کاظم طالقانی با اشاره به درگیریهای ایجاد شده در حاشیه دیدار استقلال خوزستان و پرسپولیس در ورزشگاه غدیر اهواز که منجر به صدمهدیدگی شدید تعدادی از تماشاگران شد، گفت: یکسری مسائل امنیتی در این بازی رعایت نشد. البته این موضوع اصلاً دست ما نیست که بخواهیم به آن بپردازیم. همه افراد مسئول در ورزشگاه بودند و خودشان دیدند چه اتفاقی رخ داده است.
رئیس هیئت فوتبال استان خوزستان ادامه داد: این وظیفه من نیست که بین هواداران استقلال خوزستان و پرسپولیس، یک مرز مشخص کنم یا قانون حق 10 درصدی تماشاگران تیم میهمان را رعایت کنم. نیروی انتظامی باید چنین کاری را انجام میداد. آنها نباید اجازه میدادند طرفداران دو تیم در فاصله نزدیک از یکدیگر بنشینند. این کار من نیست. من دست تنها نمیتوانم کاری انجام دهم. با اینکه معتقدم اتفاقات تلخی رخ داد، اما همه چیز میتوانست بدتر از این هم باشد. ممکن بود چند نفر به خاطر همین سنگپرانیها جان خود را از دست بدهند.
وی با انتقاد دوباره از نیروی انتظامی اهواز، گفت: سؤال من هم مثل همه مردم، این است که چرا یک تماشاگر باید با این همه سنگ و اشیای دیگر وارد ورزشگاه شود؟! این موضوع که در دست نیروی انتظامی است. ما که نمیتوانیم بگوییم تماشاگران با سنگ بیایند یا نیایند. اصلاً هیئت فوتبال نمیتواند برای هر تماشاگر، یک مراقب بگذارد، ولی نیروی انتظامی میتواند با بازرسی شدید و به کارگیری نیروهای زیاد، حاضرین در ورزشگاه را کنترل کند. وقتی تماشاگر وارد ورزشگاه میشود و جیبهایش پر از سنگ است. من باید چه کار کنم؟
«چرا در مورد استقبال از این بازی، هیچ پیشبینی انجام نشده بود و با وجود اینکه میدانستید پرسپولیس در اهواز تماشاگران زیادی دارد، برنامهریزی درستی برای ایجاد فاصله بین سکوها نداشتید؟»، طالقانی در پاسخ به این پرسش گفت: ما پیشبینیهای لازم را انجام دادیم، ولی من نمیتوانم همه مسائل را به شما و مردم بگویم. قسم میخورم که ما همه جور پیشبینی داشتیم. فصل قبل که آن اتفاقات در بازی استقلال اهواز - پرسپولیس در ورزشگاه تختی رخ داد، همه گفتند چرا بازی در غدیر برگزار نمیشود. همین نیروی انتظامی هم به ما گلایه کرد که باید بازی را در غدیر برگزار میکردیم. این هم نتیجه برگزاری بازی در غدیر!
رئیس هیئت فوتبال استان خوزستان همچنین خاطر نشان کرد: یک نفر به من بگوید چطور ممکن است ما تنها 10 هزار بلیت بفروشیم، اما بیش از 25 هزار نفر در ورزشگاه حاضر باشند؟ چطور ممکن است بلیت VIP در جیب من باشد، اما جایگاه ویژه ورزشگاه یک ساعت مانده به شروع بازی، پر از تماشاگر باشد؟ به خدا ما کارمان را انجام میدهیم، ولی کاری نمیتوان انجام داد. ما هیچکس را نمیتوانیم مقصر بدانیم فقط خدا را شکر میکنیم که کسی در این اتفاقات جان خود را از دست نداد. قسم میخورم که شبانهروز تلاش میکنیم، اما درست در روز یک بازی مهم، این شرایط پیش میآید. البته باید کانون هواداران باشگاهها و مراکز فرهنگی، بیش از اینها فعالیت کنند تا فرهنگ تماشاگران بالا برود. مگر کسی که در خانهاش نشسته و شاهد شکست تیمش از طریق تلویزیون است، به خاطر عصبانیت از این نتیجه، شیشه تلویزیون منزلش را میشکند؟ مشکل ما این مسائل است.