آخرین باری که پرسپولیسی ها یک افتخار جدی آوردند ، قهرمانی حذفی جام 89-90 بود. جامی که قرمزها با همین علی دایی بدست آوردند. آنها که از سال 87 تا به حال قهرمان لیگ نشده اند ، آخرین باری که یک قهرمانی بدست آوردند ، تورنمنت چهارجانبه ولایت بود. کاپی که سال 90 با حمید استیلی گرفتند اما از آن روز تا به حالا دیگر هیچ جامی بدست نیاوردند.
جام شهدا و در غیاب استقلال شاید فرصتی بود تا جوانان برانکو بتوانند تمرین قهرمانی کنند. آنها که پیشتر با بدشانسی ، با شکست برابر یحیی گل محمدی از رسیدن به فینال باز ماندند و نتوانستند به فینال و به بازی با استقلال برسند ، امید داشتند با بردن تیم دایی ، بتوانند قهرمان باشند. برانکو که تیمش راه افتاده و موتورش روشن شده است ، در این بازی اما خیلی ساده به تیم علی دایی باخت. عصبی شدن کامیابی نیا و اخراج ناگهانی اش هم شرایط دشوار این تیم در بازی را بیش از قبل کرد.
برانکو اما بعد از بازی ، بار دیگر از قهرمانی سخن گفت. او که در کارنامه اش غیر از موفیقت صعود به جام جهانی ، قهرمانی لیگ کرواسی ، قهرمانی لیگ چین را هم دارد ، می گوید بدون نیاز به هیچ بازیکنی ، با همین جوانان تیمش می خواهد پرسپولیس را قهرمان کند. او اعتقاد دارد اگر مشکلات برای گلر تیم ایجاد نمی شد ، در درون دروازه هم تغییری در تیمش نمی داد. با این وجود ، اشتباهات تیم برانکو در این فینال نچندان حساس ، برای تیمی که همه رقابت های سرنوشت ساز دهه 90 خود را باخته است ، این نتیجه و این اتفاق کمی ترس آور بود. از تیم برانکو تنها یک نفر هست که تجربه قهرمانی لیگ را دارد. محسن بنگر 36 ساله که این تجربه را از سپاهان با خود به ارمغان آورده اما هیچ گاه با پرسپولیس ، در لیگ موفق نشده است.
برانکو شاید بیش از همه از اتفاقات بازی ترسیده باشد. او اگرچه تیمی جوان و جسور دارد اما بچه هایش احساساتی می شوند و گاه رفتارهای هیجانی شان ، اگرچه هواداران را به وجد می آورد اما ناکامی برای تیم به همراه می آورد. پرسپولیس که انگار مدتهاست با جام نگرفتن خو گرفته ، این دلهره را در دل هواداران و البته سرمربی اش ایجاد می کند. اینکه شاید این تیم شخصیت قهرمانی را نداشته باشد.
