روزی که تیم ملی فوتبال ایران را به مقصد آمریکا ترک کرد، هیچ کس تصورش را نمی کرد به یکی از معتمدان یورگن کلینزمن در تیم های ملی آمریکا تبدیل شود. او ابتدا به تیم زنان آمریکا رهسپار شد و سپس به دستیاری در تیم زیر 21 سال این کشور رسید و ناگهان هدایت تیم زیر 18 ساله ها به وی سپرده شد. حالا افتخار ما ایرانی این است که یکی از هموطنانمان به در فوتبال ینگه دنیا نقش تاثیرگذاری دارد. او همان فردی است که کی روش می گفت وظیفه اش در تیم ملی جابه جا کردن قیف بوده ولی انگار واقعیت چیزی غیر از اظهارات سرمربی پرتغالی همیشه عصبانی بود.
امید نمازی درباره روزهای جدایی از تیم ملی، شرایطش در آمریکا، حذف تیم امید با حضور محمد خاکپور و برخی مسائل دیگر صحبت هایی را انجام داد که ماحصل آن را در ادامه می خوانید:
*روزی که از ایران رفتید، شاید هیچ کس تصور نمی کرد سر از تیم های ملی آمریکا دربیاورید اما در کمال ناباوری این اتفاق رخ داد...
این مساله شاید به دلیل عدم شناختی بود که ایرانی ها از من داشتند. من جایگاه خودم را در فوتبال آمریکا قبل از حضور در ایران به ثبات رسانده بودم و حتی زمانی تیم ملی ایران را ترک کردم که پیشنهاد هدایت تیم زنان آمریکا به دستم رسیده بود. از سوی دیگر خانواده ام در آمریکا حضور داشتند و زندگی ام اینجا بود و به همین خاطر تصمیم گرفتم به آمریکا برگردم. به عبارت بهتر شناخت اهالی فوتبال ایران از فوتبال آمریکا کم است، همانطور که آمریکایی ها شناخت زیادی از فوتبال ایران ندارند.
*چه شد به سرمربیگری تیم زیر 18 سال آمریکا رسیدید؟
من در آمریکا تمام مدارج مربیگری را سپری کرده ام. مدرک A آمریکا را گرفتم که بسیار معتبر است و به تازگی هم مدرک پرو را دریافت کردم که فقط 13 نفر در کشور آمریکا این مدرک را در اختیار دارند. همیشه دنبال پیشرفت بوده و هستم. بعد از فعالیت در تیم بانوان و دستیاری در تیم زیر 21 سال کلینزمن به عنوان مدیرفنی تیم های ملی تصمیم گرفت از من به عنوان تیم جوانان استفاده کند و من هم استقبال کردم.
*در حال حاضر شرایط تیم تان چطور است؟
ما در حال برنامه ریزی و کار هستیم. قرار بر این است که در سال 2016 6 اردوی مختلف داشته باشیم. اردویی در آرژانتین در پیش داریم و قرار است در این کشور با یک تیم باشگاهی و تیم اروگوئه بازی تدارکاتی انجام دهیم. در ماه های آینده نیز اردوهایی در آمریکا، چک و اسلواکی خواهیم داشت. تورنمنت هایی نیز در پیش است تا در مرز آمادگی قرار بگیریم.
*با کلینزمن چقدر در ارتباط هستید؟
ما زمانی که در کمپ تیم های ملی حضور داریم، کلینزمن هم هست و از سوی دیگر به صورت ماهیانه با هم در ارتباط هستیم. او خواسته هایی از تیم های پایه دارد که سعی می کنیم آنها را اجرایی کنیم.
*صحبت خاصی با او درباره فوتبال ایران و شرایط خودتان داشته اید؟
صحبت خاصی نداشتیم اما در گردهمایی هایی که داشتیم، او گفته باید خودمان را در بین تیم های بزرگ دنیا قرار دهیم.
