دستیار منصوریان می‌گوید سرمربی استقلال متخصص خروج تیم‌ها از بحران است.
می‌دانیم در بیان این جمله کمی غلو شده اما راستش را بخواهید ما با آن تا حدودی موافقیم و منصوریان را مردی می‌دانیم که توانایی خارج کردن تیم‌ها از بحران را دارد. می‌گویید نه؟ پس بنشینید و تماشا کنید که منصوریان فصل گذشته با نفت تهران چه کرد؟ نفت همان تیمی بود که شرایطی به شدت بحرانی داشت. تیمی که اصلاً نمی‌دانست چه برنامه‌ای دارد. تیمی که وزارتخانه رهایش کرده بود. تیمی که پول نداشت. تیمی که بازیکنانش از ناچاری اعتصاب می‌کردند. تیمی که از داشتن امکانات اولیه هم محروم بود.
نفت در نیم‌فصل نخست نتیجه نگرفت اما منصوریان همین تیم را چگونه اداره کرد؟ بی‌تعارف، منصوریان نفت را از بحران خارج کرد. نفت توسط منصوریان؛ خودش را در نیم‌فصل دوم پیدا کرد و در بحرانی‌ترین وضعیت تاریخ نفت، این تیم توانست نتایج خوبی بگیرد. البته می‌دانید فرق میان نفت و استقلال چیست؟ منصوریان در نفت با رسانه‌ها مواجه نبود. رسانه‌ها با تیم سابق منصوریان کاری نداشتند اما امروز در مورد استقلال روزی ده‌ها و صدها تحلیل نوشته می‌شود. در مورد استقلال بحث‌هایی می‌شود که هرگز در مورد نفت وجود نداشت. به این ترتیب تمرکزی که منصوریان در نفت داشت، هرگز در استقلال ندارد. هزار و یک مشکل برای منصوریان به وجود می‌‌آید که بخشی از آنها رسانه‌ای می‌شود. فشار تماشاگر از سوی دیگر باعث می‌شود تا منصوریان به هزار کار نکرده فکر کند و سرانجام اینکه راهکاری برای حل مشکلات پیدا کند.
گاهی وقت‌ها به نتیجه می‌رسد و کارش را انجام می‌دهد. خیلی وقت‌ها هم مثل امروز برای تغییر شرایط به جایی نمی‌رسد. درمجموع اگر منصوریان را مرد خروج از بحران می‌دانیم، باید برای او آرامش هم فراهم کنیم. در یک شرایط پرفشار و عصبی نمی‌شود از منصوریان توقع عبور از بحران داشت. این‌گونه نمی‌شود برای استقلال و منصوریان نسخه پیچید. یک نکته را هم منصوریان باید بداند؛ اینکه بر روند کارش سرعت بیشتری را حاکم کند. صبر، تحمل و مدارا در استقلال یا کمتر وجود دارد یا اساساً وجود خارجی ندارد. در استقلال کسی صبر نمی‌کند. پس منصوریان باید تیمش را زودتر بسازد. فرصت چندانی باقی نیست. او برای خروج از بحران پس از تعطیلات لیگ واقعاً باید سرعت و دقت را رعایت کند.
