تماشای این بازی از نزدیک برای تماشاگر و برای مربی می تواند یک کلاس درس باشد. بازی ای که در اوج حساسیت معمولا تبدیل به بهترین بازی های باشگاهی می شود و همه از آن لذت می برند. چه تماشاگرانی که برای تماشای این بازی به استادیوم می روند و چه میلیون ها تماشاگری که برای تماشای این بازی پای تلویزیون می نشینند.
عشق تماشای این بازی از نزدیک در وجود تماشاگران ایرانی هم نهفته است. بطوریکه یکی از علاقمندان به فوتبال در بوشهر برای تماشای این بازی به اسپانیا و ایالت کاتالان سفر کرد و وقتی که داور در سوت خود به علامت آغاز بازی دمید او در نیوکمپ حاضر بود.
طبیعی است که او درس های زیادی از این بازی گرفته است. از نحوه تهیه بلیت تا نوع ورود به ورزشگاه و در نهایت بازی ای که دیده برای او متفاوت بوده است.
عکس برداری از ال کلاسیکو و پیاده کردن آن در فوتبال ایران محال است چون فقط تزها نیست که منجر به اجرایی کردن فوتبال حرفه ای می شود، بلکه شرایط و بستر هم مهم است که در ایران وجود ندارد اما دیدن چنین بازی هایی حتی اگر با یک درس همراه باشد غنیمت است به خصوص برای مربیان ایرانی.
در سال های اخیر کمتر دیده شده یا اصلا دیده نشده که مربیان ایرانی کمی هزینه کنند و بازی های مهم باشگاهی از جمله ال کلاسیکو را از نزدیک به تماشا بنشینند. برای مربی دیدن بازی از تلویزیون تا دیدن بازی از نزدیک زمین تا آسمان تفاوت دارد به این دلیل که تلویزیون فقط منطقه ای که توپ در جریان است را به تصویر می کشد اما وقتی در ورزشگاه حاضر شوی می توانی همه زوایای بازی را نگاه کنی و این برای مربی سودمند است.
طبیعتا همه علوم و فنون مربیگری در اختیار مربیان ایرانی نیست و حضور در کلاس های مربیگری خارجی و هم چنین تماشای بازی های مهم در اروپا می تواند به افزایش دانش فنی مربیان ایرانی و بهبود سطح کیفی بازی های لیگ برتر کمک کند اما متاسفانه در سال های اخیر این اتفاق را شاهد نبودیم. این در حالی است که مربیان ایرانی دستمزد خوبی از باشگاه ها می گیرند و سفر به اسپانیا و دیدن ال کلاسیکو در توانشان هست.
فوتبال حد و مرز ندارد و یک زبان بین المللی است اما مربیان ایرانی نشان داده اند خیلی موافق ارتباط گیری با فضای بین المللی فوتبال نیستند و کار در باشگاه های ایرانی همه آمال و آرزوهای آنهاست.
در بزرگترین مراکز علوم و فن آوری، پزشکی، طراحی جهان و حتی ناسا و جاهای دیگر حضور ایرانیان درخشان است اما مربیان فوتبال ما فرا مرزی نیستند چون خود را محدود به فوتبال ایران کرده اند.
در حالی که یک تماشاگر عادی برای ال کلاسیکو رنج سفر به جان می خرد و هزینه می کند مربیان ایرانی در خانه نشسته اند تا علم به سراغ آنها بیاید.
