غلامرضا رضایی در مورد طلبی که از باشگاه نفت تهران دارد و آن‌را دریافت نکرده است، گفت: وقتی یک فوتبالیست می‌خواهد قرارداد امضا کند فلان مدیر به او انواع و اقسام وعده‌ها را می‌دهد، اما بعد از آن دیگر هیچ چیز برایش مهم نیست.
وی در ادامه افزود: نمی‌خواهم بگویم همه این‌طور هستند. در فوتبال ما افراد کار درست هم حضور دارند، ولی بعضی‌ها اسم خودشان را مسلمان می‌گذارند و خیلی راحت دروغ می‌گویند. واقعاً کجای دین ما گفته است که حق یک‌نفر را ندهند؟! من چگونه می‌توانم بابت زحماتی که می‌کشم حقم را بگیرم.
مهاجم پیشین تیم فوتبال نفت تهران خاطر نشان کرد: من از باشگاه نفت به کمیته انضباطی شکایت کردم و حتی بابت این شکایت پولی را به حساب این کمیته واریز کردم. حالا این بماند که مدت‌ها ما را معطل می‌کنند و جواب‌مان را نمی‌دهند. در نهایت حکم را به سود ما می‌دهند، ولی چه فایده دارد که به پول‌مان نمی‌رسیم. آخر سر هم می‌گویند که ما رأی را داده‌ایم، ولی فدراسیون فوتبال اجازه نمی‌دهد کارمان را انجام دهیم.
رضایی در قسمت دیگری از حرف‌هایش عنوان کرد: کجای دین ما گفته است که باید به دیگران دروغ بگوییم؟! من 500 میلیون تومان با نفت تهران قرارداد بستم که حقم را از این باشگاه نگرفتم و در نهایت تیم را فروختند. واقعاً نمی‌دانم بعضی‌ها چگونه شب‌ها راحت می‌خوابند و خیلی راحت به دیگران دروغ می‌گویند. اگر باشگاه نفت تهران پول ندارد پس چطور تیمداری می‌کند؟! واقعاً نمی‌دانیم برای گرفتن حق‌مان باید به کجا برویم، ولی این شیوه درست نیست. متأسفانه فقط برخی می‌خواهند وجهه فوتبالیست‌ها را خراب کرده و آنها را نابود کنند.