*شما در ابتدای صحبت هایتان به عدم شناخت مردم از شخص امید نمازی اشاره کردید اما شاید خیلی ها به خاطر صحبت کی روش بعد از جدایی تان از تیم ملی ایران مبنی بر اینکه شما فقط وظیفه داشتید در تمرینات قیف جابه جا کنید، تصور حضورتان در آمریکا را نمی کردند. موافق این موضوع هستید؟
فکر نمی کنم اینطور باشد. زمانی که به تیم ملی ایران آمدم، خیلی از افراد می گفتند نمازی از کجا آمده است اما دیدید که من 3.5 سال در ایران کار کردم. نیم سال دستیار خاکپور در استیل آذین بودم و سپس به تیم ملی پیوستم. بعید می دانم حرف های کی روش روی ذهن مردم تاثیر گذاشته باشد.
*حالا که چند سال از آن ماجراها گذشته، آیا حرف های کی روش واقعیت داشت؟
ببینید کی روش یک آدم سختگیر است و با هرچیزی کنار نمی آید. الان که 5 سال گذشته شما او را خوب شناخته اید. اگر من به دردش نمی خوردم، قطعا بعد از 2 ماه می گفت برگرد آمریکا. شما می توانید از افرادی که کنار تیم ملی بودند، سوال کنید. من نزدیک ترین فرد به کی روش بودم. من متاسفانه یا خوشبختانه درگیر همه مسائل بودم. چون زبان فارسی هم می دانستم ناخودآگاه درگیر همه چیز می شدم. من فکر می کنم کی روش از جدایی ام ناراحت بود که آن حرف ها را زد. لحن او درباره من تحقیر آمیز بود و آن زمان از حرفهایش ناراحت شدم.
*کی روش بعد از جام جهانی 2014 در مصاحبه ای از عدم اعتماد به امید نمازی حرف زد و...
کی روش مرا کنار نگذاشت که بگوید اعتماد نداشته است.من خودم پیشنهاد داشتم و از تیم ملی ایران جدا شدم. اگر می خواستم می توانستم در تیم ملی ایران بمانم و به جام جهانی هم بروم. بگذارید بحث دیگری را مطرح کنم.
*چه بحثی؟
تا الان چند نفر از کادر فنی تیم ملی جدا شدند؟ سیموئز که مرد بسیار بزرگی در فوتبال جهان است، اولین نفری بود که از تیم ملی رفت. او همبازی اوزه بیو بود اما کی روش بعد از جدایی اش هیچ حرفی نزد.میک درموت و مربی بدنساز بلژیکی و چند نفر دیگر هم بودند که تیم ملی را ترک کردند. چرا درباره آنها حرفی نزد؟ ترابیان تیم ملی را ترک کرد اما با وجود مشاجره های لفظی هرگز نگفت او در تیم ملی نقشی نداشته است. ببینید چرا فقط درباره من گفت که مسئول جابه کردن قیف ها بوده ام.
*به نظر شما دلیلش چیست؟
فکر می کنم چون من برایش مهم بودم، از رفتنم عصبانی شد و آن حرف ها را زد.
*هنوز هم از کی روش ناراحت هستید؟
خیر، من به او حق می دهم چون ناگهان تیم ملی را ترک کردم، ناراحت شود. او ادبیاتی به کار برد که درست نبود. همه ما در حرفه مربیگری هستیم و نباید با این صحبت ها باعث می شد برخی شک و شبهه ها ایجاد شود و برخی افراد درباره من تحریک شوند. من آن زمان به کی روش گفتم چنین تصمیمی دارم، روی این داستان فکر کن و نظر بده. حتی گفتم عجولانه تصمیم نگیر اما او رفت و گفت نمازی قیف جابه جا می کند! با این وجود برگشتن به عقب درست نیست و من نزدیک به 4 سال دوران خیلی خوبی در کنار او داشتم.
