محاسبه ریالی مجموع بدهی‌هایی که باشگاه استقلال باید به طرف‌های قراردادش بپردازد سخت نیست. با یک حساب سرانگشتی می‌توان نتیجه فسخ قرارداد یک طرفه با سرمربی و بازیکنان فصل پیش را به دست آورد.
اگر بدهی استقلال به پروپجیچ را طبق اعدادی که در رسانه‌ها مطرح شده 270 هزار دلار بدانیم و آن را به مجموع بدهی‌هایی که به وحید طالب‌لو و پرویز مظلومی باقی مانده اضافه کنیم رقم چشمگیری به دست می‌آید.
ظاهرا باشگاه استقلال 700 میلیون تومان هم باید به مظلومی بپردازد و 300 میلیون تومان از گذشته و همچنین 50 درصد قرارداد فصل پانزدهم و نیز همه دستمزد فصل شانزدهم را به طالب‌لو پرداخت نکرده است.
احتمالا باشگاه استقلال به واسطه فسخ یکطرفه قرارداد این 3 نفر باید مبلغی درحدود 2 میلیارد تومان را پرداخت کند. عددی که برای جذب دو بازیکن خوب در فصل آتی کافی می‌نمود.
در حالی که در سال جاری همواره از سوی مسئولان و مقامات عالیرتبه کشور به صرفه‌جویی در هزینه‌ها اشاره شده اما در باشگاه استقلال شاهد تصمیم‌هایی هستیم که منجر به ضررهای بزرگی شده است. شاید اگر باشگاه استقلال پیش از آنکه قرارداد مظلومی را به صورت یکطرفه فسخ می‌کرد و یا صراحتا طالب‌لو و پروپژیچ را در لیست اخراجی‌ها میداد به برآیند تصمیم‌هایش می‌نگریست بدون شک اکنون مجبور نبود که مبالغ چشمگیری را به این افراد بپردازد.
در حال حاضر به نظرمی رسد که ضرر 270 هزار دلاری ناشی از فسخ فصل دوم قرارداد پروپژیچ قطعی باشد و بعید است که مظلومی و طالب‌لو نیز حاضر باشند بدون دریافت باقیمانده دستمزد خود قراردادی که با باشگاه استقلال منعقد کرده‌اند را فسخ کنند. در نتیجه استقلالی‌ها باید خود را آماده و مهیای این ضرر چند میلیاردی کرده و بودجه‌ای را برای راضی کردن سرمربی و دو بازیکن سابق خود در نظر بگیرند.
نمونه‌ای از اینگونه زیان‌ها در سالهای گذشته هم بوده اما نه به این بزرگی. ناشیگری در فسخ یک طرفه قراردادها موجب شده استقلال اکنون درحالی که به زعم افشارزاده وضعیت مالی مناسبی را هم تجربه نمی‌کند محکوم به پرداخت این مبالغ باشد.
پروپجیچ که از طریق دستگاه قضایی فیفا اقدام خواهد کرد تا به پولش برسد. مظلومی و طالب‌لو هم در روزهای اخیر دو بار به باشگاه استقلال رفته‌اند اما مسئولان نتوانستند با آنها به توافق برسند. ظاهرا توفیقی که عضو اقتصادی باشگاه استقلال محسوب می‌شود قصد دارد بدون پرداخت پولی این دو را راضی کند اما بعید است که به دلیل نحوه فسخ قرارداد، آنها راضی به دریافت نکردن تتمه دستمزد خود باشند.
نباید این مهم را از نظر دور داشت که معمولا چنین رفتارهایی منجر به حس انتقام‌جویی بازیکنان و مربیان می‌شود. طالب‌لو انتظار داشت که باشگاه استقلال همانطور که خود گفته بود یک سال دیگر با او همکاری کند. مظلومی هم تصور می‌کرد که یک فصل دیگر سرمربی استقلال است و همچنان روی نیمکت می‌نشیند اما بی‌آنکه حتی به مظلومی و طالب‌لو گفته شود قراردادهای‌شان یکطرفه فسخ شده است.
شاید اگر رفتار دوستانه تری با طرف‌های قرارداد ایرانی می‌شد آنها پیگیر مطالبات خود نمی‌شدند اما باشگاه استقلال در این راستا بی‌سیاستی به خرج داده و از موضع تندی وارد عمل شده که برآیند این تصمیم‌ها رضایت ندادن مظلومی و طالب‌لو به فسخ قرارداد با استقلال خواهد بود.
