از تماشای این استقلال به احتمال فراوان لذت بیشتری خواهیم برد. تیمی که در هر پست دو و گاها سه و حتی چهار بازیکن مطرح دارد. این استقلال اگر خوب مدیریت شود بی‌شک چشم همه را خواهد گرفت و به تیمی رعب‌آور بدل خواهد شد. این استقلال حتی ظرفیت رسیدن به دو جام را هم دارد و منصوریان اگر تیمش را به خوبی اداره کند می‌تواند استقلال بسیار ایده‌آلی پدید آورد. شاید شبیه آنچه در لیگ دوازدهم رقم خورد و در نهایت منجر به قهرمانی در لیگ و سپس چهارمی آسیا و رسیدن به رتبه شصتم جهان شد... این استقلال ظرفیت بزرگ شدن را دارد.
مساله منصوریان با بازیکنان استقلال زمانی شروع می‌شود که همه در فرم بدنی مطلوب باشند و بتوانند در ترکیب اصلی بازی کنند. در این وضعیت سرمربی استقلال با چالش‌های تلخ و شیرینی مواجه می‌شود که گاه برایش چالش‌آفرین است و گاه تیمش را به سمت و سوی موفقیت‌های بیشتر سوق دهد. در واقع اوصافی بر استقلال حاکم خواهد شد که شاید چندان باب میل سرمربی‌اش نباشد اما از دیدگاه مدیریتی این تیم جای هر بهانه‌ای را از سوی سرمربی‌اش مسدود خواهد کرد و اگر استقلال قهرمان نشود و جامی به دست نیاورد این آقای سرمربی است که در مظان انتقاد قرار می‌گیرد. اگر همه چیز خوب پیش برود و منصوریان سیاستمدارانه ترکیب تیمش را انتخاب کند و با ترفندهای خاصی از ترکیب چرخشی هم سود ببرد بی‌شک تیم او در هر بازی با تمام قوا و برخوردار از بازیکنانی تاثیرگذار گام به میدان بازی خواهد گذاشت و دور از ذهن نیست که این فصل منصوریان و تیمش در بزنگاه‌ها بتوانند فاصله امتیازی مطلوبی با دیگر رقبا ایجاد کنند. این تصویرسازی‌ها از فردای استقلال البته پیشگویی‌هایی معمولی است که با آن بیگانه نیستیم و باید انتظار بکشیم که استقلال را در وضعیت مسابقه دقیق‌تر ارزیابی کنیم. تیمی که برای منصوریان ساخته شده در همه خطوط دارای بازیکنانی ممتاز است. تعدد بازیکنانی که قابلیت بازی در ترکیب اصلی را دارند به حدی در تیم منصوریان چشمگیر است که او می‌تواند همزمان دو استقلال را راهی رقابت‌های لیگ برتر کند و با هر دو تیم هم به موفقیت‌های چشمگیری برسد.
