استقلال در خیلی از دقایق می‌توانست کار را یکسره کند. زدن گل دوم می‌توانست استقلال را از نظر روحی و روانی در حاشیه امنیت قرار دهد. بازیکنان از دقیقه 60 فشار خوبی به دروازه حریف تحمیل کردند و با تحرک خوب از جناحین و مرکز، بالاخره گل زدند. آنها بعد از گل هم بازی را در کنترل داشتند تا اینکه در یک ضدحمله نوروزی در محوطه جریمه استقلال 3 بازیکن و دروازه‌بان استقلال را مغلوب کرد.
برای تیم ما بد است که یک بازیکن در موقعیت یک به چهار بتواند دروازه‌مان را باز کند. استقلال متأسفانه مفت گل می‌خورد و سخت می‌تواند گل بزند و این برای تیمی که دروازه‌بان و مهاجمان خوبی دارد، بد است. استقلال با داشتن بازیکنان توانمند طبعاً پتانسیل بالایی دارد پس حتماً یک جای کار می‌لنگد که این اتفاقات می‌افتد. فاصله بین خط دفاع و حمله در صحنه‌هایی استاندارد نبود. در بازی با نفت تهران هم روی یک ارسال جایی که کنعانی‌زادگان نتوانست توپ را بزند، بازیکن حریف از همان توپ نهایت بهره را برد و گل زد. در بازی با استقلال خوزستان هم گل مفت وارد دروازه‌مان شد و سردرگمی عناصر دفاعی مشهود بود. مسلماً کادر فنی با آنالیز فیلم بازی متوجه نقاط ضعف خواهند شد و امیدوارم هرچه سریع‌تر این نقاط ضعف برطرف شود چون در این مقطع نسبتاً بحرانی باید تیم بردهایش را آغاز کند.
بازی این هفته استقلال خوشبختانه مقابل پیکان در تهران است، نه تیمی مثل ذوب‌آهن در اصفهان یا تراکتورسازی در تبریز و با حضور هزاران طرفدار باشخصیت آبی‌دل، استقلال می‌تواند یک پیروزی باصلابت به دست بیاورد تا شرایط روانی اعضای تیم دگرگون و بهتر شود. در این روزها مهمترین موضوع، آرامش روحی مربیان و بازیکنان است تا از شرایط نامطلوب فعلی خارج شوند.
