هندبال این روزها حال خوشی ندارد و برگزاری لیگ این رشته در شرایطی مناسب در هالهای از ابهام قرار دارد.
لیگ هندبال ایران در سال گذشته در شرایط سختی برای بازیکنان حاضر در مسابقات به پایان رسید و با وجود حضور مهدوی در راس فدراسیون و وعدههای وی برای حضور اسپانسرها و باشگاههای قدرتمند، لیگ با انصراف تیمها در میانههای راه و انباشتهای از قراردادهای پرداخت نشده روی دست بازیکنان و فدراسیون به پایان رسید.
با این شرایط بازهم بازیکنان امیدوار بودند که برای فصل جدید و در حالی که فدراسیون به منظور بهبود شرایط لیگ به دنبال برگزاری لیگ ستارگان است، اوضاع بهتر شود و لیگ پویا و قدرتمندی را پیشرو داشته باشند اما همه چیز برخلاف انتظارها پیش رفت و در کمتر از چند هفته مانده به زمان اعلام شده برای آغاز لیگ مهدوی به یکباره از ریاست فدراسیون استعفا کرد.
با قبول استعفای مهدوی از سوی وزارت ورزش و حضور اکبری، به عنوان سرپرست در راس امور فدراسیون کاملا مشخص بود که لیگ هندبال نیز در بین این تغییر و تحولات با روزهای بحرانی مواجه خواهد شد. در آخرین روزهای حضور مهدوی نیز زنگ خطر برای لیگ به صدا در آمده و مشخص بود که برای فصل جاری استقبال خوبی از سوی باشگاهها برای حضور در لیگ صورت نگرفته است.
پس از حضور عباسعلی اکبری در فدراسیون هندبال و پس از برگزاری جلسه هیئت رئیسه سازمان لیگ با حضور سرپرست فدراسیون مقرر شد با توجه به اعلام آمادگی 9 باشگاه در مردان سازمان لیگ پیگیریهای لازم برای برگزاری لیگ برتر با تعداد تیمهای مناسب انجام شود و باشگاههای حاضر در لیگ نیز موظف شدند تا تاریخ 23 شهریور نسبت به تکمیل اطلاعات و مدارک اقدام کنند.
با توجه به ایام عزاداری حضرت سید الشهداء علیه السلام، مصوب شد هفته نخست بیست و نهمین دوره لیگ برتر هندبال ایران، 25 مهرماه برگزار شود اما در حالی کمتر از دو هفته تا آغاز لیگ هندبال باقی مانده نه تعداد تیمهای حاضر در این لیگ مشخص و نه قرعهکشی بازی ها انجام شده است.
از همه مهمتر اینکه چند تیم حاضر در لیگ هم تماسی با بازیکنان حاضر در لیگ به خصوص بازیکنان ملیپوش نگرفتهاند و لشگری از بازیکنان ملی پوش پشت درهای لیگ برتر ماندهاند و همین امر موجب اعتراض این بازیکنان شده است.
شاهو نصرتی، ملیپوش هندبال کشورمان در این باره گفت: من همیشه قبل از خواب به هندبال فکر میکردم اما این روزها اصلا دوست ندارم هندبال را در ذهنم داشته باشم. هندبالی که خواب شیرین من بوده امروز کابوس من است. در همه جای دنیا ملیپوشان آن کشور برند ورزش محسوب میشوند اما برای من جای سوال است که چرا در ایران ملیپوشان نباید در کشورشان لیگ داشته باشند؟ چرا هیچ تیمی به سراغ آنها نمیرود اگر هم تماسی بوده 20 برابر کمتر از فصل گذشته است. چرا هندبال باید نابود شود؟
پویا نوروزینژاد، دیگر ملیپوش کشورمان نیز گفت: هنوز 70 درصد قرارداد خود را از فصل گذشته نگرفتهام و تنها یک چک دارم. معتقدم با همه این مشکلات لیگ گذشته از لیگ پیشرو بهتر بود. فصل گذشته نیمی از بازیکنان ملیپوش بیرون از لیگ ماندند اما در این فصل همه ملی پوشان بدون تیم هستند. اگر همه بازیکنان هم قرارداد ببندند در شرایطی که تیم قهرمان تنها 30 درصد قرارداد خود را داده بازیکنان نمیتوانند به این لیگ و دریافت حقوق خود در فصل جدید امیدوار باشند و چه امیدی هست که لیگی پر انرژی را شاهد باشیم. من به عنوان یک بازیکن به لیگ امیدوار نیستم؛ ضمن اینکه خیلی از تیمها انصراف دادهاند.
سعید حیدریراد هم ضمن گلایه از مشکلات هندبال تصریح کرد: با این شرایطی که برای فصل جدید میبینم بعید میدانم که اصلا لیگی برگزار شود. در حال حاضر هندبالیستها تنها هستند و کسی نیست که جواب آنها را بدهد. من از اکبری، سرپرست فدراسیون در خصوص اظهارنظرش در مورد قرارداد بازیکنان گلایه دارم، در صورتی که ما هندبالیها زحمت زیادی میکشیم و باید فراتر از این مبالغ دریافت کنیم. مبالغ پیشنهادی از سوی تیمها آنقدر پایین و غیرقابل باور است که من فکر میکنم اگر مسافرکشی کنم بیش از این درآمد خواهد داشت.
مجتبی حیدرپور، ملیپوش هندبال کشورمان در خصوص شرایط هندبال ایران و نگرانیها بابت برگزاری لیگ ستارگان گفت: با بچهها به صورت جدی و محکم از طرف باشگاهها صحبت نشده و باشگاههایی هم که اعلام آمادگی کردهاند، تعدادشان بسیار کم است و معلوم نیست که اصلا بتوانیم در لیگ بازی کنیم و مشخص نیست که ملیپوشان در آمدی دارند یا نه. متاسفانه نه لیگ منظمی داریم و نه اینکه تکلیف تیمها و باشگاهها روشن است. تماسی هم گرفته نشده و البته چارهای نیست و با توجه به شرایط فدراسیون وضعیت همین طور است. به نظر من امیدی به هندبال نیست یا این رشته از ورزش حذف میشود یا اینکه باید یک مدیر کارآمد وارد شود.
بازیکنان ملی پوش در حالی این روزها نگران آینده خود و هندبال کشور هستند که سرپرست فدراسیون هندبال که در رشتههای رزمی نیز فرد شناخته شدهای است، به جای حضور در فدراسیون و مذاکره با باشگاهها و یافتن راه حلی برای خروج از بحران هندبال، به واسطه سابقهای که در ورزشهای رزمی دارد همراه کاروان ساحلی ایران و به عنوان سرپرست تیم سامبو راهی ویتنام شده است.
مطمئنا غیبت سرپرست فدراسیون در این روزها به سود هندبال نخواهد بود و ادامهای خواهد بود بر فرصت سوزیها در هندبال.