استقلال در دو فصل اخیر به واقع این اندازه صاحب بازیکن نبوده و باید عملکرد مدیران استقلال را در جذب بازیکنان مطلوب توصیف کرد. هرچند که گفته می‌شود در برخی خرید‌ها نظر صددرصد مساعد منصوریان انجام نشده، برای مثال سرمربی استقلال چندان موافق بازگشت مجتبی جباری نبوده است. بازیکنی که با حضورش در استقلال لیگ هفدهم معادلات تازه‌ای را به وجود آورده و ترافیک را در خط میانی این تیم بخصوص پست مهم و اثرگذار بازیساز به اوج رسانده است. جباری علاوه بر آنکه می‌تواند انتخاب‌های منصوریان برای بازی در این پست را دستخوش تغییراتی کند، در انتخاب کاپیتان نیز تاثیرگذار خواهد بود. هرچند که گفته می‌شود او اعلام کرده مخالفتی با کاپیتانی مهدی رحمتی ندارد و پیش شرط‌هایی برای این موضوع نداشته است. درست یا غلط این موضوع به زودی مشخص خواهد شد اما آنچه در این برهه مهم است اینکه در صورت آمادگی جباری، اسماعیلی و انصاری کدام یک به عنوان هافبک بازیساز در ترکیب اصلی قرار می‌گیرند؟ آیا منصوریان پاسخ مهم‌ترین پرسش تیمش را می‌داند؟ انتخاب او جباری خواهد بود یا اسماعیلی که فصل بسیار خوبی را سپری کرد و یا انصاری که در هفته‌های پایانی بازیگر نقش اول استقلال در خط حمله بود؟ با توجه به اینکه منصوریان ناچار است به واسطه تعدد هافبک‌های دفاعی از دو هافبک متمرکز بهره بگیرد قطعا باید یک بازیکن را به عنوان بازیساز جلوی این دو و پشت سر مهاجمان قرار دهد. به این ترتیب قطعا دو گزینه از ترکیب استقلال بیرون خواهند نشست. شاید اگر بیت سعید و شجاعیان به استقلال نیامده بودند، می‌شد از جابر به عنوان گوش چپ یا راست بهره گرفت اما جذب این دو بازیکن و در عین حال تداوم حضور محسن کریمی، خسرو حیدری و البته جذب بازیکن جوان دیگری به نام قائدی اجازه انتقال انصاری به این پست را سلب می‌کند و منصوریان ناچار است از این بازیکن هم در پست پلی‌میکر بهره بگیرد.
استقلال منصوریان به درد استقلال قلعه‌نویی دچار می‌شود؟
امیر قلعه‌نویی هم در فصل دوازدهم که در نهایت منجر به قهرمانی استقلال شد با چنین وضعیتی مواجه بود. بخصوص در همین پست هافبک طراح یا همان پلی‌میکر. در آن فصل استقلال فصل را با جباری، جانواریو، زندی و توزی شروع کرد اما در انتهای فصل فقط مجتبی جباری در استقلال حضور داشت و باقی بازیکنان به دلیل اینکه چندان از سوی امیر قلعه‌نویی به بازی گرفته نمی‌شدند، این تیم را ترک کردند. زندی راهی لیگ قطر شد، توزی به کشورش رفت و دیگر برنگشت و جانواریو هم مصدومیت را بهانه کرد تا دیگر به استقلال بازنگردد. این شرایط البته برای امیر قلعه‌نویی خوشایند بود و او را از اعتراض‌ها و ناراحتی‌های بازیکنان بزرگی که انتظار داشتند در ترکیب قرار بگیرند مصون نگه داشت. آن فصل البته فصل شکوفایی و آمادگی مجتبی جباری بود که بازی‌های درخشانی را هم برای تیم ملی انجام داد. آن مجتبی اما با بازیکنی که اکنون پس از 4 فصل دوری از استقلال و بازی در لیگ قطر بازگشته تفاوت‌های بسیاری دارد. شاید جباری همانطور که خودش هم طی روزهای گذشته بارها به آن اشاره کرده انتظار چندانی برای بازی در ترکیب استقلال نداشته باشد که این موضوع کار انتخاب را برای منصوریان قدری ساده‌تر می‌کند و می‌تواند از این بازیکن به عنوان بازیکنی جانشین بهره بگیرد و بیشتر تمرکزش را روی فرشید اسماعیلی و جابر انصاری بگذارد. البته به شرط آنکه جباری ناگهان تغییر رفتار ندهد و از نیمکت‌نشینی‌های احتمالی گله نکند.
ترکیب احتمالی استقلال برای لیگ هفدهم
رحمتی، منتظری، پادوانی (حسینی)، غفوری (حیدری)، زکی‌پور، نورافکن، چشمی، شجاعیان، انصاری (اسماعیلی، جباری)، بیت سعید، شهباززاده
* اگر امید ابراهیمی و محسن کریمی به شرایط ایده‌آل برسند و مصدومیت را کنار بگذارند قطعا منصوریان روی این بازیکنان هم برای بازی در ترکیب اصلی حساب خواهدکرد.
