پرسپولیس در آخرین دیدار خود در لیگ برتر مقابل سیاهجامگان با ترکیبی که بیشتر به بازیکنان ذخیره این تیم میدان داده شده بود قرار گرفت و با نتیجه یک بر صفر از حریف مشهدی خود شکست خورد.
نکته قابل تامل در این دیدار عدم توانایی بازیکنان خط میانی پرسپولیس در موقعیتسازی برای مهاجمان و طراحی حملات این تیم بود. این موضوع نشان از وابستگی تاکتیکی شاگردان برانکو به دو هافبک طراح خود یعنی محسن مسلمان و سروش رفیعی دارد که پایهگذار اکثر حملات این تیم از میانه زمین بودند و مهاجمان را تغذیه میکردند.
پرسپولیس بدون رفیعی و مسلمان و البته چند مهره تاثیر گذار دیگر خود در نهایت با یک گل مغلوب سیاهجامگان شد تا چهارمین شکست فصل خودش را تجربه کند.
برانکو هر چند در نیمه دوم بار دیگر سه ستاره خود را به میدان فرستاد اما عدم حضور بازیکنی با قابلیت محسن مسلمان که با پاسهای خود نقش گلساز این تیم را برعهده داشت باعث شد تا فرصتهای چندانی از آن این تیم در روز غیبت و محرومیت سروش رفیعی نشود. با حضور فرشاد احمدزاده بخشی از این مشکل برطرف شد و آنها توانستند حملات پردامنهای روی دروازه سیاه جامگان شکل دهند با این حال نبود محسن مسلمان دقیقا همان چیزی بود که پرسپولیس را به سمت شکست در این بازی پیش برد.