عِرق و تعصبی که بازیکنان نسلهای قبلی فوتبال ایران از خود نشان میدهند واقعا جای تحسین دارد. حرفهای علی پروین، مرحوم همایون بهزادی، صحبت های مرحوم ناصر حجازی و این که تا آخرین روزهای عمر خودش با وجود درد زیاد در تمرینات استقلال حاضر میشد تا پولی که میگیرد به قول خودش حلال باشد و البته به استقلال هم کمک کند.
آخرین کار را منصور پورحیدری انجام داد. او در یک روز سرد زمستانی و در حالی که روی سلامتی خودش ریسک بزرگی انجام داده بود به تمرین استقلال رفت. تصور نکنید که منصور پورحیدری بی دلیل این روز را برای حضور در تمرین استقلال انتخاب کرده است او دقیقا پس از اعتصاب بازیکنان متوجه شد که لازم است به تمرین برود و با بازیکنان حرف بزند و چنین هم کرد.
پورحیدری در تمرین استقلال از بازیکنان گلایه کرد که چرا اعتصاب کردهاند و به این ترتیب بازیکنان را شرمنده کرد. او با همین کار ساده برای استقلال یک ماه زمان خرید چون بازیکنان با دیدن پورحیدری که با آن حال و با این بیماری در آن روز سرد خود را به آزادی رساند دیگر به این راحتی نمیتوانند تمرین را تعطیل کنند.
در واقع پورحیدری با این کار خود برای استقلال و افشارزاده زمان خرید و در همین حالت هم مثل یک سرپرست واقعی به استقلال کمک کرد. این نوع برخورد پورحیدری را شاید برخی دیگر از پیشکسوتان که فقط از باشگاههایشان توقع دارند به آنها پست بدهد الگو کنند. در هر صورت پورحیدری باز هم ثابت کرد که چه تفاوتی با دیگران دارد.