کمال کامیابینیا در این فصل تنها یک بازی را از دست داده؛ بازی با نفت تهران که در ورزشگاه تختی انجام شد و با تساوی یک- یک به پایان رسید. در آن مسابقه برانکو از احمد نوراللهی در پست اصلیاش استفاده کرد و بهعنوان تنها هافبک دفاعی تیمش او را مقابل خط دفاعی قرار داد که البته نوراللهی نمایش خوبی ارائه نداد و پراشتباه بود.
نوراللهی که معتقد است در پست هافبک دفاعی بهتر از هافبک چپ بازی خواهد کرد و اصلا به همین خاطر در بازی با سپاهان قهر کرده بود فصل قبل بهعنوان یکی از دو هافبک تدافعی در سیستم 1-3-2-4 نمایشهای خوبی ارائه کرد اما در سیستم 2-4-4 این فصل برانکو تنها مسابقهای که بهعنوان تک هافبک دفاعی در ترکیب اصلی بود نمایش جالبی ارائه نکرد.
حالا در پستی که کامیابینیا بعد از 7-6 بازی ابتدایی نمایشهای خوبی ارائه داده پرسپولیس مشکل بزرگی مقابل یکی از آماده ترین خطوط میانی لیگ برتر و بازیکنانی مثل کیانی، عشوری، رحمانی، رفیعی و سزار دارد و مشخص نیست برانکو خلأ بزرگ مقابل خط دفاعی تیمش را چطور پر خواهد کرد.
با وجود آنچه در بازی با نفت تهران رخ داد به احتمال فراوان باز هم نوراللهی بازیکن فیکس در این پست و جایگزین کامیابینیا خواهد شد تا عالیشاه در پست هافبک چپ بازی کرده و علیپور در کنار طارمی بهعنوان مهاجم انجام وظیفه کند. از طرفی برانکو در این پست کفشگری را هم در اختیار دارد که ماههاست برای تیمش بازی نکرده و بعید است باز هم مورد اعتماد پروفسور قرار بگیرد.
در این شرایط و سردرگمیهای نوراللهی به خاطر تغییر پستهایش تنها میتوان امیدوار بود آنچه کامیابینیا در تخریب بازی حریف و پاک کردن فضای مقابل خط دفاعی انجام میداد دوباره انجام شود چرا که خط دفاعی و دروازهبان پرسپولیس حتی در روزهای اوج هنر کامیابینیا اشتباهات کشندهای انجام میدادند که باعث میشد نتیجه بازی به ضرر پرسپولیس تغییر کند.