می‌دانستیم او سراغی از استقلال می‌گیرد یا خود آبی‌ها سراغش را می‌گیرند اما باور اینکه در آخرین سال فوتبال این بازیکن کار به اینجا برسد برای ما مشکل بود.
در مصاحبه مدیرعامل استقلال حتی یک خط برای اینکه مشکل جباری حل شود پیدا نکردیم. استقلالی‌ها توپ را به زمین شفر شوت می‌کنند اما بعید می‌دانیم سرمربی آلمانی در این زمینه تصمیم‌گیرنده باشد.
شفر شناختی روی رحمتی و جباری نداشت و بازگشت رحمتی به تیم هم پس از صحبت با آقای مدیرعامل در اتومبیل شخصی او اتفاق افتاد. نه خبری از وینفرد شفر بود نه هیچ چیز دیگر. کاملاً مشخص بود مدیران باشگاه بابت بازگشت رحمتی تصمیم گرفته‌اند.
جباری اما گویا در قراردادش خبرهایی است؛ احتمالاً او زیر برگه‌ای را امضا کرده که دست باشگاه را برای تصمیم‌گیری درباره جباری باز گذاشته است. با این همه هنوز سرنوشت مجتبی جباری مشخص نیست. شاید اگر او اصلاً به استقلال نمی‌آمد و بعد از قطر از فوتبال خداحافظی می‌کرد برایش بهتر بود.
این وضعیت بلاتکلیف که هیچ‌کس نمی‌داند جباری چه شرایطی در استقلال پیدا می‌کند در شأن این بازیکن و باشگاه استقلال نیست.
