راحتی بازیکنان استقلال از شرایط مالی باشگاه مسئله جدیدی نیست اما مسئولان استقلال برای حل این بحران چه تصمیمی گرفته اند؟راهکار آنها برای این موضوع چه بوده است؟
آیا بهرام افشارزاده فکر می کند حضور در تمرین استقلال آن هم در شرایطی که پرویز مظلومی ترجیح نداد در جلسه باشد،حتی به بهانه سرماخوردگی، همه مشکلات تیم را حل کرد؟
سرپرست باشگاه استقلال که حوزه وزارتی وزارت ورزش حسابی سر او را گرم کرده به طوری که حوصله ای برای نفر اول مدیریت باشگاه استقلال نگذاشته تا پاسخگوی مسائل این تیم باشد چطور در این مدیریت 50 ساله ای که در ورزش داشته به این نتیجه رسیده طفره رفتن از پاسخ به سوال خبرنگاران و یا رد کردن همه حواشی تیم شرایط را برای باشگاهی مثل استقلال بهتر می کند؟
به نظر می‌رسد مشاوران بهرام افشارزاده به جای آرامش تندخویی را به او مشورت داده‌اند تا وقتی با سوال خبرنگاران برای شرایط این تیم به خصوص در مواقعی که بحران مالی این تیم را فرا گرفته رو از آنها برگرداند و یا تلفن روی آنها قطع کند.زیرا افشارزاده تا پیش از این در کمیته ملی المپیک ارتباط بسیار خوبی با رسانه‌ها داشت اما ظاهرا مشکلات استقلال توان روحی وی را کم کرده تا جایی که یا به خبرنگارن مشت می‌زند!«که مشت او بازتاب جهانی هم داشت» و یا تلفن را روی آنها قطع می‌کند.
امروز با بهرام افشارزاده تماس گرفت تا در مورد تهدید بازیکنان استقلال به تحریم تمرین سوالات خود را درمیان بگذارد اما افشارزاده با گفتن این جمله که در جلسه است تلفن را قطع کرد. آیا بهتر نبود سرپرست باشگاه استقلال اعلام کند نمی‌خواهد در این شرایط مصاحبه کند؟
آیا این روش جدیدی است که سرپرست و نفر اول پاسخ دهنده به شرایط یک باشگاه مردمی با پل ارتباطی مردم با باشگاه چنین برخوردی داشته باشد؟البته این اولین بار نیست که افشارزاده چنین برخوردی با خبرنگاران انجام می‌دهد و به نظر چون او تجربه 50 ساله در مدیریت ورزش دارد بری از هرگونه انتقاد است و این حق را برای خود قائل شده که با این روش از حواشی خود ساخته فرار کند. بله فراری رو به جلو.
در این بین رفتارهای پدر یک مجموعه که ناشی از پرخاشگری و عدم پاسخگویی به مردم است نشان می‌دهد مدیران این باشگاه چه فشاری را تحمل می‌کنند ولی حتی حاضر نیستند با پاسخگویی به مردم درباره مشکلات پیش رو، خود را از فشار خارج کنند. مردمی که به بهرام افشارزاده و مسئولان استقلال انتقاد دارند که چرا در نیم فصل تنها یک بازیکن برای تقویت استقلال جذب کرد و این موضوع را واضح می‌توان در صفحات مجازی، تمرینات استقلال و .... مشاهده کرد.
در این بین باشگاه استقلال یک سرمربی دارد که دل پردردی دارد اما به خاطر جایگاهش هراس دارد که صحبت کند و وقتی با خبرنگاران رو به رو می‌شود از آنها می‌خواهد سوال‌هایشان در مورد جذب بازیکن نباشد.
از طرفی باشگاه استقلال یک معاون ورزشی دارد که اگر صحبت کند همه چیز را به هم می‌ریزد و حرف‌هایش را در دلش نگه داشته تا به وقتش بزند و از طرف دیگر مسئولی در باشگاه نیست که پاسخگوی مشکلات اجرایی این باشگاه باشد.
سرپرست سر شلوغ این باشگاه هم که تلفن را قطع می‌کند تا از جواب دادن به نوعی فراری باشد و البته این تیم کاپیتانی دارد که در راستای سیاست‌های پشت پرده باشگاه بازیکنان را به مصاحبه نکردن با رسانه‌ها تشویق می‌کند.شاید بی دلیل نبود که محسن بنگر به نمایندگی از پرسپولیسی‌ها به دفتر مدیریت رفت و اعلام کرد با این شرایط رابطه رسانه‌ای باشگاه با رسانه‌ها به چالش می‌رسد و البته این تفاوت کاپیتان‌های استقلال و پرسپولیس است.
با همه این احوال بهتر است هواداران استقلال به جای پیگیری اخبار از طریق رسانه‌ها هر روز در تمرینات این تیم شرکت کنند و خودشان پیگیر اخبار باشند چون مدیر عامل، هیات مدیره، سرمربی، کاپیتان و مسئولان باشگاه استقلال با فرار رو به جلو امور این باشگاه را می‌گذارنند هر چند شاید هواداران باز هم در مراجعه به محل تمرینات به « درِ بسته » بخورند!
