داریوش مصطفوی به رازگشایی از یک پرونده تاریخی پرداخته واعلام کرد فرستادن پاشازاده به تیم منتخب جهان وخط زدن نام هایی چون علی دایی ، کریم باقری، مهدوی کیا، عابدزاده ، خداداد و... همه در قالب موجه اتفاق افتاده است .مثلا من بارها با باشگاه آرمینیا بیله فیلد تماس گرفتم تا اجازه حضور دایی را بگیرم اما آنها اجازه ندادند.
مصطفوی به تفصیل درباره این ماجرای تاریخی می گوید:"رفتن مهدی پاشازاده به تیم منتخب جهان باعث دلخوری بازیکنانی مثل دایی وعابدزاده ومهدوی کیا واستیلی وخاکپور وکریم باقری و... شد وآنها در ملاقات با رئیس جمهور با پیش کشیدن این مساله باعث حذف من از فوتبال شدند ،با این حال از هیچ کس حتی علی دایی که سخنگوی بچه ها پیش رئیس جمهور وقت بود دلگیر نیستم آنها مثل فرزندان من بوده اند .شما در 20 سال اخیر اگر یک اظهار نظر در این باره از من دیدید بگویید اما آوردن نام پاشازاده هم دلیل داشت.
او گفت : اول این که گزینه اول من دایی بود که مدیران آرمینیا بیله فیلد گفتند طبق قانون ما تنها در بازیهای رسمی آن هم 72 ساعت قبل از بازی بازیکن به شما میدهیم واعلام کردند شما در 20 بازی از او استفاده کرده واجازه دهید حالا نوبت استفاده ما باشد والبته راست میگفتند در بازیهای رسمی ودوستانه ما 16-15بار علی را از آنها گرفته بودیم.
مصطفوی ادامه داد : در آن زمان عابدزاده که پایش مصدوم ورنجور بود در حال استراحت بود ونفراتی مثل مهدوی کیا واستیلی بعد از 17 بازی رسمی متوالی وبازی با استرالیا وکویت وعربستان وچین وقطر وژاپن به شدت خسته بودند در حالی که پاشازاده تنها 3بازی بود که به تیم ملی آمده بود .پاشازاده جزو مردانی بود که عدم استفاده از او ظلم به او بود ودر بازیهای زیاد دوران مربی قبلی ما از او استفاده نشده وحالا که به تیم ملی آمده بود برابر ژاپن واسترالیا عالی بازی کرده وما میخواستیم به نوعی به او هدیه ای بابت ظلمی که به او شده بود بدهیم!"
مصطفوی در باره فوتبال امروز حرف های جالبی دارد او ادعا میکند فوتبال در آسیا نسبت به 20 سال قبل بسیار ضعیف شده است ."آسیا دیگر تیمی مثل کره جنوبی وژاپن جذاب دهه 90 ودهه اول قرن ندارد وآنها در حالی افت کرده اند که ما به علت حضور کی روش وساختار سازی قوی تر شده ایم وبه همین دلیل است که اینقدر راحت به جام جهانی رفته ایم.
مصطفوی در پایان حرفهایش می گوید :بهترین تیم تاریخ فوتبال ما، تیم سال 98 بود .یک تیم جذاب ودیدنی، تیمی که فوتبالش شناور ودوست داشتنی بود .این روزها هر وقت دلتنگ میشوم بازیهای ایران را در مقدماتی جام 98 برابر استرالیا وژاپن می بینم.ما در آنروزها با دست خالی فوتبال را اداره می کردم.
