تیم فوتبال امید کشورمان روز گذشته با شکست مقابل عمان از صعود به دور نهایی مسابقات قهرمانی امیدهای آسیا باز ماند. شاگردان پیروانی با یک پیروزی و یک شکست نتوانستند به عنوان یکی از تیم‌های برتر دوم گروه‌های 10 گانه به دور نهایی مسابقات صعود کنند.
در مورد تیمِ همیشه ناکام امید ایران حرف بسیار است، اینکه چرا امیرحسین پیروانی به عنوان سرمربی این تیم انتخاب شد؟ اینکه چرا بازیکنان تیم جوانان ایران که در جام جهانی حضور داشتند مستقیم به تیم امید آمدند تا با اختلاف 3 سال کوچکتر نسبت به سایر تیم‌ها به این مسابقات بیایند؟ اینکه نقش کارلوس کی‌روش در این ناکامی چقدر است؟ اینکه نقش علیرضا منصوریان چقدر می‌تواند باشد و چندین و چند سوال از این دست.
حضور یک تیم کاملا جوان در مسابقات امیدها هرچند از نظر پشتوانه سازی می‌تواند بسیار خوب باشد اما به همان اندازه از نظر کسب نتیجه و موفقیت می‌تواند شرایط را وخیم کند. امیرحسین پیروانی که پیش از این در مسابقات جام جهانی جوانان نشان داده بود در بازی‌های بزرگ نمی‌تواند نتیجه بگیرد و ناکام مطلق تیم جوانان بود با چه منطقی سرمربی تیم امید شد. سرمربی که به اعتقاد خیلی از کارشناسان اشتباهی به تیم امید رفته بود.
پیروانی شب گذشته در نشست خبری اعلام کرد که حضور تیم جوانان ایران در مسابقات امیدها ایده و تصمیم فدراسیون فوتبال و شخص کارلوس کی‌روش بوده، حالا باید دید مسئولان فدراسیون و رئیس اصلی این فدراسیون یعنی کارلوس کی‌روش چه توضیحی برای این ناکامی بزرگ دارند.
در این بین به غیر از مشکلات فنی که وجود دارد یک نفر دیگر هم باید پاسخگو باشد، علیرضا منصوریان سرمربی استقلال که با استدلال‌های غیر حرفه‌ای خود اجازه حضور 3 بازیکن تیمش یعنی، حسینی،قائدی و نورافکن را به تیم امید نداد هم در این ناکامی شریک است. شاید حضور بازیکنانی مانند حسینی و نورافکن می‌توانست توان دفاعی تیم کشورمان را حداقل در بازی با عمان بالا ببرد اما نبود این بازیکنان مخصوصا در بخش دفاعی ضربه بزرگی به تیم امید کشورمان زد.
به هرحال هرچه بود تیم امید کشورمان مانند تمام سال‌ها و تورنمنت‌های گذشته بازهم ناکام ماند تا به جای حضور در جمع بزرگان آسیا در مرحله نهایی قهرمانی قاره حالا با تیم‌هایی مانند میانمار، هنگ‌کنگ و امارات مقایسه شود. اینبار هم مقصرانی در مورد ناکامی وجود دارند اما مانند همیشه کسی به آنها کاری ندارد. انگار همه ما عادت کرده‌ایم که تیم امید را ناکام ببینیم و توجهی به آن نکنیم.
با این شرایط تصور حضور تیم امید کشورمان در المپیک 2020 هم شبیه یک رویا است، رویایی مانند قهرمانی تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی یا پرواز لاک‌پشت‌ها بر فراز آسمان!
