اگرچه درب‌های تمرین استقلال بسته است اما با این حال خبر شکست یک بر صفر استقلال مقابل تیم دسته دومی پاس همدان آنقدر تعجب برانگیز هست که نگرانی اهالی فوتبال را بالا و بالاتر ببرد.
دیدار های دوستانه سنگ محک خوبی برای ارزیابی تیم ها البته به شمار نمی‌روند اما با این وجود برای استقلالی که دیگر دوره بدنسازی اش تمام شده و عیب کار را در عدم هماهنگی دیده و هر روز بازی تدارکاتی انجام می دهد، شکست مقابل یک تیم دسته دومی، واقعا جای نگرانی دارد.
اینکه استقلال از پاس هم گل دریافت کند از همه بیشتر برای رحمتی بد است که فرمانده قلعه دفاع است و سربازانش را هم تقریبا خودش جلوی خودش چیده است و همچنان اما گل دریافت می‌کند.
رحمتی در ۱۱ دیدار اخیر با استقلال ۱۹ گل دریافت کرده که ۴ گل از پرسپولیس و سه گل از تراکتورسازی در آن دیده می‌شوند. موضوع اصلی البته رحمتی نیست، بلکه منصوریانی است که به عنوان یک سرمایه بزرگ و با ارزش به استقلال آمده و به نظر می‌رسد با همین فرمان اگر جلو برود، هم خودش و هم استقلال را چپ می‌کند.
شاید وقت آن رسیده که منصوریان نگاهی به حسین حسینی داشته باشد، دروازه بان جوان و گلر تیم جوانان و امید کشورمان که در بازی اول نمایش خوبی از خود نشان داد و اگر چه توپ ها را دو ضرب می‌گرفت اما با این وجود بارها در مقابل نفت تهران مهاجمان این تیم را دست خالی برگرداند.
اگر قرار باشد دروازه بان در همه دیدارها حتی مقابل پاس همدان از دسته دوم هم گل بخورد و جایگاه سرمربی و باشگاه را به خطر بیاندازد آیا بهتر نیست فرصت گل خوردن به دیگران برسد؟
شاید منصوریان باید نگاهی به کشتی آزاد و فرنگی بیاندازد و رحمتی را با سوریان مقایسه کند که مملو از افتخار بود، اما نه در فرنگی که در آزاد، حسن یزدانی با ۲۲ سال سن طلا گرفت و همه سن و سال دارها از جمله سوریان نگرفتند.
باید دید منصوریان تا کجا پای رحمتی می‌ایستد و با این فرمان که جلو می‌رود آیا فرصتی برای تغییر دروازه‌بان به او داده می شود؟ اگر قرار است حتی پاس همدان هم دروازه استقلال را باز کند آیا بهتر نیست این گل ها را حسینی جوان بخورد تا برایش تجربه شود؟