*بگذریم، شما به عنوان کسی که سابقه همکاری با کی روش و کلینزمن را دارید، چه مقایسه ای می توانید میان این دو انجام دهید؟
هردوی اینها مربیان بزرگی هستند که از جایگاه های مختلف وارد فضای مربیگری شدند. کلینزمن یک بازیکن سطح بالای فوتبال در دنیا بود اما کی روش به صورت آکادمیک ورود کرد. تجربیاتی که کی روش به دست آورد باعث شد به یکی از بزرگ ترین مربیان دنیا تبدیل شود. با این وجود هردوی آنها کارشان را بلد هستند و به جزییات اهمیت می دهند.آنها همه کار می کنند تا تیم شان موفق باشد.
*با شرایطی که بر تیم ملی فوتبال ایران حاکم است، آیا تصور می کنید صعود به جام جهانی 2018 با کی روش محقق می شود؟
نمی شود چیزی را پیش بینی کرد. من تا حدودی فوتبال ایران را دنبال می کنم و متوجه شدم حمایت لازم از تیم ملی نمی شود و کی روش هم ناراحت است. اگر این مشکلات برطرف نشود، کار بسیار مشکل است. تیم هایی که به جام جهانی می روند، تمام امکانات را در اختیار دارند و بازی های تدارکاتی و اردوهای زیادی برگزار می کنند. این طرز تفکر که ما چون کی روش را روی نیمکت داریم، بدون هیچ امکاناتی می توانیم به جام جهانی صعود کنیم، تفکر کاملا اشتباهی است. به همین خاطر می گویم کار سختی در پیش داریم.
*برسیم به بحث تیم امید. دوست شما محمد خاکپور هم نتوانست تیم زیر 23 سال ایران را راهی المپیک کند.
من تا قبل از مسابقات با خاکپور در تماس بودم و حتی برایش آرزوی موفقیت هم کردم اما بعد از تورنمنت به دلیل فشار کاری نتوانستم با او صحبت کنم. من فکر می کنم مشکل تیم امید ایران خاکپور نبود. ما در بازی با ژاپن 90 دقیقه عالی بازی کردیم و می توانستیم برنده باشیم اما در وقت های اضافه کم آوردیم که به مشکل اصلی فوتبال ایران برمی گردد؛ ضعف بدنی. در ایران تمام تیم ها مشکلات بدنی دارند و مربیان ملی نمی توانند در زمان کوتاه اردو این نقیصه را برطرف کنند. شما ببینید چرا در رشته های کشتی، وزنه برداری و....همیشه خوب هستیم اما در ورزش های مانند فوتبال نه. چون مشکل بدنی برایمان اهمیتی ندارد. در لیگ ایران همه بازی ها تا دقیقه 60 زیبا است اما از آن به بعد بازی کسل کننده می شود.
*به نظر شما راه خروج از این بحران چیست؟
من با تجربه ای که از فوتبال ایران به دست آوردم، باید بگویم دو مشکل اساسی در فوتبال ایران وجود دارد که باید برطرف شود. یکی مشکل بدنی و دیگری مشکلات دفاعی تیم ها. به دلیل فرهنگ فوتبال کشورمان روحیات بازیکنان بیشتر به هجوم است و شما می بینید که تیم ملی ایران در هیچ دوره ای نتوانسته 3، 4 دفاع وسط خوب همزمان داشته باشد. شما تمام امکانات سخت افزاری را فراموش کنید، اگر این دو مشکل برطرف شود، می شود فوتبال ایران را بالا کشید.
*احتمال دارد روزی برای مربیگری به ایران برگردید؟
اگر شرایط خوب باشد، چرا که نه. من دوست دارم جایی کار کنم که اعتماد وجود داشته باشد. پدر و مادر من ایران زندگی می کنند و کشورم را دوست دارم. شاید در آینده اگر شرایط مهیا شود، برگردم. البته فعلا شرایط خوبی بر فوتبال ایران حاکم نیست.
*حرف خاصی باقی نمانده است؟
چون درباره کی روش زیاد صحبت کردیم، فقط می خواهم بگویم هیچ مشکلی در حال حاضر با کی روش ندارم. فقط حرفم این است او نباید آن حرفها را درباره من می زد.
