این به سود علیرضا حقیقی و البته به سود تیم ملی است. اگر تیم ملی به جای یک دروازه بان ششدانگ، دو دروازه بان و حتی سه دروازه بان ششدانگ داشته باشد بهتر است و این سبب می شود کی روش و تیم ملی در هر شرایطی بی دغدغه باشند. شرایطی که هم اکنون در دیگر خطوط وجود دارد.
به طور مثال در بازی با سوریه سردار آزمون غایب بود اما کی روش بدون ناراحتی و نگرانی کار را پیش برد؛ چراکه تیم ملی در زمین کریم انصاری فرد را داشت؛ مهاجم پانیونیوس که در یکی، دو فصل اخیر لیگ برتر یونان یکی از بهترین ها بوده و همچنین روی نیمکت رضا قوچان نژاد حضور داشت؛ مهاجم تیم هیرنفین.
یا در خطوط دیگر؛ پژمان منتظری مصدوم بود و به جای او مرتضی پورعلی گنجی به میدان رفت و دیدید که به گونه ای بازی کرد که اصلا غیبت پژمان حس نشد.
اگر علیرضا حقیقی به واسطه تجربه حضور در جام جهانی و جام ملت های آسیا در اردوی تیم ملی باشد و با علیرضا بیرانوند رقابت کند، به سود هر دو دروازه بان است و از همه مهمتر تیم ملی. تیم ملی همیشه دارای یک دروازه بان ششدانگ خواهد بود و همان طور که اشاره شد خدای ناکرده مصدومیت یا محرومیت یکی از این دو تن، سرمربی تیم ملی را نخواهد لرزاند. این مستلزم این است که علیرضا حقیقی برای آینده خود تصمیم بهتری اتخاذ کند.
حتی بازگشت به ایران هم می تواند تصمیم خوبی برای آینده این دروازه بان جوان باشد. هم اکنون چند تیم در لیگ برتر مشکل گلری دارند. بازی کردن علیرضا حقیقی بیشتر از بازی نکردن و ترانسفر در سایت های خبری به او کمک خواهد کرد و پیش از او علیرضا بیرانوند با بازی در لیگ برتر فیکس تیم ملی شد.
یقینا حضور در دروازه تیم ملی باز هم این فرصت را به علیرضا حقیقی خواهد داد که حضور در دروازه یک تیم اروپایی را تجربه کند. مهم امروز در فوتبال، حرفه ای بازی کردن است. بازی کردن حتی در یک تیم کوچک بهتر از نیمکت نشینی در یک تیم بزرگ است.
