خوب بازی کردن پرسپولیس دلایل دیگری هم دارد. ایده های بازی تعیین شده نیستند. در هر بازی ایده های بازی متناسب با شرایط و فضایی که حریف می دهد تعیین می شود. کمتر تیمی این چنین بازی می کند. خیلی از تیم ها شکل بازی شناخته شده ای دارند و در چارچوب مشخصی بازی می کنند.
پرسپولیس با این سبک از بازی بی شک این فصل هم مدعی قهرمانی خواهد بود. اما گسترش فولاد برای بازگشت به روزهای خوب باید یک بار دیگر هدف را برای خود تعریف کند.
1- پرسپولیس عنکبوتی فوتبال بازی می کند. این سبک از بازی برای نتیجه گیری فوق العاده است و تیم هایی می توانند آن را دقیق پیاده کنند که در ترکیب بازیکن خلاق و سرعتی داشته باشد. بازیکنانی با گرایش توامان حمله و دفاع. در این صحنه پراکندگی نامنظم بازیکنان تیم پرسپولیس شکل عنکبوتی را تداعی می کند و همزمان تیم هم آماده حمله است و هم دفاع. از همه مهمتر این شکل استقرار در زمین از نظر ذهنی حریف را اذیت می کند. پرسپولیس در همه اضلاع بازیکن دارد و همان طور که اشاره شد توامان هم می تواند در حمله پرتعداد باشد و هم در دفاع.
2- خسوس نزدیک به تیر است، طبیعتا نیاز به دایو ندارد. اشتباه او این بوده که تصور نمی کرده وحید امیری مستقیم توپ را وارد دروازه کند. کمی پیش آمده چون قبلا خوب دیده که دو بازیکن تیم پرسپولیس رها هستند و هر لحظه ممکن است وحید امیری توپ را برای آنها ارسال کند. خسوس باید زوایه را می بسته و نسبت به وحید امیری و توپی که او ارسال می کند بدبین باشد. خسوس روی پنجه است در حالی که باید کنار تیر زاویه را می بست! اشتباه او یک اشتباه تاکتیکی بود.
3- این صحنه یکی از صحنه هایی بود که گسترش فولاد می توانست به گل برسد. پاس مورب بین مدافعان میانی را مهاجم گسترش فولاد می توانست به گل تبدیل کند اما ضربه آخر را بد زد! روی چنین توپ هایی مدافعان باید به اندازه ای بهم نزدیک شوند که توپ های ارسالی را پوشش دهند. در این صحنه بی شک مدافع چپ پرسپولیس که اشراف بهتری به صحنه دارد می توانست نزدیک تر شود و توپ را پوشش دهد. چنین فاصله ای برتری عددی تیم مدافع را از بین می برد و پرسپولیس باید روی چنین صحنه هایی حساس باشد.
4- یکی از حسن های بازی پرسپولیس بازی در باکس های دفاعی حریف است. شاگردان برانکو به جای منتظر ماندن و توپ گرفتن وارد باکس های دفاعی حریف می شوند و در فضای بین آنها صاحب توپ می شوند و سرعت انتقال توپ و پاس ها به گونه ای است که صاحب فضاهای جدیدی می شوند. پرسپولیس در بازی با گسترش فولاد صاحب موقعیت های خوب گلزنی شد اما هیچ یک از این موقعیت ها را قدر ندانست و روی اشتباه دروازه بان تیم حریف به گل رسید. این یک معضل است که باید مورد توجه برانکو باشد.
5- حضور متراکم بازیکنان پرسپولیس در منطقه یک سوم دفاعی گسترش فولادی ها را مجبور به شوتزنی کرد. در این صحنه می بینید پرسپولیسی ها به خوبی لایه های دفاعی را پشت توپ ایجاد کردند. در حالی که اگر خط های دفاعی را تشکیل می دادند گسترش فولادی ها پیشروی می کردند و در فاصله نزدیک تر دروازه حریف را نشانه می گرفتند.
حضور نامنظم بازیکنان در منطقه یک سوم دفاعی و پوشش فضاهای متفاوت پیرامونی توپ درصد گلزنی حریف را به نحو قابل ملاحظه ای کاهش می دهد.
پرسپولیس در این بازی در دفاع کردن همانند حمله خوب بازی کرد و و فقط اشتباهات جزیی داشت.
6- روی پرتاب اوت - گسترش فولاد سه بازیکن در محوطه جریمه دارد و پرسپولیس 9 بازیکن! این عکس به سادگی ثابت می کند همه پرسپولیسی ها برد می خواهند و با همان توان که حمله می کنند با هم توان دفاع می کنند.
پیش تر اشاره کردیم. پرسپولیس در زمان علی دایی بهترین خط دفاعی را داشت و فصل گذشته با برانکو صاحب بهترین خط حمله شد اما در هیچ کدام از برهه ها قهرمان نشد. این نشان می دهد برای قهرمان شدن باید در هر دو بخش خوب بود. حتی به طور نسبی.
