پرسپولیس به سختی کار خود واقف است، با این همه از بردن دم می‌زند!
پرسپولیس حریف عربی خود را می‌شناسد، با این وجود و به یمن همین شناخت از شکست دادن حریف سخن به میان می‌آورد!
پرسپولیس از اهمیت همه‌جانبه برگزاری بازی اول در هر میدان و در هر تورنمنتی غافل و بی‌خبر نیست، با این همه از اراده‌ای می‌گوید که دارد! اراده‌ای که برای غلبه بر هر حریفی لازم است و بلکه اول شرط موفق شدن است!
پرسپولیس، برخوردار از یک روح بزرگ برای رقم زدن یک روز بزرگ به عمان پرواز کرده است! پرسپولیس در اوج قدرت روح برای بازی با الهلال لحظه‌شماری می‌کند!
2- پرسپولیس هم مشت پری دارد! برانکو بازیکن کم ندارد! سرخ‌ها بازیکن خوب، بلکه بازیکنان بهتر از خوب زیاد دارند!
برای برانکو که اهل عدول از خط و خطوط بازی تیمش نیست و قهرمان‌بازی را دوست ندارد، انتخاب 11 نفر اول، همیشه کاری بوده است شاق و در بازی‌های خاص، کاری بوده است تردیدآفرین!
امروز اما، برانکو تردیدی ندارد! آقای ایوانکوویچ مردان نبرد با الهلال را و دستورهای ویژه این مسابقه را در ذهن خود نشانده است!
مثل همه تیم‌ها و عین تمام بازی‌ها، اهمیت چیدمان نفرات، تحت‌الشعاع و تحت تأثیر نحوه حرکت بازیکنان قرار می‌گیرد!
اینکه چگونه وظایف حرکتی خود را به اجرا درمی‌آورند و اینکه از خلاقیت فردی و گروهی خود، چگونه و به چه ترتیب در راستای اهداف تیمی استفاده خواهند کرد!
اینکه توپ‌محور بازی می‌کنند یا به بازی فضامحور روی می‌آورند! اینکه از رامین رضاییان، چگونه بازی باید گرفت!
3- بازی امروز، مثل هر بازی دلپذیری ستارگانی هم لازم دارد! ستارگانی که بازی را تغییر هم می‌دهند! مردانی که سرنوشت‌سازند! پرسپولیس پر است از این عناصر کلیدی!
ستاره بازی با الهلال می‌تواند از خط دفاع شروع کند به درخشیدن! می‌تواند بیرانوند باشد و می‌تواند «سید» باشد! سیدجلال حسینی که اگر لازم باشد (و خدا کند که لازم نشود) جلوی هر دو دروازه سرزنی می‌کند!
پرسپولیس ستاره غیر نمایشی دیگری هم دارد: کمال کامیابی‌نیا که قیمت و قدر بازی‌اش، روز بازی با استقلال معلوم شد: ...کمال نبود، پرسپولیس هم گل خورد!
برانکو، از زوج سروش رفیعی و محسن مسلمان هم انتظارهای برنیامده بزرگی دارد! مرد اول پرسپولیس می‌تواند از جمع فانتزی‌بازها درآید و یا هر دو نفرشان - سروش و مسلمان- با هم باشند! بلکه با نفر سوم: ...آقارامین!
اما برانکو در پس همه برنامه‌های حرکتی‌اش یک خیال، یک توقع و یک طلب دیگر هم دارد:
مرد اول تیمش گلزن هم باشد! یعنی مهدی طارمی! یعنی وحید امیری!
در بهترین حالت و در روزی که همه چیز راست آید، برانکو دوست می‌دارد، تمام تیمش ستارگی کند! مثل روز بازی با تراکتور در تهران! برانکو، منهای نتیجه، تکرار روند بازی شهرآورد 84 را هم بد نمی‌داند!
