سالی که لستر‌سیتی هم قهرمان شد کلودیو رانیری از 23 بازیکن در بازی‌های تیمش استفاده کرده بود اما مورینیو فرصت بازی کردن را در اختیار 31 بازیکن قرار داده و تیمش در آخر فصل به رتبه ششم رسید که از صدر جدول 24 امتیاز فاصله داشت.
ثبات ترکیب اصلی‌ای که آنتونیو کونته در چلسی به کار گرفت هم اهمیت داشت. بر اساس آمارهای منتشره سازمان نظارت فوتبال اروپا (CIES) 11 تا از پرکارترین بازیکنان فصل قبل چلسی، در 85/5 درصد دقایق بازی‌های تیم‌شان حضور داشتند.
این بیشترین آمار در بین باشگاه‌های 27 لیگ برتر اروپایی است. وست بروم تیم تونی پولیس هم از این لحاظ در رتبه بالایی قرار دارد اما منچستریونایتد در این فهرست جزو آخرین‌هاست. 11 بازیکنی که توسط مورینیو بیشتر به بازی گرفته شدند در دیدارهای یونایتد فقط در 62/8 بازی به میدان رفتند. این آمار آنها را جزو 50 باشگاه پایینی رده‌بندی کلی اروپا قرار می‌دهد. این آمار در مورد هال‌سیتی 62/6 و در مورد گرانادا که مربی‌‌اش تونی آدامز است به 58/6 می‌رسد.
داوید دخئا تنها بازیکن منچستریونایتد بوده که فصل قبل در بیش از 30 مسابقه به میدان رفته. در تیم چلسی 8 بازیکن به نام‌های آسپیلیکوئتا، کیهیل، لوئیز، دیگو کاستا، تیبو کورتوآ، ادن آزار، انگولو کانته و مارکوس آلونسو همگی در 30 مسابقه یا بیشتر از بازی‌های لیگ برتر به میدان رفته‌اند. طی 10 سال اخیر تنها 2 باشگاه توانسته بودند در عین قهرمانی در لیگ از 30 بازیکن یا بیشتر استفاده کنند. مثل چلسی در فصل 2010-2009 و منچستریونایتد یک فصل قبل‌تر از آن. این آماری است که مورینیو باید به خوبی به آن توجه کند اگر می‌خواهد تیمش را فصل آینده مدعی قهرمانی در لیگ برتر ببیند.
