کارلوس کی روش کار سختی برای بازی با سوریه دارد. او خوب می داند تیم 10 امتیازی اش فاصله چندانی با ازبکستان 9 امتیازی ندارد و البته کره جنوبی 7 امتیازی را هم نمی تواند دست کم بگیرد.
او البته خوش شانس هم هست که وقتی تیمش در مالزی با سوریه مصاف می دهد، نیمه اول جدال مهم گروه بین کره جنوبی و ازبکستان سپری شده است.
کی روش برای بازی با سوریه از حضور 5 بازیکن ترکیب اصلی اش محروم است؛ علیرضا بیرانوند، وحید امیری و میلاد محمدی مصدوم هستند و سردار آزمون و احسان حاج صفی هم این بازی را به دلیل محرومیت توسط فیفا به علت اتفاقات بازی با قطر از دست داده اند.
این یعنی تقریبا نصف ترکیب تیم ملی باید تغییر کند. هر چند کی روش گفته دیگر زمان غم و غصه خوردن بابت غیبت بازیکنان تمام شده ولی او خودش هم خوب می داند چه کار سختی دارد؛ هم برای جایگزینی این بازیکنان و هم برای تغییر نوع بازی تیمش.
درون دروازه، علیرضا حقیقی احتمالا به ترکیب اصلی برمی گردد. آیا با حضور او همچنان رکورد گل نخوردن و کلین شیت های تیم ملی در مقدماتی جام جهانی ادامه پیدا می کند؟
در غیاب میلاد محمدی، احسان حاج صفی را هم نداریم تا دوباره در سمت چپ به عنوان مدافع بازی کند. پس کی روش احتمالا مجبور می شود به یکی از سعید آقایی و محمد انصاری بازی بدهد که هیچ کدام شان سابقه ملی زیادی ندارند و برای اولین بار است که در یک بازی رسمی وارد ترکیب اصلی می شوند. کی روش از حسین ماهینی برای بازی در این پست، دعوت کرده است؟
در غیاب حاج صفی، یکی از بین آندرانیک تیموریان یا امید ابراهیمی وارد ترکیب اصلی می شود تا در کنار سعید عزت اللهی قرار بگیرد. هر دو نفر بازیکنان خوبی هستند ولی با شرح وظیفه حاج صفی در این پست کاملا بیگانه هستند. کی روش به جای حاج صفی، از یک سورپرایز مثل سروش رفیعی استفاده می کند تا همچنان هافبک دفاعی اش، مدرن باشد؟
وحید امیری در سمت چپ هجومی بازیکنی بود که تمامی علایق کی روش را داشت؛ جنگنده، جسور، دریبل زن و سرعتی. چنین بازیکنی در لیست تیم ملی وجود ندارد پس کی روش مجبور است کمی از سلیقه اش کم کند و یکی از بین امثال ترابی و شجاعی و رفیعی و طارمی را برای بازی در این نقش انتخاب کند.
سردار آزمون نیست و احتمالا جایش به رضا قوچان نژاد می رسد. کی روش در بازی های قبلی نشان داده چندان اعتقادی به کریم انصاری فرد ندارد به خصوص حالا که گوچی روی فرم است و با پیراهن هیرنفین می درخشد.
