کی‌روش که از امیر عابدینی، معاون اقتصادی فدراسیون فوتبال بسیار عصبانی است، امروز در پیام خود در لفافه علیه وی صحبت کرده است. اگر این بیانیه را بخوانید، متوجه منظور سرمربی عصبانی تیم ملی ایران خواهید شد. کسی که در هنگام خشم، تعارف را کنار می‌گذارد.
دوستان عزیز
ما از فرهنگ بومیان آمریکای شمالی یاد گرفتیم که "بهتر است با 1000 دشمن خارجی بجنگید تا 1 دشمن داخلی". آفریقایی های باستان نیز می‌گفتند که یک سوراخ کوچک می‌تواند قایق را غرق کند.
باید از مردم باستان یاد بگیریم و از دانش و تجربه هایشان درس زندگی بگیریم. روز گذشته من صحبتی راجع به موضوع "قدرت تکرار" داشتم. تمام اجزای هستی زود یا دیر با مرگ روبرو خواهند شد ولی مرگ می‌تواند خلاق ترین سازنده تجدد در زندگی باشد. با توجه به این موضوع باید گفت که دلیل اینکه شهامت نداریم بعضی تصمیمات را اخذ کنیم این نیست که اخذ این تصمیمات دشوار است .ما شهامت نمی‌کنیم بعضی تصمیمات را اخذ کنیم زیرا نسبت به آنها بی تفاوت شده ایم و این بی تفاوتی در گذر زمان باعث می‌شود این تصمیم سخت و سخت تر شود.
بدون یک رهبری عالی، هیچ حرکت رو به جلویی اتفاق نخواهد افتاد. برای همین است که اگر رهبری ما برای مثال در تصمیم گیری شهامت نداشته باشد، ثبات نداشته باشد، انعطاف نداشته باشد، دید نداشته باشد، ایمان و تمرکز نداشته باشد، نمی‌توانیم مردم را مقصر بدانیم. اگر بازیکنانم با من هم دیدگاه نباشند به این خاطر است که به رهبری من ایمان ندارند. اگر به من وفادار نباشند، اگر تعلق خاطر و شور و انگیزه نداشته باشند، وظایف را نشناسند به این خاطر است که من نتوانستم ابزار درست، دلایل منطقی و رضایت و انگیزه و شور و هیجان را به آنها منتقل کنم. و وقتی ما ناکام می‌شویم، باید فروتن باشیم و وظایفمان را بشناسیم.
دوستان عزیز این را بدانید که حالا و همیشه، پیروان بزرگ با رهبران بزرگ محقق شده اند. باید بدانیم که رهبران بزرگ باید شهامت داشته باشند که تصمیم گیری کنند و با واقعیت روبرو شوند. رهبران بزرگ نباید به اسطوره‌های دروغ و تقلب تبدیل شوند. رهبران بزرگ باید شهامت داشته باشند، حتی وقتی که با دشمنانی که از درون ما هستند روبروییم. رهبران بزرگ باید سخت تلاش کنند و تمامی سوراخ های قایق را که باعث عدم رضایت و بی انگیزگی می‌شوند پر کنند.
از پیشینه من که به آفریقا باز می‌گردد یاد گرفتیم که هیچکس با مارها در تختش نمی‌خوابد. به این داستان قدیمی فکر کنید که عقرب از قورباغه خواست او را از طول رودخانه عبور دهد. چیزی که جالب است این است که اطراف ما هنوز افرادی هستند که از نیش زدن عقرب تعجب می‌کنند. آیا آنها آدم‌های ساده ای هستند یا شریک عقربند؟
دوستان عزیز؛ ما انتظاار بیشتر و بهتر را داریم، مخصوصا حالا که فکر می‌کنیم پادشاه اسبش را از دست داده است. در زندگی لحظاتی وجود دارد که حتی اتحاد با دشمن عاقلانه است، اگر اتحاد به نفع هر دو طرف باشد. ولی حالا زمان آن رسیده که تیم ملی به جام جهانی صعود کند، زمان ترس، ضعف، وسواس و یا خراب کردن افرادی که اطرافمان هستند نیست. حالا زمان هیچ کدام از این ها و چیزهایی که بر علیه ما هستند نیست.
بهترین آرزوها را برایتان دارم؛ فراموش نکنید که همیشه خوشحال باشید و به بردن ادامه دهید.
کارلوس کی‌روش
